ცოტაც მეღიმება...

ვარ ღია სარკმლის წინ, ოთახს ვანიავებ. თან ფინჯან ყავას ვსვამ, ცოტაც მეღიმება... რამდენი სიყვარული ტკივილს გადაურჩა, რამდენი სიყვარული ტკივილს ეწირება!

17 ივლისი (სრულად)

გათენდა!.. აი ეს დღეც გათენდა!.. სკოლა დამთავრდა!.. ეს თორმეტი წელი დასრულდა , და მალე ახალი ოთხწლიანი წამება დაიწყება... მაგრამ სანამ თავისუფლების დროა ხომ უნდა გავერთო? კი ნამდვილად ასეა!.. ხო და დღეს მთელმა კლასმა გადავწყვიტეთ ავსულიყავით

ერკე მიდასი... შეტაკება (3)

-როგორ შეუძლიათ... - მებრძოლებისკენ გაიხედა. - როგორ შეუძლიათ ასეთ დროს, სიცილი და გართობა როცა... -რაინდმა იცის, ბევრ რამეს ხედავს და ხვდება, რომ იქამდე უნდა დატკბეს ცხოვრებით, სანამ ამის დრო აქვს.

ორი ღამე (თავი 7)

-ვერ ვიტან როდესაც ჩემს გარდა სხვა გიყურებს ასეთი თვალებით, ჩემი ხარ სალომე, არავის არ მივცემ უფლებას ზედმეტად შეგეხოს. უცანური გრძნობაა მაგრამ მინდა რომ სულ დაგიცვა, სულ გვერდით მყავდე, ხელი მოგხვიო,ჩაგეხუტო. სალომე მიყვარხარ! და დროა ჩვენს

გრძნობებზე მოთამაშე(თავი 1)

-დღეს რას დალევ? -რა შევხვედრირვართ?-მხრები ავიჩეჩე და საათს დავხედე,უკვე შუაღამეს გადასცდენოდა. -კი,გუშინ,დაგავიწყდა,კატუნა. -ნუ მომმართავ,ასე-მკაცრად ვუთხარი და ტუჩი ზემოთ ავსწიე.არ ვიცი,რატომ.ალბათ,იმიტომ,რომ ეს ჩემი ჟესტია. -ისე ძალიან კარგი დრო

ვ/ე (ნაწ2)(10)

გაოცებულები უყურებდნენ ელენეს მეგობრები. ანა და ნია გაკვირვებულები იყვნენ. იცოდნენ, რომ სხვა რაღაცას აპირებდა ელენე და ამ დროს სრულიად სხვა რაღაცა მოხდა. თამთა კი კმაყოფილებისგან აღსავსე სახით უყურებდა და თან ღვინოს წრუპავდა. ვატო გამოჰყვა ელენეს და

მე მწამს (6)

საავადმყოფოს კარები უხმოდ ჩავირბინეთ. გასასვლელთან ჯოში,რომ დავინახე გამეღიმა. ის ნელ-ნელა გვიახლოვდებოდა. -გამარჯობა-მე ჯოში ვარ. ბაბის შეყვარებული-გაიღიმა ჯოშმა. -გაგიმარჯოს მე მაიკლი ვარ, ბაბის მშველელი-ხელი ჩამოართვა ჯოშს.

ლევან კაპანაძე-ღამის ზმანება...

ხედავ რა ქალია? ზუმრმუხტი ლალია, შვლის ნუკრის თვალნი აქვს ტუჩებიც მარწყვია. თითები სანთლისა კისერი ყირმიზი თვალები თაფლისა ძუძუ აქვს მსხალისა,

გრძნობების ზღვარი

-არ მოგეხვევი-მესმის შენი ღიმილიანი ხმა. 1,2,3,4 -ვითვლი ჩუმად. "5"-ის წარმოთქმისას შენ სუნთქვას ვგრძნობ კისერზე.მაკანკალებს,შენ გეღიმება. ამჯერად უკვე აღარ მაქვს ტირილის სურვილი

წყევლა 6 (მეფე მოკვდა!გაუმარჯოს მეფეს!)

სახლში წასვლა გადავწყვიტე თითქოს რაღაცას ვგრძნობდი,რაღაც უბედურება მიახლოვდებოდა რომელიც მომინელებდა და გამომწურავდა. ეს მართლაც ასე იყო.გზაში დამხვდნენ.ბევრნი იყვნენ მგონი ყველამ პირი შეკრა ვინ მიუძღოდა მათ??მარკუსი.