სიჩუმე (სრულად)

-ძალიან ლამაზია, ნოე. - ფიქრებიდან მიმტანის ხმამ გამოარკვია. - ესეც გამოფენისთვისაა? -ეჰ, მარიკუნა, რა კარგი იქნებოდა რომ მცოდნოდა ვინ არის? - ფოტოს თვალი მოსწყვიტა და გოგონას გაუღიმა. -უცნაური ადამიანი ხარ, ნოე. შენი გადაღებული არ არის ეს ფოტო?

ოცნებები ხდება (სრულად)

ისსს, რომ დავინახეე...ღმერთო, უბრალოდ ვერ ავხსნი რა მაგარი გრძნობა იყოოო..ცრემლები წამომივიდა და თან მეცინებოდა... ვეღარ გამეგო ვტიროდი , თუ ვიცინოდიიი...ბოლოს ანდრიას მივეხუტე...მთელი კონცერტის განმავლობაში ენდისთვის თვალი

მე გაპატიებ

დამცირებული, ნამტირალევი ჩამუხლული ვარ კედელთან დუნედ, ვფიქრობ მომხდარზე, ვიხსენებ წარსულს, რომელსაც უკვე ვერ მოვაბრუნებ ერთი რამე მაქვს, სულ საფიქრელი, აქ რატომ გავჩნდი, დამცირებისთვის? ყველამ ქეჩოში, რომ მირტყას ხელი ან დამიძახოს სადმე ცემისთვის.

იყავი ბედნიერი - 4 - დასასრული

სახლში ვბრუნდებოდი , ღამით მაღაზიიდან.ძალიან მშიოდა, თანაც ხვალ გოგონებს ველოდი , ზეგ კი მონასტერში მივდიოდი.როგორც კი გეგისთან და რეზისთან საუბარს მოვრჩი მობილური ჩავიცურე ჯიბეში და ღიმილით შევედი სადარბაზოში.ვიგრძენი

მინდა მიყვარდეს თავი 21

-დიახ მართალი ხართ.ძალიან ჯიუტია ეს გოგო.-ღიმილით ჩაურთო ლევანმა და მე გადმომხედა.არ გვინდოდა ანას დედას ნამდვილი მიზეზი გაეგო,მშობელი იყო და ვიცოდიტ რომ ძალიან ინერვიულებდა ამიტომ ყველაფრის დამალვა ვამჯობინეთ.

გაყიდული სხეული “12“

-კარგი მე დავლევ,-მიუგო და ჭიქა გადმოიღო,წყლით შეავსო და რომ უნდა დაელია დემნამ ხელი აუკრა და ჭიქა იატაკზე ნამსხვრევებად იქცა,-ატა,-ისე მიმართა თითქოს დემნა კიარა ატა რქმეოდა

სასიამოვნო ლაშქრობა (დასასრული)

ცხოვრება ერთი პატარა წუთია, რომელიც თვალის დახამხამებაში მთავრდება. ყველა ადამიანი დედამიწაზე რაიმე მისიის შესასრულებლადაა მოვლენილი.ლუკა ალბათ ჩემს გასაბედნიერებლად მოევლინა სამყაროს და დაკისრებული მისია

ერთ მა ნე თი..

და ვინც გატყუებთ ანდაც გულს გტკენთ ანდაც გლანძღავენ, ხშირად აკოცეთ შუბლზე ხოლმე. არა სიყვარულისთვის. მხოლოდ იმიტომ რომ დარწმუნდეთ, სინდისის ძარღვი თუ უფეთქავთ სულ ოდნავ მაინც.

სიყვარული მარადიულია 8

მძღოლს ფული გადავუხადე და კიბეებზე სწრაფად ასვლა დავიწყე.უკვე მესამე სართულზე ვიყავი ექიმთან ვიზიტი რომ გამახსენდა.თავში ხელი წამოვირტყი და მთელი სისწრაფით ჩავირბინე სამივე სართული.ტაქსი ჯერ კიდევ არ იყო გასული

ცრემლიანი ღამეები (თავი 5)

-რატომ? ყველას ასე კოცნი? -აღიარე,რომ მოგეწონა..უბრალოდ აღიარე.. -არა!-კარებისკენ ვანიშნე. -რა ლამაზად გამოიყურები..ეს შენთვის არ მითქვამს? უნდა წავიდეთ..ვიცი,რომ მელოდებოდი..