უთარიღო დღეები (9)

სე ჩავედით ბაკურიანში, რომ ხმა არ ამომიღია. ძალიან დამღალა მგზავრობამ და ერთი სული მქონდა როდის დავისვენებდი. სასტუმროში მისულმა, დაღლილი ვარ, უნდა დავისვენო-მეთქი და ეგრევე ნომერში შევვარდი. ნეტარება იყო ლოგინზე წამოწოლა, სიამოვნებისგან ოხვრა

გარიგება ეშმაკთან (თავი 7)

ბრინა უკვე რამდენიმე საათია ლოგინზე წევს , კრისტობალი კი ზეინისაგან მიყენებულ ჭრილობებს უმუშავებს , ტკივილი გაუსაძლისია , ამის ატანა უკვე აღარ შეუძლია , ის კი ცდილობს დამუშავების დროს ნაკლები ტკივილი მიაყენოს მაგრამ არ გამოსდის , ბრინა ყვიროდა

ტყუილი?! (სრულად)

’’რა იქნება რომ ისიც მე მიყურებდეს, ჩემზე ოცნებობდეს და ჩემზე ფიქრობდეს, თუმცა ეს მხოლოდ სიზმარში ხდება. ნეტავ მისი ბაგეები ჩემს სახელს წარმოთქვამდეს, მხოლოდ....მხოლოდ ჩემს სახელს’’ ნეტავ, ნეტავ და ალბათ კიდევ რამდენი ნეტა იყო რომელიც არ

მე მაინც მიყვარხარ {თავი 1}

-გოგო ტელეფონი რომ დაქრჩა თვი რატო არ დაქრჩა?!-გაბრაზებულმა ჩყვირაა ტელეფონშ ჩემა დაქალმა. -ნუ ღრიალებ გოგო, დავბრუნდები თბილიში და წამოვიღებ რა დიდი პრობლემა შექმენი რაა -მოიცადე ერთწამს -ეე მომაქცევ ყურადღებას ვჯდები უკვე ტაქსშ და მოვდივარ -დაეტიე

გამყრელიძე (13)

გადმოვუღე თეთრი საროჩკა შარვალი და შავი კეტები, თმა საყვარლად ავუჩეჩე ვაიმე რა სიმპატიური იყო და ისეთი საყვარელი ცოტაც და ჩავყლაპავდი ვეღარ მოვითმინე და უცბათ ჩავეხუტე. მანაც მომხვია ხელები და თავზე მაკოცა. -შენ რა ამათ ვერ მიბაძავ?(სანდრო) -ბატონო?

წითელი ფეხსაცმელი [6]

ნია ლამის ჩაიკეცა, როცა ყურმილი დაკიდა. ღმერთო, რა ხათაბალაში გაება! რას იფიქრებდა, საყვარლობა ასე ძნელი თუ იქნებოდა. ოდესმე შეეჩვევა ამ ყოფას? როგორ უმძიმს გიგისგან საჩუქრის მიღება. ვითომ რამდენ ლარს გამოგზავნის? რა ფასიანი კაბა უნდა უყიდოს? ძალიან

ომგამოვლილები (თავი 11)

-მეგონა გეყოფოდა სითავხედე და მომიწვევდი.-ირონიული იყო ის.სიჩუმე.-ბედნიერი ხარ არა ?-ხმამაღლა გაეცინა. ისევ სიჩუმე... -თქვი რამე თორე მოვკლავ ინ ნაგავს!ისევ სიჩუმე.მხოლოდ მისი ხმამაღალი ტონისას შეტოკდებოდა კატო.იქვე მოაჯირზე ჩამოჯდა, თავი ხელებში

ასეთია ჩემი სიყვარული - "ნიკუშა დადიანი"

ჩემი ისტორია გრძელდება !! მეორე დილით სკოლაში წავედი , დილით გაღვიძება არ მიჭირს , დათისთან ერთად ვვარჯიშობ ხოლმე ადრე , ამიტომ რო მოვდივარ ეგრევე ვბანაობ , ჩანთას ვალაგებ , ყავას ვსვავ (რომელლიც ჩემი განუყრელი ნაწილია) და სახლიდან გავდივარ ..

არდაბრუნება

მატარებელმა ჩაიარა, დავაგვიანე,„_მალე მოვაო!“ გახალისდა ჩემი გუნება.განშორება კი არ აწუხებთ ადამიანებს,განშორებულის არდაბრუნება...წლები გაფრინდა, შეეკვეცა ოცნებებს ფრთები,მაინც არ ავყვეთ ეშმას ცდუნებას.სიბერის შიში კი არ თრგუნავს

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 9)

პროლოგი:ცხოვრება სავსეა მოულოდნელობებით! და მაშინ როცა არაფერს არ მოელი, ხდება რაღაც რაც შენს ცხოვრებას რადიკალურად ცვლის...!თამუნასთან:როცა დავინახე როგორ სწვდა დემეტრე გიორგის საყელოში გადასვლა გადავწყვიტე, მაგრამ როცა გავაანალიზე ჩემ ამ ქმედებას