მე და ის... ჩვენ (9)

-აბა დამიჭირე-გავიქეცი და მივრბოდი, ლევანიც გამომეკიდა, მივრბოდით და მეგონა რომ მხოლოდ ჩვენ ორი ვიყაით მთელს სამყაროში, მხოლოდ ჩვენ და წვიმა.-დაგიჭირე-ხელები მომხვია და მაგრად მომიჭირა, მეც გრძნობებს ავყევი, შევტრიალდი და ჩავეხუტე, ვეხუტებოდი და არ

ეს სიყვარული არც იქ ყოფილა ძნელი.

ისეთი სახლი მინდა გაჩუქო, შენ რომ იცხოვრებ, ისეთი სიტყვა მინდა დავწერო, შენ რომ გაიგებ, ისეთი შუქი მინდა აგინთო, შენ რომ გაგათბოს, ისეთი წყალი მინდა გწყუროდეს, მე რომ მოგიტან, შენ იცხოვრე ჩემთან, მე მოგიტან წყალს. არ ელოდო რომ უკეთესად გახდები. არ

დამიბრუნდი ძვირფასო, მე შენ ისევ მიყვარხარ!

კლასიდან სიცილით გამოვდიოდით მე, ნინო და ანა, თუმცა ეს ღიმილი მაშინ მიმეყინა სახეზე, როცა ჩემსკენ მომავალი დათო შევნიშნე, სახეზე ფერი აღარ ედო, თუმცა კარგად ჩანდა ამ სახის მიღმა კმაყოფილება, სევდა და შური. -ჩამოვიდა სალი, ის ჩამოვიდა-თქვა თუ არა

მე, ლექტორი 5

ანათებდა და ოთახში სასიამოვნო აურას ქმნიდა, ოთახი პატარა იყო თუმცა ავეჯის განლაგებით მშვენიერ კონსტრასტს ქმნიდა. გიჟივით ვაცეცებდი თვალებს, ოთახში უამრავი სახატავი ტილოები ეკიდა, ამის დამხატავი უდაოდ ნიჭიერი ადამიანი იყო. მხოლოდ ერთ ტილოს ჰქონდა

თავხედებო, მოგესაჯათ ერთად ყოფნა! 12

ოთახში მადონა დამხვდა. ცარიელ ჭიქას შეხედა და მკითხა-დალიე?-დავიბენი-შენ საიდან იცი?-ნინომ მითხრა. ბავშვის მამა მათეა, ხო ასეა?-გაკვირვებული მივაშტერდი.-კარგი რა თეკლა, მე ფსიქოლოგი ვარ და თქვენ ორივე ჩემი პაციენტები ხართ. მითხარი წამალი

"მომაკვდინებელი სიცხე"(2–ნაწილი სრულად)

ვერც კი შენიშნა,როგორ მიუახლოვდა ნიკას ბინას ცოტახანს ყოყმანობდა დაკაკუნებაზე რამოდენიმეჯერ გადაწყვიტა უკან წამოსვლა,მაგრამ მაინც გამბედა და დაკაკუნა.მალევე გაღო ბექამ კარი არც კი ელოდა ლიდიას იქ ნახვას კილასონია და ცოტა არ იყოს გაუკვირდა

რისთვის წავედი ამ წვეულებაზე (თავი VII)

კატო-მიყვარს!! შაკო-მიყვარს!!მაგრამ უნდა დავივიწყო არ მინდა ჩემმა სიყვარულმა შეიწიროს თავიდან კატოს ძმას ვაჩე დავარქვი მაგრა, აწი ვაკო ერმევა ლუკა-კაი რა იყო რატო გაწითლდი არაუშვს სალი-სულაც არ ვარ გაწითლებული ლუკა-კაი აბა მე მქონია წითელი ბაყვები

ეს უკვდავებას უდრის

საკურნებელად სულის და ხორცის სადიდებელად უფლის შენ ღმერთს უყვარხარ ულევ მადლს მოგცემს ეს უკვდავებას უდრის. უფალს ნებას ვთხოვ მეც რომ მიყვარდე არ დამიშალოს ცოდვილს,ტანჯული სული მე შენ მოგანდე გულიც სულ შენსკენ მომდის. მხოლოდ სიკეთეს ასხივებ ყველგან

ჩემი მაშველი (8)

- კარგათ ნამდვილად არაა.. მთელი ტანი დალურჯებული აქ. ასეთი როდის გახდი? ნუთუ ვერ ეგუები იმას რომ ადა აა?- გაკვირვებულმა და გაბრაზებულმა შევხედე უემოციოდ მდგომს. მან ერთი ჩაიცინა და შემომხედა. - შენი ახრით ასეთი იმ ს გამო ვარ?-ირონიულათ მკითხა მან. -

სასიამოვნო შეცდომა (2)

შეცდომაა რომლის გამოსწორებაც უკვე შეუძლებელია..-არა..არა. ეს არ მომხდარა.დამესიზმრა. ვაიმე ღმერთო მიშველე. ეხლა გადამარჩინე.- ამ ლაპარაკში შევაღე სახლის კარები.ელენე სახლში არ დამხვდა. სასწრაგოდ გავიძრე ტანსაცმელი და სააბაზანოში შევარდი