მუხის ძირას ( ნაწილი პირველი / თავი 1-4 )

ყველაზე კარგად ოცნება მატარებელში გამომდის,იხედები ფანჯრიდან და ხედავ მთელი სამყარო უკან რჩება. ნეტავ იცოდე როგორი მარტოსული ვარ... ერთი შეხედვით ყველაფერი მაქვს,მაგრამ მაინც ძალიან მარტოდ ვგრძნობ თავს. შეიძლება სისულელეა,მაგრამ

იდეალური აზროვნება 4

ყველა ქალი მგრძნობიარეა, თუნდაც გულის სიღრმეში და არ შეიძლებოდა ასეთი კოცნა არაფერს ნიშნავდეს, დემეტრე უაზროდ დახეტიალობდა სტუმრებით სავსე სახლში და ვერ იჯერებდა, რომ უკვე მეორე დღეა, რაც იმ გოგოზე ფიქრი არ შეუწყვეტია. ის კი არა იმასაც ვერ იჯერებდა,

ველური [თავი III]

ფორტეპიანოს მიუახლოვდა და ახადა,რამდენი ხანია არ დაუკრავს.თითქოს რაღაც აკლდა მთელი ეს დრო.პედალზე ფეხი დადო და „მთვარის სონატის“ დაკვრა დაიწყო,როგორ უყვარდა ეს მელოდია.მისი სულში ჩამწვდომი აკორდები,რომლებიც გულს ვაზივით ეხვეოდა.

ვარდისფერი სათვალე (5 თავი)

დილით ერთ დასკვნამდე მივედი. არასოდეს აღარ უნდა ვიტირო! უფროსწორად ხშირად არ უნდა ვიტირო (რაც მახასიათებს). და მართლაც, გუშინ ღამით არ მიტირია. არც დღეს არ ვიტირებ და არც ხვალ. გაიღიმე დღეს იტირე ხვალ (წაიკითხე ეს ყოველდღე) თუ ხშირად ვიტირებ, ისეთ

მიშველეთ მუშაობით მკლავენ! 14

როცა დაბრუნდნენ იოანეს სახე წაშლილი ქონდა, ხოლო გაბრიელს დაჭიმული...ნახევარი საათი გარეთ რაღაცაზე კამათობდნენ. ვერაფერი გავიგე...ჩემი ქმარი(მგონი დროა უკვე ასე დავუძახო) მომიახლოვდა და საწოლთან ჩამოჯდა. სახეზე ფერი არ ედო. თვალები აწყლიანებული და

ისტორია სათაურის გარეშე

ლაპარაკ-ლაპარაკში მაღაზიამდე მივედით,ვიყიდეთ ყველაფერი და დავბრუნდით სახლში.მე და ანდრეამ არ დავლიეთ.ბიჩებსაც შევთავაზეთ წამოსვლა და ისინიც დაგვთანხმდნენ.დაღამდა,პირველი საათისთვის ბიჭები კარგი გამოფხიზლებულები იყვნენ და დავიძარით ადგილისკენ.მე

სიმპატიური უფროსი (12)

--ზუკა-- სახლში გაგიჟებული შევვარდი, კარები ისე მივაჯახუნე ფანჯრები დაზანზარდა.... -რას ნიშნავს სახლში არაა? ხნას ვერ ვაკონტროლებდი, ნებისმიერისთვის ვინც დამნაშავე არაა შეიძლება უმიზეზოდ მეჩხუბა, ნებისმიერი გამვლელისთვისაც... -ზუკა დაწყნარდი

სულს მოგცემ - 3

-ნიაკო გძინავს ? - ადრე დასაძინებლად ასულს ანანო წამოადგა თავს და საწოლზე გაგორდა ვარკსვლავის ფორმაში ... -არა რა იყო ? - ღიმილით გადმობრუნდა და სახეში შეხედა -მისმინე ... ვიცი ამ თემაზე საუბარი არ გიყვარს მაგრამ ახლა ჩემი მოსმენა მოგიწევს ! მეც არა

მეორადი ბედნიერება [2]

ელოდა მაგრამ რამდენი ორი წუთი გავიდა ვინ იცის. არადა ახლა ამაზე სადარდელად სცალია? სადარდებელი ისედაც ბევრი აქვს. მატარებელმა დაიგუგუნა, ის სულელი გოგო კი არ ჩანს. თვითონაც არ იცის, ასე გაუაზრებლად, სწრაფად ჩავიდა ვაგონიდან..

და მაინც...(3)

-ელენა,მოდი შემოდი._მითხრა და გვერძე გაიწია შესვლა რომ შემძლებოდა.მეც შევედი და ეგრევე ჩხუბი დავუწყე. -ჩემი ნებართვის გარეშე რატომ წამოიყვანე ნიკუშა? -ჩემი შვილის ჩემთან მოსაყვანად არავის ნებართვა არ მჭირდება.