თვალები (12 თავი)

მარიამის გათხოვების შემდეგ სამეგობროს შეკრება აღარ გვქონდა. რამდენიმეჯერ დამირეკა - იქნებ გამოიაროო! - მაგრამ ლევანზე იმდენად ვიყავი გაღიზიანებული, მისვლისგან თავი შევიკავე. ვიცოდი ჩემს უარყოფით ემოციებს ვერ დავმალავდი, მარიამს კი მამიდაშვილის

აირჩიეთ გზა, რომლითაც წახვიდოდით და გაიგეთ, რა გელოდებათ მომავალში

ადამიანი ცხოვრებისეულ გზას ირჩევს, როგორც სიმბოლური, ასევე პირდაპირი მნიშვნელობით. გვაქვს არჩევანის საშუალება, ავირჩიოთ სასურველი ვარიანტი: სასეირნოდ წავიდეთ თუ სასიამოვნო მოგზაურობა დავგეგმოთ. ხშირად სწორედ ამ არჩევანზეა დამოკიდებული ჩვენი მომავალი

ერკე მიდასი... გაუგებრობა (4)

ჩემთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი ნაწარმოები, ჩემი ამოძახილი. ნაწარმოები, რომელიც ყველაზე მეტად მიყვარს უკვე, მიუხედავად იმისა, რომ არ დამისრულებია. არ ვიცი გავაგრძელო თუ არა დადება, წერას კი ნამდვილად განვაგრძობ. მკითხველო...

არაკაცებო, გეძლევათ შანსი.. (1)

სიზმრად მუდამ ერთ ადამიანს ვხედავდი, არასდროს, რომ არ მენახა ისეთს, სულ ვეჩხუბებოდი, სულ ვტიროდი... რაც ჩემგან გასაკვირი არც იყო თითქმის არასდროს, იმდენად გულჩვილი ვიყავი.. ყოველთვის ვდარდობდი მასზე, ყოველთვის მტკიოდა და ახლაც მანქანაშიც , მამას

მითხარი რომ გიყვარვარ!

რა არის სიყვარული? რას გრძნობ როცა გიყვარს? ესეთი კითხვები ყოველთვის პასუხგაუცემელი რჩებოდა ჩემში. რა ცუდია არა მარტოობა ამაში ყველა დამეთანხმებით ცუდია როდესაც არასდროს გიგრძვნია მისი ჩახუტება, არასდროს გიგრძვნია ის რასაც სიყვარული ჰქვია.

შემთხვევითი გასროლა -1-

დაღლილმა გამოვკეტე სტუდუიის კარები და სასამოვნოდ გაოცებულმა მოვირგე ყურსასმენები.Gun 'N roses "november rain" საყვარელი მუსიკუს თანხლებით დავუყევი ტროტუარს და ნეტარიბის მორევში ღრმად შევცურე. უკვე ცამეტი წელია ვცეკვავ ქართულ ნაციონალურ

შეჩვევა თუ სიყვარული?! 9

თიკამ ვეღარ მოითმინა სახლში უაზროდ ჯდომა და ლოდინი, მოწესრიგდა, ტაქსი გააჩერა და მალევე საავადმყოფოს შესასვლელშიც შეაბიჯა. -ლადო აბრამიშვილი რომელ პალატაშია? (თიკა) -მეორე სართულზე, ოცდამეხუთე პალატაში ქალბატონო

მე შენ მიყვარხარ! (7)

გაოგნებული ვიდექი და ვუსმენდი სანდროს,არც ვამტყუნებდი,თუმცა მაინც გული მეტკინა ასე რომ მოგვიხსენიებდა,ხმა არავის ამოუღია,ყველა იდგა და უსმენდა,ალბათ ყველა მიხვდა,რომ მართალი იყო სანდრო და რამის თქმაც აზრიც კი არ ქონდა -დაწყნარდი ძმაო-როგორც იქნა

მელანქოლიკი 5

თავბრუსხვევას ვგრძნობ. სასიამოვნო, ნაცნობი სურნელი ცხვირზე მელამუნება. გამაბრუა... ამ ქვეყანაზე დამაბრუნა... რისი სუნი ჰქონდა? ჩემი მარტოობის და ტკივილის, თან თანაგრძნობა და ერთგულებაშერეული,

თუმცა ზამთრამდე ჯერ კიდევ მოთოვს!

ისე გამყინა, ამ ზამთრის სუსხმა, რომ შემოდგომის მანატრებს ფოთოლს... შემოუძარცვავს სამოსი ხეებს, ვრცელი სიცივე სიმწვანეს მოსპობს! ისე გამყინა ფიქრებმა შენზე, გული სალბუნად ოცნებებს მომთხოვს, დიდიხანია გამოზაფხულდა, თუმცა ზამთრამდე, ათასჯერ მოთოვს!