მდიდარი მოსამსახურე [4]

მხოლოდ ეს თქვა ქალდანმა სწრაფად აკოცა შეფაკლულ ლოყაზე ჰოფმანს და იქაურობას გაეცალა, გაკვირვებულმა მიიდო ხელი ნაკოცნ ადგილას ალისიამ და იმხელა ბედნიერება და სიხარული იგრძნო თვითონაც გაუკვირდა, არავითარი ტკივილი მისი შეხების დროს, არავითარი ის დღე და

მე,შენ და წვიმა..(2)

გულის ფეთქვა,პულსის ვარდნა, სახეზე ცხრა ფერის გადასვლა.. არასდროს არ ვყოფილვარ თამამი,მაგრამ ეს ბიჭი ყველაფერს მაკეთებინებდა. ძმაკაცებთან ერთად იდგა,მივედი და გადავკოცნე. მისმა ძმაკაცმა დაუსტვინა,ვერ ვიტანდი მსგავს სიქაჯეებს,მაგრამ არ მინდოდა იმ

უცნობი ნიღბით (ნაწილი III)

აგერ უკვე მერამდენე წელია აკაკსა და თამარს ნელისა და გივის ატანა უწევთ. როგორი არის ორი იმერლის კარის მეზობლად ყოფნა, თანაც როგორი იმერლების?! რამდენჯერ არ დაამთავრებინა ნელიმ საქმე ცოლ–ქმარს, ის რომ არა, რა იცი, იქნებ ახლა პატარაც კი ყოლოდათ,

კლინიკაში 1,2,3,4-თავი

-არა ვარ გიჟი!-ისმოდა გოგონას განწირული ხმა, - დედა, შენც არ გჯერა, უთხარი, რომ არა ვარ გიჟი!- მიუბრუნდა და მიაძახა ვიღაც თავჩაქინდრულ, ოდნავ პუტკუნა ქალს, სავარავუდოდ "დედას". -როგორ ვიქნები გიჟი, შემამოწმეთ, რაც გინდათ მკითხეთ! როდის ჩაიძირა

მეგობარი

ბევრჯერ შევსულვარ ტაძარში, სანთლები ამინთია, გულის წადილი უფლისთვის ჩურჩულით გამინდვია, პირჯვარს ვიწერდი ხატის წინ, ღმერთს მოწყალებას ვთხოვდი, მეგობარს ვადიდებდი და უმეგობრობას ვგმობდი. სიტყვა”მეგობრის”ხსენებით გახარებული ვკრთოდი,

დააფასე საკუთარი თავი (1)

იმდენად საწყლად მივაბიჯებ ქუჩაში,რომ საკუთარი თავი მეცოდება.ვერ ვიტან ასე რომ ვარ.ვიცი,სახეზე მაწერია ყველა ემოცია და ამის გააფიქრებაც კი საშინლად მაღიზიანებს.ბავშვობიდან ვერ ვიტან ამ თვისებას ჩემში,თუმცა თვისებაც არაა.არც ვიცი რა ვუწოდო.თუ კარგად

მა შენს გამო შ უ რ ს ვ ი ძ ი ე ბ...

ჩემივე ყვირილზე მეღვიძება და ლოყებზე სისველეს ვგრძნობ. 17 წელი გავიდა რაც ჩემთვის ყველაზე ძვირფასი ადამიანი მომიკლეს დედით ობოლს მამასაც დამაშორეს მაშინ 5 წლის ვიყავი მაგრამ 17წლის შემდეგ მაინც ისევე მტკივა როგორც მაშინ იმ დაწყევლილ დღეს 1998წ 30

ბოლო შანსია

ახლა დაბრუნდი,თუ ვაჟკაცი ხარ და დაინახავ რასაც შენ ეძებ. და თუ ისევ გსურს რომ მიმატოვო, რომ დამინახავ მერე ვერ შეძლებ. ახლა მიპოვე თუ შეგიძლია როცა მე თვითონ არ ვიცი სად ვარ, ახლა მიპოვნე იქნებ მომისწრო, სანამ ეს გული ლოდინით გასკდა. ახლა მაკოცე თუ

პოეტი ( I ნაწილი)

თხლადჩაცმული ნია ჯიბეებში ხელებჩაწყობილი დადის ხალხისაგან დაცარიელებულ ქუჩაში და უსმენს შოპენის 'გაზაფხულის ვალსს',ოცნებები ერანეთში ერევა,ფიქრები,განუხორციელებელი სურვილები,ტლივილები ერამანეთს ერევიან ,ნიას ეს უფრო მეტად სტკენს თუმცა მაინც არ

ფულზე ღირებული 7 თავი

დილით ადრიანად გაეღვიძა ეკუნას. რა ქნას უცხო სახლში არაა მიჩვეული ძილს და... ფრთხილად წამოყო თავი ,რომელიც სანდროს მკერდზე ედო... ღიმილი მოჰგვარა სახეზე სანდროს მძირე სახემ... ერთი ფრთხილად აკოცა ოდნავ მოზრდილ წვერიან ლოყაზე და მერე უჩუმრად