ჩემი სულის ნაწილი

ეს პატარა ჩანახატი მივუძღვენი ჩემს მეგობარს, რომელიც ძლაიან მიყვარს. ზოგს ჰგონია რომ ჩვენ შეყვარებულები ვართ და სინამდვილეში არანაირი მეგობრობა არ არსებობს ჩვენს შორის, მაგრამ ასე არ არის. ჩვენ გვიყვარს ერთმანეთი ისე როგორც მეგობრებს უყვართ

დასაწყისი ( 10 )

- რას აკეთებ, -ძლივს ამოილუღლუღა ელენემ, - შენს გაუპატიურებას არ ვაპირებ თუ ეს გაინტერესებს, -სრულიად უემოციოდ მიუგო ვინჩენცომ, უკან დაიხია, ტელეფონი ამოიღო და სხვადასხვა რაკურსით რამდენიმე ფოტო გადაუღო...

მძვინვარებს მიწა

მძვინვარეებს მიწა რომ ჩამიტანოს, დამასამაროს მოკვდავი რწმენით...

გაყიდული ღირსება (თავი 8 (2))

მეტიკინა, გული მეტკინა, რატომ? ვერც მე გამეგო, მაგრამ ძალიან მეტკინა, იმაზე მეტად ვიდრე ამ მამაკაცმა რამდენიმე დღის წინ შეურაწყოფია მომაყენა, რატომ იყო მისი სიტყვები ასეთი მტკივნეული? დამცირებაზე მწარე?

სამგლოვიარო შავი ვარდი

ედომ შვება იგრძნო, როცა მხარზე დედამისი ჩააფრინდა და განზე გაიყვანა. - ახლა სხვებს აცადე, დედა გენაცვალოს, ახლა სხვების ჯერი არის.

ჩვენი სეზონი (1თავი)

იმ მომენტში ზუსტად ეს მინდოდა.ნოასთან ერთად შუა ქუჩაში მუსიკოსების მიერ ნამღერ,ჩემს საყვარელ სიმღერაზე.ქურთუკი გავიხადე და სკამზე დავდე. თეთრი ფრიალა კაბა მეცვა და მინდოდა მოედანზე მეფარფატა.

დასაწყისი ( 9 )

- მანქანაშივე დააპირა ჩემი გაუპატიურება, რაღაც სასწაულით კარის გაღება მოვახერხე, გადმოვხტი და გავიქეცი, ტყიანი ადგილი იყო, რამდენიმე წუთს მდია მაგრამ მერე შემეშვა, მაშინ ძალიან შემეშინდა ელე...

შეხვედრა წარსულთან (თავი 11)

-გეყო რა - ტელეფონი დავდე მაგიდაზე და ყინულებით სავსე წვენის ჭიქას მივწვდი - დღეს რა გეგმები გვაქვს? -ოჰო? - ღიმილის გამომხედა მერაბმა - მორჩი ჩუკჭუკს? - გაეცინა მერაბს და სიგარეტის კოლოფს მიწვდა - სანაპიროზე გასვლა ნამდვილად მეზარება, აღარც კლუბის

სიცრუე,რომელიც არ ვიცოდი12

-დაჯექი,რამეს დალევ? -რამე ძლიერი გაქვს? -მაგალითად? -ნებისმიერი ალკოჰოლი.ისე შენ რა გაგიძლებს აბა. -კარგი მოდი დავლიოთ და თან ვისაუბროთ მაშინ.

ვერცხლისფერი დასასრული

მის ხელში დანა ელავდა ვერცხლისფრად. ვიცოდი ამის შემდეგ ვეღარავინ და ვეღარაფერი მომაგნებდა, ვერც მკვდარს და ვერც ცოცხალს.