ჩემი ცხოვრება ტკივილია ( სრულად )

იყო დრო როდესაც ვიყავი სრულიად ბედნიერი. მყავდა ბევრი მეგობარი. ვხალისობდი. სადარდენელი არ ამქონდა. ვიყავი ისე როგორც სხვა ახალგაზრდები. მყავდა რამდენიმე თაყვანის მცემელიც. სამი წლის წინ, მე და ჩემი მეგობრები ბარში ვერთობოდით. რამდენიმე ბიჭი ჩვენს

რაც გინახავს, კიდევ ნახავ! (თავი 2-3)

...წამწამებს მორცხვად ვაფართხუნებ, იმის გააზრებისას რომ ეს მამაკაცი ჩემს ცხოვრებაში სრულიად მოულოდნელი შემთხვევითობით შემოიჭრა, თანაც ისე, რომ ტვინიდან მისი ამოგდება სულ ცოტა ხნითაც აღარ გამომდის...დილაუთენია მარგოს ზარმა გამაღვიძა, ჰოდა ჩვენც

ჯონ კიტსი "კაშკაშა ვარსკვლავი"

კაშკაშა ვარსკვლავო,უცვლელობით მსურს შენ გემსგავსო, მაგრამ არ გგავდე ღამეული სხივმოსილებით, რომ მხოლოდ ბნელში ცის კიდიდან არ დავაფასო, ის რასაც მალავს მთვარე თითქოს სადაფის ქვებით. შემოსილი ხარ ბრწყინვალების შარავადენდედით საუკუნეებს ითვლის შენი

Come Together

ყოველთვის ძლიერი მეგონა თავი. მანამდე სანამ ვინც მიყვარდა იმას ტკიოდა და ვერ გავუყუჩე. საზიზღრობაა. ნიკოლოზ ტოტოღაშვილი.

მალე მოგირჯულებ გპირდები (3)

,, წავედი ბოდიში საქმე გამომიჩნდა, დავბრუნდები აი ჩემი ნომერი 637495721 დამირეკე თუ რამე დაგჭირდება არ მოგერიდოს" უბრალოდ გავიღიმე და პალატაში შევედი.-სანდრო წავიდა, მარიამ წადი შენც არ გინდა? (მე)-მარიამი კი არა, ორივე წადით, მე დავრჩები ღამე

InkeD #2

როგორც კი სამარშუტო ტაქსი დანიშნულების ადგილას გაჩერდა და ანიმ სიცილით მიცურჩულა ჩამოვედითო,სავარძლიდან ისე წამოვფრინდი არაფერი აღარ მახსოვდა. ზურგჩანთას ხელი დავავლე და როგორც კი რაჭის მიწაზე ფეხი დავდგი ფილტვების დასკდომამდე ჩავისუნთქე რაჭის

დამწუხრებული

თითქოს ყველაფერი სხვანაირად უნდა ყოფილიყო, მაგრამ სულ სხვა ხდება...იმაზე მეტად გულდაწყვეტილი ვარ ცხოვრებაზე ვიდრე ეს შეიძლლება ვინმეს წარმოედგინოს... ვიც,რომ ამის უფლება არ მაქვს მაგრამ სხვაგვარად არ შემიძლია...16 წლის ვარ და სკოლაშიც კარგად

სამჯერ ნაჩუქარი სიცოცხლე! -მიყვარხარ.. (დასასრული)

დღეები გადიოდა და ჩემი ვარაუდი უფრო და უფრო მმართლდებოდა, ნიკა ყურადღებას არ მაქცევდა, თავს უფრო და უფრო მარიდებდა, მე კი საშინლად მინდოდა გამოცდების წინ ვინმეს გავემხნევებინე, ყველას ვიღაც ჰყავდა გვერდში, მხოლოდ მე ვიჯექი იატაკზე მარტო და ჩემს რიგს

გაჭედილები ( თავი 2)

**** -აქ ღამის გათენებას აპირებ?-ფეხზე წამოდგა ტამარა და მოსასხამი მოიცვა. -სულ ცოტაღა დამრჩა.წადი,კომპანიას მე დავხურავ. -მაგრამ ამისთვის დაცვაა-შემეპასუხა ის. -ჯანდაბა ტამარა,ვიცი აქ რაც ხდება,ამიტომ გეთაყვა ძალიან გთხოვ სახლში წადი. -როგორც

მხოლოდ მაშინ იგებ მის ფასს,როცა კარგავ!!(სრულად)

მე და დათო მე-8 კლასიდან ვიყავით შეყვარებულები. უფრო სწორად მე ვიყავი მე-8-ში და დათო მე-10.ერთმანეთი ძალიან გვიყვარდა. ჩვენს იქით ვერავის ვამჩნევდით. სულ, სულ ერთად დავდიოდით დაბადების დღეები იყო ეს თუ რაიმე დღესასწაული, ყველგან ერთად ვმოძრაობდით.