სიყვარული წამებაა, უსიყვარულობა – სიკვდილი! (დასასრული)

გოგოზე და ბიჭზე რომლებმაც ბევრი რამ გადაიტანეს მაგრამ მშობლების გამო ერთად ვერ იყვნენ..ამ დღის შემდეგ მასზე არაფერი მსმენია, მხოლოდ ის გავიგე რომ შეყვარებული ჰყავდა..ყველა ისე იქცეოდა თითქოს არასოდეს არაფერი მომდარა, ნუცა არც გამიცნია და არ

ასეც ხდება 3

მამაკაცის დანახვისას ნინის ელეთ–მელეთი დაემართაა, ძალიან ეცნობოდა მისი სახე, მაგრა ვერაფრით გაიხსენა.–ნინი ბებო გაიცანი ეს ჩემი შვილიშვილია ლადო , მთელი სინაზით წარმოთქვა –სასიამოვნოა ნინი შენი გაცნობა, ზერელედ აათვალიერა გოგონა და ნელიკოს

შემიყვარე თუ გაბედავ (12)

-გაიღვიძეთ ხალხო,ნატოში შევედით-ვთქვი სიცილით.ოთახიდან ბიძაჩემის ხმა მომესმა. მაპი სადაა ნუკა მაპი-და სიცილი აუტყდა.როგორც იქნა გავაღვიძე ყველა.-აღარ მინდა მაპი რაღამც თქვენ გაიღვიძეთ ბატონო-ვუთხარი სიცილით.მიყვარს დილის კარგ ხასიათზე

არასოდეს მიგატოვებთ (სრულად)

- მიყვარხარ, ჩუმად უჩურჩულა გეგიმ - მე უფრო, ტუჩებზე ნაზად შეეხო გოგონა - მეც მინდა კოცნა, დაიწუწუნა გვერდითა სავარძელში მძინარე პარაზიტმა და მშობლებს საკოცნელად თავი მიუწია. დედიკომ მარჯვენა ლოყაზე აკოცა, მამიკომ მარცხენა ლოყაზე, შემდეგ კი

უთვისებო გრძნობა (1)

დღეს გადმოვედით ახალ სახლში მიხარიამეთქი რომ ვთქვა მოვიტყუებ...თუმცა სიახლე აუცილებელია ცხოვრებაში და მეც ვიფერებ.სკოლაც ახალი და ცოტა გამიჭირდება ვგონებ,ყველაფერთან შეგუება...ახალი ქალაქი, სკოლა,მეგობრები და ხალხი რომ ვფიქრდები გული

მაგრამ...

დღეს ეს ფიქრები შენსკენ მოქრიან,ჩემი ფიქრები და ოცნებები.მაგრამ ვაი, რომ დღეს სხვისი გქვია,მე დამრჩა მხოლოდ მოგონებები!ახლა ეს ღამეც უსასრულოა,და ყველაფემა დაკარგა ძალა,შენ არასოდეს არ მაფასებდი,არ აღმიქვამდი ოცნების ქალად!შენ ვიცი ახლა არც

ერთხელ პარიზში ( თავი V )

ღამით სასეირნოდ დავაპირეთ წასვლა , ნატაშკას დასაძახებლად ავედი და შინ არ დამხვდა ... მე და ტომასი წავედით , ღამით ისეთი ლამაზია ეიფელი განათებული , შიგნით შევედით კაფეში , ყველაფერი ისეთი ძვირი იყო , ერთ ფინჯან ყავაში 50 ფრანკი გადაიხადა, სულ 500

მანდატური (3)

ასე მთელი ღამე დებილივით ვფიქრობდი ნიკაზე. როდესაც ავდექი ჯინსები და კედები ჩავიცვი. ყავას ვსვამდი როდესაც მობილურე სმს მომივიდა. სვა ვინ უნდა ყოფილიყო თუ არა ნიკა? „ჩამოდი შენს სახლთან ვარ და დღეს მე წაგიყვან სკოლაშიო“...... მე ჩავირბინე კიბეები და

სანამ ვცოცხლობ იმედი მაქვს (2)

ბოლომდე მართალი იქნება ჩემთან ბავშვივით მართალი წყლიანი თვალებით შემომხედავს და შეიძლება მითრას რომ ჩემს გარეშე უფრო ბედნიერი იყო. ამაზე არ მიფიქრია არასდროს მას შემდეგ რაც სახლიდან წამოვედი, ჰო ავდექი და წამოვედი ზუსტად ვიცოდი სად მივდიოდი რატომ,

აგვისტოს მოგონებები

7 წლის წინ ამ დღეს მე საკუთარი სახლიდან გავიქეცი და საკუტარ სამშობლოში დევნილად ვიქეცი. არა მხოლოდ მე,ჩემთან ერთად ასობით და ათასობით ჩემი თანაქალაქელი და თანამემამულე ამ დღეში აღმოჩდნენ.ჩვენი ქალაქი დაიბომბა,მე საკუთარი თვალით ვნახე პირველი ბომბის