დააფასე საკუთარი თავი (დასასრული)

მთელი ძალით მომხვია ხელები და თავი ჩემს ყელში ჩარგო. ძალიან,ძალიან დიდ ხანს ვიყავით ასე. ფრთხილად გადმოანაცვლა ხელები მხრებიდან ლოყებზე და უსაზღვრო სითბოთი გამიღიმა...

ზეცაში დაწერილი ბედი (სრულად)

-ოდესმე მაპატიებ? საოცრად გულწრფელი იყო იმ წუთში დევდარიანი და აცრმლებული თვალებით ჩახედა თოდაძის ამღვრეულ თვალებს..... -მე უკვე გაპატიე ... დიდი ხნის წინ.... წყნარად ამოილაპარაკა და კიდებ ერთი ჭიქა მიიყუდა -ხედავ ჩვენი ბედი ზეცაშია დაწერილი ლილე

ალბათ დასამახსოვრებელი (სრულად)

- მიყვარხარ! - მეც მიყვარხარ! - მომენატრები ხომ იცი? - ვიცი...არ წახვიდე...უბრალოდ დარჩი, ჩემთან დარჩი, სამუდამოდ. - ხომ იცი, რომ უნდა წავიდე? ხომ იცი რომ მიჭირს აქედან წასვლა? გთხოვ გამიგე და გამიშვი. - ხომ იცი, რომ თუ წახვალ, ყველაფერი აზრს

Vacuum

ბოლო დღეებია თითქმის არაფერი მესმის. არ მესმის მუსიკა, ქარის ხმა, კარების მიჯახუნება და საათის წიკწიკიც. სამაგიეროდ მშვიდად მძინავს, ნაგვის მანქანის ძრავა და ეკლესიის ზარების ჩანაწერი აღარ მაღვიძებს. მარტო საკუთარი ხმა მესმის, როდესაც ლაპარაკს

ჩვენ!

ყველას გავასულელებთ,ეგონებათ რომ სიყვარულმა დაგვღუპა,მაგრამ მხოლოდ ჩვენ გვეცოდინება,რომ დამნაშავე მხოლოდ სიკვდილი იყო. და ვინ თქვა რომ გრძნობების სიკვდილთან ერთად კვდებიან?არაფერიც,უფრო ღრმავდებიან,ჩვენს არარსებულ სისხლსძარღვებში ფესვებს იდგამენ და

ესმერალდა [10]

ლომია მისკენ მიტრიალებულ, თავის ესმერალდასთან ახლოს მყოფ მამაკაცთან მიიჭრა. მაშინვე გამოსტაცა ხელიდან, მკლავში მაგრად ჩაავლო და გარეთ უნდა გაეყვანა, როცა უკმაყოფილო მზერა იგრძნო, მერე კი მხარზე ხელი, რომელიც კარგს არაფერს უქადდა. -ჰეი, ძმაო...

ღამის აივნის შეხვედრა, ანუ რაც გინახავს კიდევ ნახავ! (თავი 12)

„სულ გააფრინეს?!“_ორმაგად გაბრაზებული ქვეცნობიერი ღრიალით მიყრუვებს თავს და ძალიან სწორადაც იქცევა. აბა მეტი რა რეაქცია უნდა მქონდეს როდესაც ათი წლის გაყრილ ცოლ ქმარს, რომლებსაც უკვე სხვადასხვა ოჯახები აქვთ, რამისაა კოცნაში ვუსწრებ.

სასახლე დაბურულ ტყეში 19

_კი ანდრია! ძალიან ვარ გაბრაზებული. მათზეც და შენზეც!-ელენის ხმას ბზარი გაუჩნდა და ტუჩები მოებრიცა. _ელენ? ელენ ტირი? მითხარი რა მოხდა? ახლავე დავბრუნდები უკან!ნელ-ნელა შთანთქა ბინდმა ნათელი და ელენი კიდევ ერთხელ გავიდა ბიჭებთან, რომ ეთხოვა სახლში

ევა დერენდისიე (1)

მე ევა ვარ, ერთი ჩვეულებრივი,ზედმეტად სერიოზული, ემოციური და მოსაწყენი ადამიანი.ვიღაცისთვის სწორედ ჩემნაირი ადამიანი შეიძლება ძალიან ძვირფასი იყოს, ვიღაცისთვის კი ეს სიძვირფასე იყოს ბანალური.ვისთის ასეა ვისთვის ისე. ზოგი სწორედ ასეთ თვისებებში

ვნება აშლილნი ..16..

ამბობენ, ბრაზს და წყენას ვერ აკონტროლებო, იშვიათად იღებ ცივი გონებით გადაწყვეტილებას და მასაც წამის მეასედშიო.კარი გაღიმებულ ბექას გაუღო, მეგი კი დივანზე ჩამოჯდა, ჩასახუტებლად წასულ ბექას ხელით ანიშნა გაჩერდიო. -მეგი რა მოხდა?- ღიმილით კითხა ბექამ