დანიელი და არდა 6

-რას არ დავმთმობდი სახლში ლიკას მაგივრად შენ რომ მელოდებოდე.წავიდა და ცრემლებმაც არ დააყოვნეს. სინანული ყველაზე უსარგებლო რამ არის ამქვეყნად. გამოსწორება საერთოდ არ შეიძლება თორემ, ეს რომ შეიძლებოდეს, ყველანი წმინდები ვიქნებოდით. ცხოვრება არ

უამრავი წუთი ცხოვრებიდან 13თავი

თავი ბალიშიდან მძიმედ წამოვწიე,როგორც ჩანდა ჩამძინებია,ფანჯრიდან სინათლე შემოდიოდა,ნეტა რომელი საათია?ტელეფონი მოვიძიე,მაგრამ გამახსენდა რომ სახლში დამრჩა ან დავტოვე არ ვიცი ამიტომ გარეთ გამოვედი და მანქანა გავაღე შიგბით შევიხედე რომ საათი მენახა

მხსნელი 14

ჩემს წინ ჩამოჯდა სავარძელში და მომაჩერდა. თვალებში შევხედე და ჩემდა გასაკვირად სინანული დავინახე, თუ სასოწარკვეთა... ყოველშემთხვევაში რაღაც ისეთი, რამაც შიში მომიხსნა და უცბად შემეცოდა. ძალიან შემეცოდა გიგა. ვეღარ მოვითმინე და ლაპარაკი დავიწყე.

შენთან მინდა(სრულად)

შეგიძლია ერთხელ მაინც გაიღვიძო თავის დროზე?მელანდება ეს ხმა თუ მართლა დემე მადგას თავზე.თვალების გახელას ვცდილობ,მაგრამ აშკარად ძილი არ მიშვებს. -გოგო ვის ველაპარაკები მე?აშკარად რეალობაა,რომ დემეს ხმა მესმის.როგორ მინდოდა რაღაც ჩამერტყა მისთის

გარიგებით ქორწილი (16)

დღეები გადიოდა.ლიზას გამოწერის შემდეგ ორი თვე გავიდა..სალი ორი თვის,ქერა,ცისფერ თვალება საყვარელი ბავშვია.მშბობლებს ის ძალიან უყვართ.დანი დროს შესაბამისად ანაწილებს,რომ ოჯახშიც და ახლშიც იყვეს.თათამ და თაზომ გადაწყვიტეს,რომ ოჯახი შეექმნათ,მაგრამ

ლამაზი დღეები(13)

.ხელი მოხვია და საცეკვაოდ გაიყვანა ძალიან კარგად გაეთნენ თათას ძალიან მოეწონა ის ბიჭი ვაჟა ერქვა მაგრამ სანდროს არ მოეწონა და მთელი საღამო უმეტესად გაბრაზებული იჯდა სახლში დილით ოთხ საათზე მივიდნენ და პორდაპორ დასაძინებლად ავიდნენ დილით კი სალომ

სხვანაირები (სრულად)

მოკლედ,ეს ისტორია არცერთს ისტორიას არ გავს არც წააგავს ერთადერთი რაც სხვა ისტორიებთან სააერთოა ეს სიყვარულია.მე გიამბობთ 19 წლის ნიკას ისტორიას,რომელსაც ბავშობიდანვე განსხვავებული ეგონა თავი,არა იმის გამო,რომ მილიონერის ვაჟიშვილი იყო,არც იმის გამო

ბედისწერის საჩუქარი (სრულად)

-დამეწიე, აბა! -ვქოშინებდი, მაგრამ მაინც არ ვწყვეტდი კისკისს. -ისე მარტო ყოფნის შიში რა გითხრა და შენ რომ არ მენახე, ალბათ გავაფრენდი. -მითხრა როცა დამიჭირა და ნაყინით მოთხუპნული სახე ჩემ ყელში ჩარგო, მაგრამ ამაზე აღარ ვდარდობდი...

-შენ ჩემი პატარა ხარ -შენ ჩემი დემონი(9თავი)

ერთი კვირა ისე გავიდა ვერც კი გავიგე მე და ალექსანდრეს ურთიერთობა ცოტა მაინც დაგვილაგდა ნუ მართალია ჭამას ისევ მაძალებს მაგრამ სხვა რა გზაა უნდა გავუძლო.ერთ დილასაც როგორც ყოველთვის ალექსანდრე ყელში კოცნიტ გამაღვიძა და მითრა სამზარეულოში ჩავსულიყავი.

პირველი გრძნობის ნაიარევი

გოგონასა და ბიჭის სიყვარული იმდენად დიდი იყო,რომ სიკვდილმაც ვერ დააშორა ერთმანეთს.მათ შორის ბევრი ტკბილი მოგონებები იყო მაგრამ,მათ ამაზე არ უფიქრიათ. გოგონამ ერთ დღისით გაიგო,რომ ბიჭი ავარიაში მოყვა და გარდაიცვალა,გოგონამ ბევრი იგლოვა,ინერვიულა