ბოსი. 2

ოთახში მზის სხივებმა შემოაღწია და სახეზე მომანათა.ძილი უკვე შეუძლებელი იყო,რის გამოც საწოლზე წამოვჯექი და წელში გავიშალე.მხოლოდ ახლაღა ვიგრძენი თავბრუსხვევა და ძლიერი ტკივილი თავში.საშინლად აწეწილმა საწოლმა და იქვე დაყრილმა ტანსაცმელმა კი წინა ღამის

უკანასკნელი სიტყვა

ტრრრ!ტრრრ! მაარებელიც ჩამოვიდა,თან ჩამოიტანა მტვერი,ხალხის ყაყანი და აურზაური.ზოგი ლაყბობდა ზოგი იცინოდა,ხოგიც კი სიგარეტს აბოლებდა,აქა-იქ დაძრწოდნენ მსუბუქი ყოფაქცევის ქალები და კლიენტებს ეძებდნენ.ვისკის არაყის და შმორის სუნი გამეფებულიყო ვაგზალში.

მოტაცება (1)

ჩავეხუტე და ჩანთის ჩალაგებას შევუდექი , ბევრი არაფერი ჩამიწყვია , მარტო ის რაც ძალიან მჭირდებოდა და ძალიან მიყვარდა.. კიბეებზე ჩასვლისას ელენეს ხელზე მაგრად მოვუჭირე და გვერდით დამიდგა ზურა დივანზე იჯდა , ექიმები თავზე ბამბას ადებდნენ, როგორც კი მე

მაინც მოგარჯულებ(9 ნაწილი)

დილით აღმატებულ განწყობაზე გაიღვიძა. საწოლიდან წამოფრინდა და ტანსაცმელები გადმოქექა. ჯინსის შორტები, თეთრი ზედა და თეთრი კეტები ჩაიცვა. პირველ სართულზე ჩამოვიდა და სამზარეულოში მოფუსფუსე ნათელას მიესალმა-ნათეე... როგორ ხარ აბა?(კატო) - შევიდა და

მენატრება, შენი ცისფერი თვალები მენატრება

მჯერა რომ ვნახავ შენს ლამაზ სახეს,რომელიც გუშინ სიზმარში ვნახე... მჯერა, ოცნება მალე ახდება ოცნების გოგო სახლში დამხვდება.ვიყავი სადღაც, მარტო, ეული თითქოს ქრებოდა ჩემი სხეული აღარ მტოვებდა შენზე ფიქრები, მე შენ მიყვარხარ ალბათ მიხვდები.მახსოვს

ვარსკვლავების მეჯლისი- 2თავი-

დეკემბრის მიწურული იყო უკვე,მე ჩემ გოგოებზე ადრე მოვრჩი ლექციებს და ჩვენ საყვარელ კაფეში ველოდებოდი მათ.ცხელ ყავას და ჩიზკქეიქს მივირთმწვდი თან დედას ერთ-ერთი სოციალური ქსელით დღის გეგმებზე ვუყვებოდი უცბად ვიღაც რომ მომეპარა ზურგიდან,წელზე მომხვია

ორმაგი ტკივილი - {11}

- შენ გაჩვენებ ვის არ ააქვს ჭკუა - გავეკიდე, ისიც რა თქმა უნდა გაიქცა და სიცილ-ხარხარით მირბოდა, მე კიდე გამწარებული მივსდევდი, უნდა მომეკლა. ბოლოს გაჩერდა და ადგილიდან არ იძვროდა, თავიდან გამიკვირდა, მაგრამ მერე მეც მეტი რა მინდოდა მივვარდი და

მადლობა უცნობ ქურდს..ლამაზი love story სთვის 2

წყალში მესიამოვნა გაგრილება,ავიკელით მთელი ნაპირი მარტო ჩვენი ხმა ისმოდა,უფრო და უფრო ღრმად შევდიოდი,მინდოდა გაუჩერებლად მეცურა,სულ გადამავიწყდა დილით მომხდარი ინციდენტი...გავდივარ მეეეე დავუძახე და ნაპირისკენ გავცურე.გასვლისას თვალი მოვკარი ჩემს

ვერეს მსხვერპლი(თავი9)

-ნატალია,მიყვარხარ..ძალიან მიყვარხარ-ლუკას ხმა უკან გამოედევნა.. გოგონამ გადაიხარხარა და მისკენ მიბრუნდა. -შენი ძმის ბრალია. -მოიცადე. -უნდა წავიდე-ნატალიას უკან აღარ მოუხედავს ისე დატოვა კაფე. ამას მანანა ისმენდა და ლუკასკენ სწრაფი ნაბიჯით გაემართა.

ვერონიკა როთის "განსხვავებული" ნაწ.2

მამაჩემი მათ „გადარეულებს’“ ეძახის.შეუპოვრებს ყოველთვის მუქი ფერის სამოსი აცვიათ და უამრავი პირსინგი თუ სვირინგი აქვთ.მათი ძირითადი ამოცანა ქალაქის გალავნიი დაცვაა.თუმცა წარმოდგენაც არ აქვტ რისგან ან ვისგან იცავენ. წესით შეუპოვრები უნდა მაშინებდნენ.