ჩემი რეალური სიყვარულის ისტორია 2

დიტომ მე პირველი კოცნა მომპარა ^^ შემდეგ კიდევ დიდხანს ვსეირნობდით ვაკის პარკში. ბოლოს სადღაც საღამოს 9 საათისკენ სახლამდე მიმაცილა.კორპუსს რომ მივუახლოვდით მაგრად ჩამეხუტა, დამემშვიდობა და წავიდა.

ნუთუ ბედნიერება მართლა არსებობს?! (1,2)

ოცდაათჯერ მაინც მექნება ესემსი გადაკითხული, თუმცა ვერანაირ დასკვნამდე ვერ მივდივარ ვინ შეიძლება იყოს... გადავწყვიტე დამერეკა.. ერთი ზარი, ორი, სამი... მაგრამ ყურმილს არავინ იღებს ნერვებაშლილმა ტელეფონი გვერდზე მოვისროლე და

რა იქნებოდა... (3)

ალბათ ყველას ჰქონია ცხოვრებაში ისეთი მომენტი როდესა არავინ და არაფერი უნდა,ყველა და ყველაფერი აღიზიანებს,თვითონაც არ იცის რა უნდა,რაღაცას ელოდება,მაგრამ არც კი იცის რას.საათობით შემეძლო ფანჯრის რაფასთან ცხელი ჩაის ფინჯნით დგომა და გარემოს ყურება,არ

our hands 1

საშინელი 14 სექტემბერი გამითენდა, ახალი კლასი ახალი ბავშვებით საშინლად არ მინდოდა, რადგან ჩემ ბავშვებს და კლასს ვერ ვტოვებდი უსაზღვროდ ვიყავი მათზე შეყვარებული, მაგრამ მასწავლებელთან კონფლიქტის გამო დედაჩემმა გადაწყვიტა რომ სხვაგან

შენ ჩემი გახდები?!..... (თავი 3)

ეს პირველი კოცნა იყო,ნინუცას პირველი კოცნა.ვნება მორეული კოცნიდა ალექსი ნინოს წითელ, დაბერილ ტუჩებს,ნინო უძალიანდებოდა,მაგრამ დაღალა მალევე გაძალიანებამ და მანაც დაუკოცნა ტუჩები ნაკაშიძეს....ალექსი,მეტსადამეტს ითხოვდა ნინოს ტუჩებისგან,ხან ზედა ტუჩს

თითქოს "ბედნიერი"! 3

:)ქეთიმ ტუჩები საყვარლად დაბრიცა როცა ირაკლიმ ოთახში ცეზარი შემოიტანა, ირაკლიმ რაიცოდა რომ ქეთი ცეზარს ვერ შეჭამდა -რატო არჭამ? შენ ალბათ შენი პროფესიიდან გამომდინარე უფრო ძვირადღირებულ საჭმელს ხარ შეჩვეული (ირაკლი) -ეს არაფერ შუაშია უბრალოდ დღეს

ყველასთვის ასე აჯობებს!

ახლა გადავხტები,ჩემს საყვარელ საღამურებს ჩავიცვამ და გადავხტები. ასე აჯობებს! ყველასთვის! ყველასთვის ასე აჯობებს! ფანჯარას "რკინები" ჰქონია. კოვზი ნაცარში მივარდება. ესე მორიგი ხელმოცარულობა. ისევ ამაოება!!!

მთებს იქით სიყვარულია! 7

ერთი პატარა ქვას ვხედავ. ჯობს იქ დავჯდე. თოვლისგან ვფერთხავ და ვჯდები. მთა მიღიმის, მაგრამ რატომ? მას მოღუშული ღრუბელიც ჰყვება ღიმილში. როგორ მინდა ახლა ჩემს მშბლებს ვესაუბრო, მაგრამ ისინიც ალბათ ციდან მიღიმიან.

ანგელოზები ფრენისთვის IV

*მარიამი არც ტელეფონს პასუხობდა და არც საავადმყოფოდან გამოდიოდა. ძალიან უნდოდა ლუკას მარიამის ნახვა და არიცოდა რა გაეკეთებინა ბოლოს კი საავდმყოფოსთან დიანახა მარიამი და დალაპარაკება სცადა თან ყელსაბამი ჯიბეში ჩაიდო. ალბათ იმედი ქონდა რომ მარიამი

1 მარტი

უკვე საათი იყო გაბმულად ისმოდა ტელეფონის ხმა. ძლივს ვუპასუხე, იქიდან კი ჩემი საქმროს ბედნიერი ხმა მილოცავდა დაბადებისდღეს, მე კი მხოლოდ სიკვდილი მინდოდა ამ დღეს...