"მაპატიე,დედა!"(სრულად)

_რა გახდაო,მაინც,ოცდაერთი წლის გოგოს გარდაცვალების მიზეზი,სოფო,_ეკითხება დედაჩემს მეზობელი ანეტა და თანაგრძნობით უჭერს ხელზე ხელს.

*გზა*

ვუყურებ თვალებს ცრემლებით აღვსილს ვიხსენებ სევდით მე ამ წლებს განვლილს ვიხსენებ ბავშვი თუ როგორ დარბის და მახსენდება , ეს წლებიც გარბის ,

ერთი კვირა ერთ ოთახში (მეშვიდე თავი)

წარმოვიდგინე, როგორ იხდიდა მატილდა ჩემს სპორტულებს და საცვლების ამარა რჩებოდა ოთახში, სადაც მხოლოდ ავეჯს შეეძლო მისი სიშიშვლისთვის ეთვალთვალა. მერე ფრთხილად ეხებოდა თხელ საბანს; აჩქარებული გულით გადააძრობდა, ისე თითქოს საბნის ქვეშ ვინმე უნდა

ბზარი აბჯარში ( 6 )

-გაოცებულმა შევხედე, მან კი მხიარულად გაიცინა და თვალები საყვარლად მოჭუტა, -მანამდე ვერ გავბედე შენთან მოახლოება სანამ სიგიჟემდე არ მომენატრე და რაღაც უბრალო საბაბით უზომოდ ბევრი არ დავლიე,

მოგონებები

რამდენიმე საინტერესო მოგონება წყვილის ცხოვრებიდან.წამები მათი ბედინერებისა , სევდისა, უბრალოდ ერთად ყოფნისა და ტკბობისა. კარგად ნაცნობი სახელების მქონე პერსონაჟები და მშვიდი, სტაბილური ხასიათი, რომელთაც ისინი ამჟღავნებენ

,,ანგელოზის ქმედება"- გასული წლის ნაწერებიდან.

სარეცხს ფენდა ანათებთა  აივნიდან მთელს ეზოს. ქალი აფრის შესადარი  ალმასივით ბრჭყვიალა. იხრებოდა აქეთ იქით კოხტად ნელა საქმობდა . ნამსხმანს რაცხამ დამბურძგლა და ოხრად გამაჟრიალა.

*** III

ყოველ დღე შენი დანახვა მიწევს , მიწევს ვუყურო შენს ლამაზ სახეს, გულს ვერ ვუბრძანე ის შენკენ იწევს, ჩემმა გრძნობებმა სხვა ვერვინ ნახეს.

ლაე (ნაწილი II - ჩამქრალი ჩირაღდანი)

ახლა მხოლოდ ლაეს ხედავდა. მხოლოდ ლაესი ესმოდა. მხოლოდ ლაეს გრძნობდა. და ყველაფერი ერთი მეორეზე მიყოლებით სრულიად პირველად ხდებოდა. ყველა ემოცია ერთი-მეორეზე გადაბმით რასაც ნოა ლაეს სჩუქნიდა, გოგონასთვის პირველი იყო, როგორც ის შეგრძნება ნოას ხარივით

სიყვარული გრძნობების გარეშე (IIნაწილი) 10 თავი

ირაკლიმ სევდიანად გაუღიმა შვილს და ღვინის თითქმის დაცლილი ბოთლი მოიყუდა -მამა გთხოვ-შეეხვეწა ანი

სიკვდილის ჰიმნი

- რას აკეთებს? მგონი სულ გაგიჟდა, შუა ცენტრში დგას და მარტო ცეკვავს. - ნუთუ მართალია? ტყუილად არ თქმულა, მხატვრები მართლაც გიჟები არიან !!! ......საინტერესო ის არის ნუთუ ამ სიყვარულით სავსე წყვილს ვერავინ ამჩნევს, ან იქნებ მხოლოდ ერთს! გიჟივით