მოიისფრო [3]

ქორწილმა ზედმეტად უბრალოდ ჩაიარა.. თეთრი სარაფანი ეცვა.. წაბლისფერი თმა ზურგზე დაეყარა, არავითარი მაკიჟი, თვალები კვლავ სევდით ჰქონდა სავსე.. ხელი სახლის ეზოში მოაწერეს.. საოცრება იყო ბაიასთვის, ვერ წამოიდგენდა ასე

Blue Jeans (დასასრული)

ზოგადად ესაა არანორმალურების განუყოფელი ნაწილი. შეუძლიათ შენი ცხოვრება ყირაზე დააყენონ, მასში დაუკითხავად შემოვიდნენ და უმაღლესი ადგილი დაიკავონ და თავი ისე შეგაყვარონ, რომ არც კი გკითხონ, მზად ხარ თუ არა შენ ამისთვის.

შეზღუდული შესაძლებლობები (4)

რამდენიმე კვირა ისე გავიდა ივანე სახლიდან არ გადიოდა. სულ ჩUმად იყო და რაღაცაზე ფიქრობდა. ვერ იყტოდი რომ ის უბედური იყო მაგამ აც ბედნიერება ეტყობოდა სადღაც შუალედში იყო გაჭედილი. -შვილო ლუკა გირეკავს-ალექსანდრე ოთახიდან გამოვიდა ტელეფოფნით ხელი და

საწოლის დედოფალი (11 ნაწილი)

ერეკლემ ვიკა კედელზე ააკრა და ვნებიანად დაეწაფა მის ბაგეებს. გოგონა ვეღარ შეეწინააღმდეგა... უბრალოდ ამდენი აღარ შეეძლო... ისედაც ბევრი ითმინა... მეტ წინააღმდეგობას ვეღარ გაუძლებდა... ერეკლემ ნახევრად შიშველ სხეულზე ხელები მოხვია და ძლიერად აიკრა...

გულთან იმ მწარე ვნებამ იელვა

ე კვლავ იმ ცხელი სისხლით ავივსე, გულთან იმ მწარე ვნებამ იელვა და კვლავ ჩავყვინთე შუაღამისფერ თმების წვიმაში, როგორც მშიერმა და მომეწება ტანზე ალერდი, როგორც მზის სხივი შუა ზამთარში, მე შენ გეძებდი… ასი ათასი წელი შენს სხეულს ვუთვალთვალებდი.

წერილი ფრონტიდან

ძვირფასო დიდი ხანის მანძილზე ვერ ვახერხებდი შენთვის წერილის მოწერას.იმდენი უბედურება დაატყდა ჩვენს ფრონტს,რომ ამის აღწერა შეუძლებელია.მაშინ როდესაც სანგრებში ვიწექით,მოულოდნელად დაგვარტყეს ზურგიდან. ძალიან ბევრი ბიჭი დაგვეხოცა,ძალიან ბევრი. გუშინ

სიყვარულით “ქალი”

მეც ვიღვიძებ. შენ ჯერ კიდევ გძინავს. მე ამ მომენტით ვსარგებლობ და შუბლზე ჩუმად გკოცნი, შემდეგ კი ფეხაკრეფით სამზარეულოში ვიპარები. ლანგარზე ვაწყობ სენდვიჩებს, ცხელ ყავას და ხილს – ჩემთვის და შენთვის და ისევ ქურდივით ვიპარები საწოლ ოთახში. შენ უკვე

გოგონა საროსკიპოდან_ ''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (5)

მარიმ თავი გააქნია. სახლში შესვლა არ უნდოდა. თავს ისე უხერხულად და შეურაცხოფილად გრძნობდა როგორც არასდროს. გიორგი მიხვდა ,რომ შეიზლებოდა მართლა წასულიყო და მის გადარწმუნებას ყველანაირად ეცადა. -მარი მომისმინე. ახლა თუ წახვალ შესაზლოა ეს შეცდომა

ბარიერი. -12-

არც დღე ვიცი, არც რიცხვი და არც საათი.. მთელი დღეები ვეწევი, ცოტ-ცოტას ვსვამ და საწოლში ვკოტრიალებ. აღარც წარსულზე ვფიქრობ, აღარც აწმყოზე და აღარც მომავალზე.

InkeD #3

დილით ისევ ადრიანად გამეღვიძა და კვლავ ეზოში გავედი. ისევ წუხანდელზე ვფიქრობდი. დარწმუნებული ვარ რომ არ მომჩვენებია.ეს მართლა იყო.ჩვენს ფანჯარასთან მართლაც იყო ვიღაც. -იუკა!... იუკა ! აქეთ !...-ფიქრებიდან ნაცნობმა ხმამ გამომიყვანა. ხმა ტყიდან ისმოდა.