უთარიღო დღეები (10)

დიდი ალბათობით, დაგიკავშირდებით ამ დღეებშიო. ცამდე გახარებული გამოვედი მათი სახლიდან. თავი ვერ შიევიკავე და დადეშელს ჩავეხუტე. გაეცინა მას და თვითონაც მომხვია ხელები. -რაო, აგიყვანეს? -ჯერ არა, მაგრამ დიდი შანსი მაქვს. -ძალიან კარგი! ხოდა

შეთავსებით ძიძა (თავი 2)

. ის იყო, ვალმოხდილს ბიჭებისთვის ხელი უნდა ჩამეკიდა, გემრიელად რომ ჩამცხეს მუცელში და ორად მოკეცილი, მხოლოდ იმაზე ვფიქრობდი თუ საიდან ქონდათ სმხელა ძალა, ამ ორ გაკვანჭულ არსებას. როგორც კი სუნთქვა აღვიდგინე, მხოლოდ მაშინ მისწვდა მათი ნათქვამი

იდეალური აზროვნება 1

ისევ ღამე იყო, ისევ იცოდა რომ უბრალოდ ესიზმრებოდა, მაგრამ ისევ ეშინოდა. პარადოქსია, როცა სიშავე გესიზმრება. ან კი საერთოდ შეიძლება შავი სიზმარი დაგესიზმროს, როგორ არჩევდა ჩვეულებრივი სიბნელისგან. ალბათ სრულყოფილებით. ღამე არ არის აბსოლუტურად შავი,

როგორ მოვარჯულოთ ჭირვეული ანუ შენ ჩემი გახდები !! ( 11 თავი)

წვეულება გამემართა და გადავწყვიტე ალექსანდრესთან მივსულიყავი და მეთქვა. -ალექსანდრე!! ფავიყვირე. -რა იყო გოგო! თურმე სააბაზანოში იყო და შხაპს იღებდა. ტილოს ამარააუუ რაღაც უნდა გთხოვო. -რა გინდა? -აუ, იცი მალე.. -ხო, ვიცი.. -რა იცი აბა? -ის, რომ

ფულზე ღირებული 16 თავი

კვლავინდებურად დაასწრო მზის სხივებს ეკომ ამოსვლა ,მაგრამ იმ განსხვავებით რომ ახლა ვერ ხედავდა თუნდაც ამოსულ მზის სხივებს...საყვარელი მამაკაცის მკერდიდან თავი ფრთხილად აწია და ცხვირით დათოს ლოყას გაეხახუნა. -ჩემ პრინცესას გაუღვიძიაო?- სახე დაუკოცნა

If you can Dream it you can do it

საწოლში წევხარ... მთვარეს უყურებ და ოცნებობ.... შეიძლება იცი, რომ არ ახდება მაგრამ მაინც ოცნებობ.....სამყარო სურვილების და ოცნებების ამხდენი ქარხანა არაა, მაგრამ? მაგრამ მაინც ვვოცნებობთ.. ოცნებებს ხომ არ აქვთ სიმძიმის ძალა...

დაბრუნება(7)

სამზარეულოში ვიღაც შემოვიდა.. საბა იყო მაშინვე ვიცანი მისი სუნამოს სუნი მეცა და.. -მოგეხმარო გინდა?_გვერდით ამომიდგა. -არა გავაკეთებ მე_ღიმილით ვუთხარი. -ისა და შენ მართლა ჰამაკში აპირებ დაძინებას?_საწყლად მკითხა.აუ სულ ცოტაც და ისტერიკულად

წარსულში გტოვებ

მორჩა! დღეიდან წარსულში გტოვებ, აღარასოდეს არ გაგიხსენებ. და დღეს პირველად აღარ მანაღვლებს, დამიჯერებ თუ არ დამიჯერებ! ქუჩაში ისევ ამაყად ვივლი, ვინც გმტრობდა, მათაც მივესალმები, და გეფიცები სულ არ მადარდებს, გეყვარები თუ არ გეყვარები!

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 11)

დილით კარზე ბრახუნმა გამაღვიძა, საათს დავხედე და როცა დავინახე, რომ საათის ისრები 7-ს უჩვენებდნენ კინაღამ გავგიჟდი, ფეხზე წამოვვარდი, ნახევრადმძინარემ იქვე მიგდებულ სპორტულს დავსწვდი და ამოვიცვი, ოთახიდან გავედი და კარები გავაღე, კარებში კი

პირველი ღამე - 5

-შენ ... შენ შესანიშნავად მღერი ... - აბლუყუნებული ვცდილობდი სუნთქვის დარეგულირებას რომლის აჩქარებაც მისმა შეხებამ და მისი ხმის "სიმღერის" მოსმენამ გამოიწვია ... -მადლობა - თბილად დამისვა მეორე ხელი ლოყაზე და თვილი მზერით გამითბო სხეული ...