ორი დაქალის ისტორია 4

უნივერსიტეტში ერთი თავქარიანი ბიჭი გადმოვიდა რომელზეც გოგოები გიჯდებიან . თუმცა ჩვენ არცერთს გაგვიმახვილებია დიდიად ყურადღება , მაგრამ ვაღიარებ რომ საკმაოდ სიმპატიურია.გაშტერებული ვუყურებდი ბექას , ნეტა განახათ როგორი საყვარელი იყო და როგორი

თურმე

თურმე ადამიანი ყველაფერს ეგუება, ამაში პრველად მაშინ დავრწმუნდი როდესაც ჩემს პატარას პირველად ქონდა სიცხე, მაშინ მეგონა რომ იქ დასრულდა ჩემი ცხოვრება. თუმცა, გადავიტანე. ყველა, ყველაფერს ეგეუბეა, უბრალოდ ყველა სიტუაციას თავისი დრო აქვს. ყველაფერს

თავხედებო, მოგესაჯათ ერთად ყოფნა! 14

დროთა განმავლობაში ყველაფერი თავის ადგილს დაუბრუნდა. ჩემთვის დილა უფრო გვიან იწყებოდა, ვარჯიშის ვალდებულება მომეხსნა, თუმცა გაკვეთილებს ვესწრებოდი და ფსიქოლოგთანაც მეტ დროს ვატარებდი, (მაგრამ ეს ჩემი სურვილით), მადონა ჩემზე განსაკუთრებით ზრუნავდა,

მე,წითელი მარლბორო და შენი მონატრება

ისე მტკივა,როგორც უშვილო დედას. ისე მტკივა,როგორც ჯვარცმულ იესოს. ისე მტკივა,ისე მტკივა... არ ვიცი,როდემდე გავძლებ. არ ვიცი,ალბათ მანამდე,სანამ ღმერთს არ მოესურვება დაასრულოს. ვიბრძოლო? სასაცილოა

"გპირდები" - (19) - მეორე ნაწილი

ისევ ეს საზიზღარი დილა გათენდა. მიუხედავად იმისა რომ უკვე დიდი ხანი იყო მეღვიძა, სკოლაში წასვლა მაინც მეზარებოდა. ცოტა ხანი გაუნძრევლად ვიწექი და ვფიქრობდი თუ რას გავაკეთებდი დღეს სკოლაში. ბოლოს კი ძლივს-ძლივობით წამოვდექი და სააბაზანოში შევედი,

ცხოვრების გემო (17)

ყველაფერი ისეთი მძიმე და ჩახლართული იყო არ შეეძლო რამე კარგზე ეფიქრა,ვერ ხვდებოდა ცხოვრება ასეთ სიურპრიზებს რატომ უწყობდა,ეს კიდევ რა იყო გული უარესის მოლოდინში შუაზე ეგლჯებოდა,თავის დარდსა და ტკივილს სასაფლაოზე მყოფ დედამისს უზიარებდა,მას ყველაზე

მე შენ აგირჩიე, პატარა ქალბატონო! 3

სიგნალების ხმა გავიგე და აივანზე გავედი რომ მენახა რა ხდებოდა. ჩემი კორპუსის წინ შავი BMW დავინახე, მანქანის კარი გაიღო და იქედან დიტო გადმოვიდა, ყველას მიესალმა და აივანზე ამომხედა.

ლიზა ჯაფარიძე (ნაწილი 18)

-ლიზა ჯაფარიძეა.... -აუ ვიცი ვინც არის.. ეგ შემთხვევით იმ ფეხბურთელის შეყვარებული ხომ არ არის... მოიცადე რა ჰქვია... ჰო.. კოშეიჩი... -არა არ ჰყავს.. ეგ მეგობარია.. -აა.. ხო რავი მასე თქვა ვიღაცამ... მწვანე თვალები აქვს და ტალღოვანი თმა... მაგარი

ფუმფულა სათამაშო

ჩემი ფუმფულა სათამაშო ხარ, ციდან მოწყვეტილ მზის სხივს მაგონებ. შენ ერთს ვიცი რომ მართლა გიყვარვარ, შენ ერთი მაინც არ დამაღონებ. შეგხვდი შემთხვევით თუ ბედისწერით დღეს ხომ ჩემი ხარ. კარგა ხანია გულს რომმიძგერებს კარგო შენი ხმა.

ჩვენი ხელები

იმ თეთრ კაბაზე,რომელიც არ უნდა ყოფილიყო ასეთი ვრცელი და მოთეთრო, ცრემლის წვეთებს ვითვლი. ალბათ გრძნობ ჰაერს,რომელიც მე შემოვუშვი შენთვის, აღარ დავაცადე სქელ ფარდას მისი შეკავება.