საბედისწერო გასროლა (3თავი)

რამდენჯერმე რეპეტიციაზეც ვესტუმრე გუგას სკოლიდან გამოპარული, რამაც სულ გააგიჟა. ეს ყველაზე მწარე და ხანგრძლივი ჩხუბი იყო. არადა ბავშვობაში არ ვიყავი ასეთი ეშმაკის მოციქული. პირიქით, ბუნტურა და მოუხერხებელი ვბრძანდებოდი. მასწავლებლის ყოველ საყვედურზე

ჩემი გახდები?!..... (თავი 2)

ცხოვრება ვერაგია,ვერაგი....ამას რომ ვამბობ მამტყუნებენ არადა აი,ფაქტიც მას რა უნდა ახლა ჩემთან რა?!....რატომ გამოჩნდა მაინცდა მაინც ახლა,როდესაც ახალი ცხოვრება დავიწყე ახალი ნაცნობებით და ახალი ურთიერთობებით.... ტაქსში უნდა ჩავმჯდარიყავი,როდესაც

დაუვიწყარი (35. დასასრული)

გავიდა რამდენიმე დღე, თორნიკეს მხოლოდ ექიმებთან ერთად ვხედავ. ვგრძნობ, რომ წამლები ძალას კი არ მმატებენ, პირიქით, მფიტავენ. ელექტროსკამზე იმის შემდეგ სამჯერ ვიჯექი, სიტყვა ელექტროობაზეც გულისრევები მიტევს. მეზიზღება აქაურობა, მეზიზღება და ნელ-ნელა

მომავლის იმედი (3)

10 წუთით ადრე მოვედი აქოშინებული ვდგავარ შესასვლელთან და ღრმად ვსუნთქავ.კარებთან ვდგავარ და ისიც იმწამსვე იღება და პირდაპირ გასახდელში მივდივარ.სადაც მარიამი უჯმური სახით დგას და მიყურებს.

ბოჰემა

მახსოვს პირველად ვაღიარე ასაკი „33“ ორი სამიანი...ორი სამიანი და სამი აღდგომა . „შენ ვერაღდგებიო“ _ვითომ ? _ვენეცია გინახავთ ღამით ? არამგონია.

სკოლა ბავშვების წესებით(25)

ნინის და ლევანს ლამის იყო ხვევნა კოცნა სხვა რამეში გადასვლოდათ. გოგონა უფლებას აძლევდა თამამად მოქცეულიყვნენ და თავადაც ყვებოდა ალერსში , მაგრამ შეყვარებულის ხელები თეძოზე ,რომ მოხვდა და გააცნობიერა ზედმეტი მოსდიოდათ მაშინვე უკან დაიხია.

აღარც შენზე, აღარც სხვებზე...

სიმარტოვე და სიჩუმე გულს მიამებს, სულ მიამებს და მიშუშებს ამ იარებს... აღარც შენზე, აღარც ჩვენზე, აღარც სხვებზე... მე აღარ ვფიქრობ მიტოვებული ამ ცივ სხვენზე...

პატარა ქალბატონი (6)

პერანგი ჩავიცვი და საწოლის ერთ კიდეზე მოვკალათდი,სააბაზანოდან გამოვიდა წელზევით შიშველი და საწოლის თავისუფალი ადგილი დაიკავა,მაგიჟებდა ეს კაცი,ძალიან სექსუალური იყო,როგორ მინდოდა მომხვეოდა, მაგრამ ლოდივით იწვა და არ ინძრეოდა,ბალიში გავისწორე და

"ის რაც არ იყო" (ნოველის მესამე ნაწილი)

სოფელში კიდევ ერთი მზიანი და ხალისიანი დილა გათენდა. ზეზვამაც გაიღვიძა და საწოლში გაიზმორა. დღეს ის ისევ ხმაურიან თბილისში უნდა დაბრუნებულიყო, სადაც ისევ ახალი ისტორიები, ახალი ინტრიგები და სულ ცოტა საქმეებიც ელოდა. მიუხედავად იმისა, რომ თბილისთან

ბავშვებსაც უყვარდებათ (დასასრული)

გავიდა ერთი თვე. მე და მამა ელევიზორთან ვსხედვართ და საინფორმაციოს ვუყურებით. რატომ დამაინტერესა ასე ძალიან არ ვიცი მაგრამ მაინტერესებდა. უეცრად კარზე ზარია. შევხტი. არ მოელოდი. ცოტნე ბათუმში იყო და ვინ უნდა ყოფილიყო. -მე გავაღებ მა...