ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი X)

როდესაც ცენტში ჩავიდნენ და სუპერმარკეტში შევიდნენ, მარიამი მაშინვე ფორთოხლის წვენისკენ გაიწია და კალათაში ჩააგდო - ანუ გახსოვს რომ ჩემი საყვარელი წვენია? - ღიმილით ჩასჩურჩულა უკნიდან ზურამ - შენი კიარა, ჩემი. - გაენაგლა გოგონა და წინ გაიწია,

ბოლო დღე,ჩვენმა სიყვარულმა გაიმარჯვა

მზე დღეს განსაკუთრებით მცხუნვარეა,ალბათ ჩემი გაყინული ძვლების გათბობას ცდილობს,ალბათ არ იცის რომ მე არ მცივა,აღარ მცივა,აღსასრული ახლოვდება,მე კი არ მცივა.ცა იმდენად ლამაზია თითქოს თავისკენ გიხმობს,მეც ვისწრაფვი მისკენ,მაგრამ

ვარდების ტრადიცია შოკოლადისფერ ლიფტში - სრულად

მაღალქუსლიანი ფეხსაცმლით მიკაკუნობდა ლიფტამდე სადარბაზოში , იმდენად ცხელოდა სული ეხრუკებოდა . კანში , როგორ ეტეოდა არც კი იცოდა . კორპუსს ახედა ქვემოდან და შეამჩნია , როგორ ჩაქვრა რამდენიმე სახლში , ერთდროულად შუქი .

ცოლი და დედა კანონის გარეშე ( 8 )

გენაცვალე დედოფალი მარტო გუშინ ვიყავი,ამიტომ აწი მაია დეიდა დამიძახე ხოლმე კარგი?_ გავუღიმე და ლამაზ ცხვირზე მსუბუქად მოვუჭირე თითები _ დეიდა?_ წამით ჩაფიქრდა_ და დედა,რომ დაგიძახო შეიძლება?_ იმ წუთას ისეთი სევდიანი ჰქონდა ორივეს ლამაზი თვალები.

უშენოდ

შენზე ფიქრებში ცხოვრება გავლიე, რამდენი ბოთლი უაზროდ დავლიე, უაზროდ დავთვერი გრძნობები ვამღერე, გულში რაც მქონდა ლექსად დავამღერე. ყელში მაქვს ცრემლი,თვალებში-სევდა თურმე ამ გრძნობას დარდი თან სდევდა და არ მეშვება იმ დროის ლანდი,

ცხოვრება გრძელდება 2

ზოგჯერ გვტოვებენ მიდიან ჩვენგან ისე რომ უკან არც იხედებიან, გაიხურავენ კარს და გვტოვებენ მარტოდ მარტო სიცარიელეში, იქ სადაც იმედგაცრუების, სასოწარკვეთის, ღრმა დეპრესიის კორიანტელია, ვრჩებით ამ ყველაფერთან მარტო და ვგმობთ სიყვარულს, წარმოვთქვამთ

შოკოლადისფერი! პირველი ნაწილი სრულად

-ასე ზუსტად,ჯერ არავის აღუწერია მისი შინაგანი სამყარო. -არ მეთანხმები?-გაკვირვებული მეკითხება,მე კი თავს ძლივს ვიკავებ,რომ არ ავყვირდე. -კი,რა თქმა უნდა

შემოდგომისფერი ბედნიერება

ფოტოები,რომელიბიც დაგარწმუნებთ,რომ შემოდგომა წელიწადის ყველაზე რომანტკული დროა. ფილოსოფიურმა, ჯადოსნურმა, დიდებულმა შემოდგომამ. ახლა თბილად ჩაცმა, განწყობის ცვალებადობა, ფერთა სიუხვე, გაცივება და მელაქნოლია გველის.

იყავი აზარტული! 12

აღარაფრის თქმა არ დამაცადა ისე დამაცხრა ბაგეებზე. მინდოდა ცოტა ხნით გაბრაზებული ვყოფილიყავი, თუმცა არ გამომივიდა. მისი სხეული მწვავდა, მაცხელებდა, მაცივებდა... ვერც ახლა შევძელი ინიციატივის გამოჩენა...

''მთვარე,ჩემი მეორე ნახევარი'' (7)

რა სულელი ვარ როგორ დავიჯერე რომ მოვწონდი! რატომ არ მიმართლებს არაფერში! მანაც დამინახა შემომხედა და მაშინვე უკან გავბრუნდი და ბარიდან გამოვედი,სწრაფი ნაბიჯებით სასტუმროსაკენ წავედი. -ანი! მოიცა! უკან მივიხედე და ცოტნე მომყვებოდა.