Barman (12)

გზაში ამდენი ემოციებისაგან ისეთი დაღლილი ვიყავი ბოლოს ტირილისგან მაინც ჩამეძინა. საფრანგეთში პირველად ვიყავი და აღტაცებას ვერ ვმალავდი მისი სილამაზის ყურებისას. თანხა იმდენი მქონდა, რომ ერთი-ორი თვე კარგად მეცხოვრა. პარიზში როგორც კი ჩავედი მაშნვე

მესამყაროები 3,4

-გიორგი ესენი ვინ არიან?(მე) -გოგოები -ვაა მართლაა,როგორც ხედავ არცერთი თვალი არ მაკლია,აქ რა უნდათ? -რა უნდათ? -ხო,ახლავე წაათრიე ესენი აქედან თორე ჩვენ წავალთ -მართლა არ გრცხვენიათ ბიჭებო?(ლუკა) -შენ საერთოდ ვინ გკითხავს(სანდრო) -შენ წარმოიდგინე

სულელი მე -6

იმ ღამეს კიდე დიდხანს ვილაპარაკეთ, მაგრამ უკვე შეცვკლილი თემატიკით , ანუ ალექსანდრეს მოწერილი „ხვალ 5ზე თუ გცალია გნახავ“ და “ სპორტულად ჩაიცვი „ ინტრიგაში ვიყავით თუ რა ხდებოდა და ამაზე წავიდა განხილვები ,მერე გოგოების თავისტკივილი იმაზე თუ რა

ვუყვარდი?არ ვუყვარდი? (ჩემი ცხოვრების ისტორია) თავი 4

"ეს ლუკა იყო,იგი ჩემს ცხოვრებაში გამოჩნდა ყველაზე არასასურველ დროს. არ ვიცოდი რა იქნებოდა და საშინლად ვიბნეოდი. მეგონა ჩემი გადაწყვეტილება მტკიცე იქნებოდა ალექსანდრესთან დაკავშირებით მაგრამ ყველაფერი მაეჭვებდა..."

Barman (11)

ასე კარგად მგონი არასდროს მძინებია. დილით ყველაზე სასიამოვნო მომენტი ის იყო, როცა სანდროს მკლავებში გავიღვიძე. როგორც ჩანდა მას დიდი ხანიარაც ეღვიძა და ჩემს თმებზე თამაშით იყო გართული.-დილამშვიდობის.-როგორც კი გაღვიძებული დამიგულა ჩემი სახე ხელებში

ბედის ვარსკვლავის ბრალია(6)

ეს იყო მარიტას პირველი კოცნა,კოცნა რომელიც არასდროს არ დაავიწყდებოდა.სითბო ,რაც იმ დროს დემისგან მოდიოდა,მარიტას სხეულში დენთივით იღვენთებოდა,სასიამოვნოდ დააჟრჟოლა და თვალები დახუჭა.მათი ტუჩები სინქრონულად ეხებოდნენ ერთმანეთს.

ქორწილების ორგანიზატორი 10

ჩემი "ცუდად ყოფნა" 2 დღე გაგრძელდა, და კარგადაც ვერთობოდი, ყველაზე მაგრად მაინც ის მახარებდა ზენარის ხელეთში გამოწკეპილი იკოლოზის დანახვა რატო? რავი ისე ჩემი ახირება იყო, ისიც ცუდად ვიყავი და მისრულებდა.

მეცამეტე თვე (4)

ამ დღიდან, სამი თვის თავზე, ხმები დაირხა, რომ აშკარელი წამალს იკეთებდა. ხომ იცით, თბილისი როგორი ქალაქია, ვინმემ რომ დააცემინოს, მთელს ქალაქს ეცოდინება მეორე წუთს. შემთხვევით, თუ განგებ ამ ყველაფერმა ისევ მიაღწია ანაბელის ყურამდე. არ დაიჯერა, კი არა

შეთავსებით ძიძა (თავი 5)

მისი უდიდებულესობა ტიმოთე ხელს არ შემიშლიდა, პირიქით გამამხნევებდა კიდეც. ჩემ ფიქრებზე, კვლავ მბმულს ავხედე და დაფეთებული შევვარდი სახლში. -მაცადეთ, ის ავხსნა ჯერ და მერე გაჩვენებთ მე თქვენ სეირს!-გამაფრთხილებლად დავუქნიე თითი ჯერ კიდევ ადგილზე

მოტაცება შეკვეთით 2

გზაში დრო როგორ გავიდა ვერ გავიგე... -აიი მოვედით - ამბობს ნიკა მხიარული სახით. -კარგი ბიჭებო და გნახავთ საღამოს. იმედია- ვამატებ ბოლოს ღიმილიანი სახით - თუ სადმე არ წახვედით. -საღამომდე.