ეკლესია მაცოცხლებელი ძალა(4)

მე და ანდრე ჩვენ-ჩვენ ადგილს დავუბრუნდით. კაროლინამ თავისი მანტო და პრადას ხელჩანთა შემოსასვლელში მდგარ კარადაში დადო. კაროლინა ნამდვილი კლასიკა იყო. ყოველთვის ძვირადღირებულ მაღაზიებში დადიოდა და ასევე ძვირადღირებული იყო სულითაც. მე და ანდრე

ოდესმე გიყვარდი? -ალბად კი! (თავი 6)

1 კვირაში საშინელი ტკივილი დამეწყო და საავამდყოფოში წამიყვანეს.. ლიკამ რათქმაუნდა ეს იცოდა მაგრამ არც კი მოვუკითხივარ.. საბა კი ცდილობდა სითბო ეგრძნობინებინა, ყოველთვის მიკვირდა მისი სითბოსი და სიყვარულის, მშურდა რომ ასეთი არვიყავი.. მაიმედებდა

ჩემს მინდას მიგაჩვევ! (1-4,5 გაგრძელება)

ნამდვილად ნაჩქარევი იყო მისი გადაწყვეტილება. გვიან მიხვდა, თამუნასთვის ეს დიდი ტკივილი რომ იქნებოდა რამდენიმე კვირის,თვის ან დღის შემდეგ. უფრო ღრმად შეტოპვის უფლებას თავის თავს არ მისცემდა. თამუნას გულისტკივილს ვერ გაუძლებდა. მითუმეტეს, მაშინ

მოგილოცო მინდა

დედა, მოგილოცო მინდა ქალი, სალოცავი წმინდა, სულის მონატრება მუდამ, დედას, გაფრთხილება უნდა. ვამბობ გასაგონად ვისაც მშობლის სიყვარული იცავს,

მე-10 კლასელი (4)

ერთი კვირის შემდეგ პალატაში გავიღვიძე თითქოს მეძინა ვერაფერი გავიგე რა მოხდა უცებ ბოხი ხმა მომესმა: -დიახ ახლა ყველაფერი მასზეა დამოკიდებული მისი მდგომარეობა სტაბილურია იმედია მალე გამოვა კომიდან -ჩემი პატარა გოგონა! თქვა ატირებულმა დედამ

დამთხვევა

ერთი შეხედვით ჩვეულებრივი გოგონა იყო მარიამი, მაგრამ თავისი თანატოლები სულ სხვანაირად უყურებდნენ. არავინ არ ემეგობრებოდა კლასიდან ყველა დასცინოდა. მარი არ იყო მაღალი, გრძელფეხება, "შხვართი", არ გამოირჩეოდა მდიდრული ტანსაცმლით, მოკრძალებული და

ყველაფერი ნიას ბრალია (ერთი "ქუთეისური" ამბავი)

ნიცა: გოგონა რომელმაც ბევრი გამოიარა მის ასაკტან სჰედარებიტ ბევრი იტანჯა ყველას როდი შეუძლია 16წლის ასაკში გადაიტანოს დედის დაკარგვა ცოტა ხნის შემდეგ მამაც დაასაფლავა ცოლზე დარდმა შეიწირა დარცჰა ნიცა თინა ბებოსთან მარტოდ მარტო ქუთაისის ერტ–ერთ

ავარდნილი დასასრული

თვალები რო გავახილე უკვე თბილიში ვიყავი გუში თითქოს რაღაც ჩამწყდა მინდოდა გავქცეულიყავი ისევ იქ სადიანაც მოვედი. რამდენჯერმე დავაპირე კიდეც თუმცა გადავიფიქრე მაპატიე ნიკა! სახლის კიბეები ავირბინე და ჩემი ოთახისკენ გავიქეცი თავით დავემხე საწოლზე

როცა ყველაფრის თქმას გადაწყვეტ

ერთმანეთს უკვე რამდენიმე წელია ვიცნობთ...ამ ყველაფრის გაკეთება დიდი ხნის მანძილზე მინდოდა თუმდა ვერასდროს ვბედავდი, რაღაც ძალა მუდამ ხელს მიშლიდა და არ ვიცოდი ეს რა იყო თუმცა მაშინ დადგა მომენტი...ურთიერთობის გარკვევა მინდოდა. ჩევნი

მის გარეშე უბრალოდ ვეღარ ვძლევ!

ცხოვრებაში ასე ხდება… მოულოდნელად ყველაფერი ინგრევა და შენ სამუდამო უფსკრულში ვარდები… და მაშინ ჩნდება ის – “სიყვარულის ფილოსოფია”. ამ ქვეყნად არაფერი გინდა, მხოლოდ ის: მისი თვალები, მისი გამოხედვა, მისი ხელები, შეხება, მისი ტუჩები, კოცნა, მისი