ნატალი (10)

_თუ გიყვარს მაშინ არ დათმო, რადგან მე რომ ანა დავთმე ამით ბევრი დავკარგე!ისე მოიქეცი როგორც გული გიკარნახებს ,მაგრამ იცოდე რომ გულს ჭკუაც უნდა დაატანო!ყველავარიანტში მე შენს გვერდით ვარ ჩემო სულელო დაიკო!მთელი ძალით მომხვია ხელები და გულში ისე ძლიერ

ღარიბი გოგოს მდიდრული ისტორია (2)

დღევანდელი დღე თავიდან არ ამომდიოდა, დავწექი, თუმცა ფიქრები მაინც თავისას შვებოდა... არ მავიწყდებოდა მამაჩემის გაგიჟებული სახე, დედაჩემია აწითლებული ლოყები და ელენიკოს ჩაწითლებული თვალები... სამსახური... რა ჯანდაბა უნდა ვქნა? ვინ მიმიღებს მე

პატარა გოგო დიდ გზაზე (თავი პირველი)

ანა, ანა დამიცადე!-მომდევდა მთვრალი და გაბრაზბული მამა. -რა გინდა!-ვკითხე უმოციოდ, მისდამი უკვე ვერაფრს ვგრძნობდი. თუმცა როგორ არა, სიძულვილი! ამ გრძნობით იყო ჩემი სხეული გაჟღნთილი. -წესიერად მელაპარაკე!- მითხრა მბრძანებლული ტონით,-ფული იშოვე

მე,ანუ მოახლე [1,2,3]

–შენი კაბა? – ცრემლებს იწმენდდა ლიკა – ოჯახი არ შეარცხვინო, რა ... – კიდევ ერთხელ გადაიხარხარა და პირდაპირ კალთაში ჩაიხტა ალექსანდრეს. „ოჯახი არ შეარცხვინო“ – წამდაუწუმ იმეორებდა ჩემი გონება ამ ფრაზას და აი ... ვიგრძენი, რას ნიშნავს სხეულის

დაბრუნება(18)

-მალდობა,ეხლა ავარჩიოთ რა ჩავიცვა-დიდი რჩევის შემდეგ შავი ჩინსი და ყვითელი ზედა ჩავიცვი თმა გავიშალე პატარა ჩანტა ავიღე შიგნით ტელეფონი ფული და უფერული პომადა ჩავდე. -ლამაზად ხარ ლიზუ-გამიცინა ნუცამ. -მადლობაა წამო ჩავიდეთ

თავხედებო, მოგესაჯათ ერთად ყოფნა! 8

დრო გადიოდა. მე და მათე საბოლოოდ გავუცხოვდით. ახლა თითქოს ყველაფერს სხვაგვარად ვუყურებდი, ჩემს გარშემო არსებული გარემო უცნაურად შეიცვალა. მაგრამ ახსნა ვერ მომეძებნა. თვის ბოლოს ლაშას დაბადების დღე მოდიოდა, დაცვამ საჩუქარი გაუკეთა და იმ დღეს სასმელით

ფრთაშესხმული ანგელოზი - 1

ზაფხულის მწველმა მზემ თვალებშიც შემოაღწია ... და აი მეც გამეღვიძა ... რა უნამუსობაა არ შეიძლება შაბათ დილას მაინც დამასვენოს და დამაძინოს ?! ის ისეთი უნამუსოა ... განსაკუთრებით კი ზაფხულში ...ოთახში იმის გამო რომ დილა უთენია არ შევეწუხებინე მის

შენი არსებობა ნულს ჰგავდა (თავი 3)

ყველაზე საშინელი მომენტია, როდესაც იგებ რომ ადამიანი რომელმაც წლების წინ მიგატოვა, დაგტოვა სრულიად მარტო, გააუბედურა შენი ოჯახი, დედა, მამა, გაგაუბედურა შენ, საშინელებაა როდესაც იგებ, რომ ბრუნდება, ბრუნდება და ამდენი წლის შემდგე კიდევ შეხვდები,

ველური [თავი IV]

კაფემდე გზა სულ სიცილ-ხორხოცში გაატარეს.ამათ საუბარს,რომ გესმინათ საგიჟეთიდან გამოქცეული ფსიქოპატები გეგონებოდათ.ეხლა კიდევ ერთი აკლდათ.ოთხივე,რომ ერთად იყო მერე იწყებოდა თუ იწყებოდა „ეხლა იწყება,არ დავიწყებაო“,ასეთი სიტუაციები ჰქონდათ სულ.თითქმის

Butterfly ( II თავი)

ჩემების ნახვა ნამდვილად მინდოდა ,ძალიან მომენატრნენ მაგრამ ბავშვებთან ერთად მინდოდა გართობა,ჩემი ძმები თურქეთში იყვნენ და მოკლედ მხოლოდ დედაჩემი და ბაბუაჩემი და ჩემი ბიძაშვილები იყვნენ სოფელში, მამაჩემი მუდამ თბილიში სამსახურის გადამკიდე. ნინი