კიდევ ერთი სიყვარულის ისტორია (სრულად) I ნაწილი

-ხოდა ამ წამიდან დედა არ გყავთ მალე მამაც არ გეყოლებათ-საავადმყოფოდან რომ გამოვედი ტაქსი გავაჩერე მთელი გზა ვეფერებოდი მიას თმაზე და იმ ყველა ფერზე ვფიქრობდი თუ რამდენი რამ მოხდა დღეეს და რამდენი რამ გადავიტანეთ ჩვენ ორივემ.

одержимый тьмой! ანუ ჩემი ბოროტი უფროსი. (თავი 3)

შენობიდან გამოსულმა, ჯერ კობასთან დარეკვა დავაპირე, მაგრამ მალევე გაქრა ეს აზრი თავიდან, მივხვდი ახლა ის გიჟი, ნინოს კაი ხანს რომ არ მიიყვანდა სახლში და რომ აბოდიალებდა, ამიტომ გადავწყვიტე ხელი არ შემეშალა, გადარეული არწივისთვის,რომელიც

მაჩუქე სიყვარული (15)

ძლიერმა ხელებმა უცებ ამიტაცა და მარმარილოს დახლზე შემომსვა, მოშიშვლებული ფეხები წელზე შემოვაწყვე და ახლა მე ვაკოცე გამეტებით, ვნებამ იმდენად მძლია მთელი მონდომებით ვუკოცნიდი ვნებისგან დაბუშტულ ტუჩებს, ისიც თიტებს ჩემს კისერზე დააცოცებდა

ექსპერიმენტი საკუთარ თავზე 11

შენ ეხლა რა მითხარი?-რა გითხარი ახალი?სიყვარული მარტო სიტყვებით გამოიხატება ემილი?ნუთუ ჩემი საქციელი ამას არ ადასტურებს?შენ ჯერ კიდევ ბავშვი ხარ და არაფერი არ გესმის,სიყვარულის დაკარგვა ადვილია,მოპოვეებაა ძნელი

მთავარია მოინდომო და მიზანს ყოველთვის მიაღწევ(9)

გვიანი იყო ,რომ წამოვედით, გზაში თითქმის არ გვილაპარაკია.ჩამოსვლის დროს ბოლომდე ამაცილა,ისევ შუბლზე დამიტოვა კოცნა და-ჭკვიანად იყავი-გამაფრთხილა.ჩემდა გასაკვირად ძალიან ბედნიერი ვიყავი. ლიკას უკვე ეძინა,მეც გადავწყვიტე დამეძინა,

ვაკანსია სიყვარულით (7)

ავფორიაქდი, ეს კარგად შემეტყო,სახე მომენტალურად შემეცვალა და სასწრაფოდ ერეკლესთან დავრეკე.უკანასკნელი იმედიც მალე გამიცრუვდა,როცა ერეკლეს მაგივრად ტელეფონი მისმა ბიძაშვილმა აიღო.კოორდინატები გამოვართვი და დაუფიქრებლად გავეშურე,

სრულყოფილებას ერთი ნაკლი აქვს (8)

ნინო გაცოფდა. - მე რატომ არავინ არაფერი მითხრა?!-მაპატიე.-ნუთუ არ მქონდა იმის უფლება სიმართლე მცოდნოდა? - ცრემლები გადმოყარა და ლიზის ასევე ცრემლიან თვალებში ჩახედა. ორი და, რომელსაც ერთმანეთი უყვარდათ იდგნენ ერთად და ცხოვრებას იყოფდნენ,

მი სი მალატ (სვანურად) "9 თავი"

გული შედარებით დავიმშვიდე და მანქანის უკანა სავარძელზე დავჯექი. გეგას მომლოდინე თვალები მივაპყარი, მაგრამ რატომღაც საუბრის დაწყებას აჭიანურებდა და მეც ნელ-ნელა მეცლებოდა მოთმინების უნარი.-მართა ბებიას სჭირს რამე? - ნერვიულად ამოვიჩურჩულე

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 6

მთელი კვირა საშინლად ვიყავი,უხასიათო,უჟმურ ადამიანს დავემზგავსე.ლაპარაკიც არავისთან მინდოდა.დაჩი და ანეტა გამებუტნენ,ამიტომ მთელი დღები ჩემი შემწუხებელი არავინ იყო.ვიჯექი და წიგნს ვკითხულობდი,დრო ფუჭად რომ არ დამეკარგა და ჩემს ფიქრებს საბოლოოდ არ

გაცნობის საიტი -6-

-რა ბედნიერი ჩანხარ-ანა მიღიმოდა და ვერ ვხდებოდა რისთვის მიეწერა ჩემი უეცარი გამხიარულება. -რა ვიცი,რა ვიცი..-საკუთარ თავსაც ვერ ვუმხელდი,რომ ამან გამაგიჟა.ვგრძნობდი,რომ გადამარჩინეს.მეგონა ვიხრჩობოდი და ვიღაცამ ამომიყვანა.ჩემი სამყარო სანდროს