მეგობრობიდან შეყვარებამდე ერთი ნაბიჯია(ნაწილი 2)

დილით რომ გავიღვიძე სწრაფად ჩავიცვი და ქვემოთ ჩავედი.ძალიან მშოდა.სამზარეულოში რომ შევედი გაკვირვებისგან პირი ღია დამრჩა.მაგიდაზე კრუასანები და ჭიქები ეწყო ლიკა კი ყავას ადურებდა.-ახლა ვაპირებდი შენთვის დაძახებას. ნერვიულად გამიღიმა და სკამი

მსხვერპლად გაღებული სიყვარული 2

დილით თვალები არ გამიხელია ისე გადავწიე ხელი მეორე მხარეს. სიცარიელე... აი რა ვიგრძენი მიუხედავად იმისა რომ კარგად ვერ ვაზროვნებდი. -დემე?-წამოვხტი უცებ.''დაივიწყე ლენა ის რომ ყოველ დილით მისი კოცნა გაღვიძებდა, ეს ყველაფერი წარსულს

კლინიკაში

დღიურო,ახლა კლინიკაში ვარ.მამაჩემი როგორც ყოველთვის,დღესაც ნასვამი მოვიდა,ჩემს საცემად წამოვიდა,მე კი ამჯერად აღარ დავჯექი გულხელრაკრეფილი,დანა ცამეტჯერ ჩავარტყი,რა იცი რა ხდება...მკვდარ სულებს დღესაც ველაპარაკე,არ დაგიმალავ და,საინტერესო დიალოგი

მტირალა ხე

ჩემი სახლის წინ ტირიფი იდგა. ძალიან მომწონდა. მიყვარდა კიდეც. ლამაზი იყო და მტირალა. ჩრდილიც კარგი ჰქონდა, ჩემმა ბიჭმა პატარა ხის სკამი გამოჭედა და იქვე ჩაფლო მიწაში. ხშირად ვისხედით ამ ხის ძირას და ათას სისულელეზე ვლაპარაკომდით. -იცი, ტირიფი

"გპირდები" - (10)

- სანდრო ვინაა? - გამოვბრუნდი, რატომ უნდა დამემალა, მე ხომ ის მიყვარდა და არ მაინტერესებდა მას ეს მოეწონებოდა თუ არა, მაინც ვერ ამიკრძალავდა მასთან ურთიერთობას. - ჩემი შეყვარებული.

- შეიცვლები? _ მოიცა რა! 19

აკანკალებულმა ძლივს მოვახერხე ჩაცმა, სწრაფად ავიღე მობილური და გარეთ გავედი, რეზის გაოცებულ თვალებს რომ გადავაწყდი ვიგრძენი რომ მეტს ვეღარ შევძლებდი.ყველა ადამიანი კარგავს თავის სიძლიერეს როდესაც მის გვერდით მასზე ძლიერი ადამიანია, სურვილი უჩნდება

ჯარში ნაპოვნი სიყვარული (თავი 6)

-მინდა ერთი სადღეგრძელო შემოგთავაზოთ-წამოდგა ფეხზე ერეკლე-მინდა ის სიყვარული დავლოცო, რომელიც თითოეული ჩვენგანი გულშია, რომელიც ათას სისულელეს გაკეთებიებს და ვერ ხვდები,(ალექსანდრეს გაახსენდა ტყეში ელისაბედთან ერთად სირბილი და დაღმართში დაგორება,

შეშლილი, შეშლილი ევა! თავი I

მარიამს, ძალიანაც რომ მოენდომებინა - ვერ დამეწეოდა. ერთი პატარა სუსტი გოგოა, მწვანე ლამაზი თვალებითა და გრძელი ხვეული თმით. სპორტით არასოდეს დაკავებულა, აი, მე კი - მოცურავე ვარ. ასე რომ მისი შანსები ნულს უტოლდებოდა, რომ არა ერთი ფაქტორი.გიჟივით

მართალია რომ ამბობენ.. გული არ ბერდებაო

ამდენი წლის შემდეგ.. ვუყურებდი მის თვალებს .. ღიმილიან სახეს სინანული ცვლის... მე თვალები მლაშე სითხით მევსება..ის თავს დანანებით გადააქნევს აქეთ იქით.. შემდეგ კი ბრბოშ ი ერევა... მე ღრმად ამოვისუნთქე.... ისევ იმ ადგილს გავუშტეერე თვალი, სადაც

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 38)

დილით ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა „ვაიმეეე, ამოწყდით ყველა ერთ დღეს, ვერ გიტანთ, მძულხართ, რაარი დილით ხო არ გაცლიან ძილს ვაახ!!!“ -ბატონო-დაგუბებული ხმით ამოვილაპარაკე.-ხოდა მისმინე-მომესმა ლელუკას სიცილნარევი ხმა-გაგაღვიძე ხო?!-არა კაცო რა