ყოველ საღამოს

მაშინაც, როცა ჩემთან არა ხარ, ხარ სანატრელი და სასურველი. ყოველ საღამოს, როცა მზე ჩადის და თეთრი ზეცა ნელა ბინდდება მე შენზე ფიქრი ისევ მეძახის, მე შენთან ყოფნა ძლიერ მინდება.

სასიამოვნო ლაშქრობა (თავი 1)

ვერასდროს ვერ ვიტანდი ლაშქრობებს, წოწიალს, ვარჯიშზეც უარს ვამბობდი და ბავშვობიდან მხოლოდ ფისკულტურაში მყავდა დაბალი ქულა. ვერ ვიტან წუწაობა-გუნდაობებს და მსგავს მაიმუნობებს. ყველანაირ სპორტს ვერიდები. ალბათ იმიტომ, რომ აღნაგობით ბავშვობიდან სუსტი

შენ ჩემი გახდები?!.... (თავი 2)

ცხოვრება ვერაგია,ვერაგიამეთქი ხომ ვამბობ,მაგრამ ამისთვის ყველა მკიცხავს.... არავინ იცის რას მოუტანს ის ისედაც ტკივილისგან დასნეულებულ ადამიანებს.ასე მოხდა ნინუცა გედენიძის ცხოვრებაშიც,ისეთი რამ მოუტანა ვერაგმა ცხოვრბამ რასაც ვერასდროს

უბრალოდ წასაკითხი...

იმდღეს უჩვეულო სიცივე იყო წინა დღეებთან შედარებით. უჩვეულო მეთქი, მაგრამ გამახსენდა რომ დეკემბერია და რაღა უჩვეულო. სიცივისგან მობუზული მივაბიჯებდი ჭავჭავაძეზე და გულში საკუთარ თავს ვუწყრებოდი უფრო თბილად რატომ არ ჩავიცვი-მეთქი, როცა ჩემი ყურადღება

მე სულს მოგცემ

„ყურადღებიანი ადამიანი,აი რა მიყვარს.თითქოს ხომ არაფერი,მაგრამ ერთი წვეთი სთბო და ყურადღება რომ მოდის, ცარიელი გული ყოვეთბის სიყვარულით ივსება“ შონ აბრამი.ასე დამემართა მეც, დაიწყო ყურადღებით შემდეგ მოწონებით,ბოლოს კი სიყვარულით და ქორწილით

მე ის აღმოვაჩინე [4]

უკვე კარგად შებინდებულიყო. ჩაბნელებული "ტრასის" პირას ადვილად შეამჩნევდით ჩემოდანზე დამჯდარ გოგონას,რომელიც სიცივისგან თუ შიშისგან "მობუზულიყო". გზაზე მანქანის ჭაჭანება არ იყო.ბარბარემ დამჯდარ ტელეფონს კიდევ ერთხელ დახედა და შეწუხევულმა ამოიგმინა.

შემიყვარდი(ნაწილი 4)

ლუკას ისე საყვარლად ეძინა არ მინდოდა რომ გამეღვიძებინა. ლუკაზე ფიქრში გუშინდელი ღამე გამახსენდა და ტირილი დავიწყე. ტირილი არ მინდოდა თუმცა ცრემლები თავისით მომდიოდა როცა მივხვდი რო ჩემი სანატრელი ძმა რომელზეც ამდე წელი ვფიქრობდი, ვოცნებობდი,

მგონი მართლა ვამპირია –10–

ბრის ზედმეტ სახელიც გავიგე შუა საუკუნეების მოჩვენება.ბრი სულ იბღვირებოდა ამ სახელის გაგონებაზე მაგრამ ალეკი აგრძელებდა მისთვის ნერვების მოთხრას.ამ შანსს ხელიდან როგორ გავუშვებდი??მეც მის ნერვებზე ვთამაშობდი.ახალ შექმნილი ვიყავი ჯერაც ძლიერი და

ჩემს ქორწილში შენ იქნები პატარძალი! (სრულად)

ჩემს თავს ვეკითხები, თუ ბოლოს როდის ვიგრძენი თავი ყველაზე კარგად, როდის გამეცინა ყველაზე გულიანად და როდის ვგრძნობდი თავს ყველაზე ბედნიერად. თუმცა ყველა ამ კითხვაზე პასუხი ერთია: მაშინ როდესაც შენთან ერთად ვიყავი.“

მწვანე ღამურა!

კარგი ხარ ყოველმხრივ, შენ ჩემო თილისმა შენ ირგვლივ ყოველთვის კარგია აურა, მარადჟამ მწვანე ხარ, ჩაგითქვა თბილისმა სიცოცხლის მშვენება, აწ ჩემო, ღამურა! სითბოს და პოზიტივს მე ისევ გაჩუქებ,