მე-10 კლასელი (4)

ერთი კვირის შემდეგ პალატაში გავიღვიძე თითქოს მეძინა ვერაფერი გავიგე რა მოხდა უცებ ბოხი ხმა მომესმა: -დიახ ახლა ყველაფერი მასზეა დამოკიდებული მისი მდგომარეობა სტაბილურია იმედია მალე გამოვა კომიდან -ჩემი პატარა გოგონა! თქვა ატირებულმა დედამ

დამთხვევა

ერთი შეხედვით ჩვეულებრივი გოგონა იყო მარიამი, მაგრამ თავისი თანატოლები სულ სხვანაირად უყურებდნენ. არავინ არ ემეგობრებოდა კლასიდან ყველა დასცინოდა. მარი არ იყო მაღალი, გრძელფეხება, "შხვართი", არ გამოირჩეოდა მდიდრული ტანსაცმლით, მოკრძალებული და

ყველაფერი ნიას ბრალია (ერთი "ქუთეისური" ამბავი)

ნიცა: გოგონა რომელმაც ბევრი გამოიარა მის ასაკტან სჰედარებიტ ბევრი იტანჯა ყველას როდი შეუძლია 16წლის ასაკში გადაიტანოს დედის დაკარგვა ცოტა ხნის შემდეგ მამაც დაასაფლავა ცოლზე დარდმა შეიწირა დარცჰა ნიცა თინა ბებოსთან მარტოდ მარტო ქუთაისის ერტ–ერთ

ავარდნილი დასასრული

თვალები რო გავახილე უკვე თბილიში ვიყავი გუში თითქოს რაღაც ჩამწყდა მინდოდა გავქცეულიყავი ისევ იქ სადიანაც მოვედი. რამდენჯერმე დავაპირე კიდეც თუმცა გადავიფიქრე მაპატიე ნიკა! სახლის კიბეები ავირბინე და ჩემი ოთახისკენ გავიქეცი თავით დავემხე საწოლზე

როცა ყველაფრის თქმას გადაწყვეტ

ერთმანეთს უკვე რამდენიმე წელია ვიცნობთ...ამ ყველაფრის გაკეთება დიდი ხნის მანძილზე მინდოდა თუმდა ვერასდროს ვბედავდი, რაღაც ძალა მუდამ ხელს მიშლიდა და არ ვიცოდი ეს რა იყო თუმცა მაშინ დადგა მომენტი...ურთიერთობის გარკვევა მინდოდა. ჩევნი

მის გარეშე უბრალოდ ვეღარ ვძლევ!

ცხოვრებაში ასე ხდება… მოულოდნელად ყველაფერი ინგრევა და შენ სამუდამო უფსკრულში ვარდები… და მაშინ ჩნდება ის – “სიყვარულის ფილოსოფია”. ამ ქვეყნად არაფერი გინდა, მხოლოდ ის: მისი თვალები, მისი გამოხედვა, მისი ხელები, შეხება, მისი ტუჩები, კოცნა, მისი

მართლაც - გიორგი ბაზოიანი

გიჟი ვარ ალბათ რომ შეგიყვარე მართლაც მართმაც გაიყო უნაკლო შეთრევით შეიყო ვაშლმაც შუაზე გაიყო ერთმანეთთან მიღო გულში ჩაიდო სიყვარული გაიყო განაღმა დაიწყო, ეწია მაიწყო გულის ტანჯვა დაიწყო აიწყო ცხოვრება მაგრამ თავიდან დაიწყო შენება ახლის რამის თქვი

ბავშობიდან მოყოლებული (თავი 6)

სახლში მალევე დავბრუნდით. დღეები ჩვეულებრივად მიდიოდა.ბიჭებიც ჩვენთან იყვნენ.კარგად ვერთობოდით. 1-2ჯერ ნიკამაც ჩამომაკითხა.ამ ბოლო დროს რაღაცნაირად იქცევა.საშინლად ეჭვიანია და მკაცრი.სულ რაღაც ერთი თვე დარჩა და დავშორდები.მეც დავისვენებ და

*მამაკაცი ბნელი ჩიხიდან (თავი 5)

-როგორ მინდა ახლა ამ ლამაზ ყელს გავუსინჯო გემო..._ამ სიტყვების გაგება რატომღაც არ მაკვირვებს. პირიქით, სასიამოვნო ტაოს მაყრის კანზე. -ეს წვრილი წელი გავაშიშვლო და ყოველ წერტილს შევახო ხელები..._ქვეცნობიერი ანა უკვე დორბლებს ყრის და დარეტიანებული

ფარულავა (ნაწ.2)3

- კი თბილისშივი ვარ, არა ბიჭო.. აუ წყნეთში ვარ ლადოს აგარაკზე და ამოდით საღამოს დუდა და დანარჩენებიც აქ იქნებიან.. ხო რავი, არა კატო მყავს , კი მიდი მაშინ საღამოს გელოდები.. კაი- ღიმილით გათიშა ფარულავამ ტელეფონი, საწოლზე გადაწვა და ქვემოდან