მესაფლავე

მესაფლავე, შენ ამბობ, რომ ქვეყანაზე ვინც კი კვდება, იმ წუთშივე მისი ჩრდილი ყველა ჩვენგანს ავიწყდება? ეჰ, არ მჯერა მე ეგ რაღაც... მომაბეზრე კიდეც თავი; და შეწყვიტე, თუ ღმერთი გწამს, ეგ დაცინვა გულსაკლავი.

საახალწლო სურვილი

საახალწლოდ ჩავიფიქრე სურვილი, გული თრთოდა,ვერ ილხენდა ღვიძილში, ვერ ვაქრობდი შენს სახეს ამ ფიქრებში, იცი,მკლავდა შენი ნახვის სურვილი. ერთი ნატვრა მქონდა მარტო გულ-ღვიძლში, ბედნიერება მეპოვნა ჩემს გულში.

ნიუტონის მეოთხე კანონი [ნაწილი 5]

– ხომ იცი, რომ მარტივი არ იქნება? – შეცვლილი ხმით ჰკითხრა მამაკაცმა თამარას. – ვიცი... – თავი მკერდზე მიადო. – რთულია ჯარისკაცის შეყვარებული იყო. – ღიმილით აკოცა საფეთქელზე და თეძოზე ოდნავ მიჰკრა ხელი. – დაუბრუნდი შენს ადგილს და შოკოლადის ნამცხვარი

ჩანახატი (3 თავი)

ემოციებისგან დამძიმებულებმა უსიტყვოდ იმგზავრეს. ჯერ თათია მიიყვანეს სახლში, ერთი კი სთხოვა გოგონამ, იქნებ ამოხვიდეთო, მაგრამ როცა ბიჭებმა უარი უთხრეს თავი აღარ გამოუდია მიპატიჟებაზე. ორივეს თბილად მოეხვია და სადარბაზოში შევიდა. აკას აშკარად მარტო

ცოტნე! (ჩემს ბიჭს)

და როგორც გარეთ სულაიც წვიმს ცოტნე! და როგორც ქუჩაში აქაც სუსხია ეს ჩემი გული კვლავ...ცოტნე გნატრობს! ყოველ დღე ეს თვალები.. შენსას ხვდებიან მე შენი მზერით მითრთის სხეული

გული წაიღეთ!

გული წაიღეთ, გადამალეთ, თქვენ, ქალბატონო, მე არ მჭირდება მხოლოდ ტკივილს ვგრძნობ მის არეში უკვე დამტანჯა, როგორ ფეთქავს ასე უდროოდ, არ ჩამაყოლოთ, ეს სიმწარე, მე სამარეში. რეალობაა თუ სიზმარი, არ მსურს ვიცოდე გთხოვთ, მომაშოროთ, ეს ტანჯული გული ოხერი,

სიყვარული მარადიულია 6

თხუტმეტი წუთი უკვე გასულიყო.ნინას შევახსენე რომ უნდა გამოსულიყო.ერთმანეთს დაემშვიდობნენ,მე და ნინა კი მანქანაში ჩავსხედით და მისი სახლისკენ წავედით.მანქანაში ხმა არცერთს ამოგვიღია,მალე მივედით ნინას სახლთანაც და

მკურნალი ცრემლები 4თავი

იცი რა თვალებით უყურებ ნიკას? არ ვიცი ლანა რატომ არ გწეწავს, მის ადგილას თმით გითრევდი, ბიჭს ახევ თვალწინ. - აკისკისდა ნუცა და მაშინ მივხვდი, რომ ნიკას ვეფლირტავებოდი, დაგეგმილი არ მქონია, მაგრამ ასე გამოვიდა. - ნიკა იცი ვინაა? - უცებ მომინდა ნუცას

ღამის მწუხარება

ჩემი მწუხარება განსაზღვრულ მიჯნას გადასცდა და ვცდილობ გოეთეს შეცდომები ვუპოვნო, რათა საკუთარი თავი ვანუგეშო, მაგრამ არაფერი არ გამომდის. თვალის გახელიდან, რა აღარ ვიფიქრე, რომელ ღმერთს აღარ შევევედრე. ღმერთი რომ არსებობდეს, განა მე ასეთ

პლიაჟის რომენები გრძელდება?! (თავი 1)

ალბათ ერთი ნახევარი საათი ვიყავით ზღვაში ხან ვეჯიბრებოდით და ხან რავი რა. მერე ამოვედი და ტანზე კრემი წავისვი და დავწექი გასარუჯად. ალბათ ერთი საათი ვიწექი ასე, უფრო მეტხანს ვიქნებოდი ხელი რომ არ შეეშალათ, წყალი დამასხეს. მე ვერ დავინახე