მა შენს გამო შ უ რ ს ვ ი ძ ი ე ბ...

ჩემივე ყვირილზე მეღვიძება და ლოყებზე სისველეს ვგრძნობ. 17 წელი გავიდა რაც ჩემთვის ყველაზე ძვირფასი ადამიანი მომიკლეს დედით ობოლს მამასაც დამაშორეს მაშინ 5 წლის ვიყავი მაგრამ 17წლის შემდეგ მაინც ისევე მტკივა როგორც მაშინ იმ დაწყევლილ დღეს 1998წ 30

ბოლო შანსია

ახლა დაბრუნდი,თუ ვაჟკაცი ხარ და დაინახავ რასაც შენ ეძებ. და თუ ისევ გსურს რომ მიმატოვო, რომ დამინახავ მერე ვერ შეძლებ. ახლა მიპოვე თუ შეგიძლია როცა მე თვითონ არ ვიცი სად ვარ, ახლა მიპოვნე იქნებ მომისწრო, სანამ ეს გული ლოდინით გასკდა. ახლა მაკოცე თუ

პოეტი ( I ნაწილი)

თხლადჩაცმული ნია ჯიბეებში ხელებჩაწყობილი დადის ხალხისაგან დაცარიელებულ ქუჩაში და უსმენს შოპენის 'გაზაფხულის ვალსს',ოცნებები ერანეთში ერევა,ფიქრები,განუხორციელებელი სურვილები,ტლივილები ერამანეთს ერევიან ,ნიას ეს უფრო მეტად სტკენს თუმცა მაინც არ

ფულზე ღირებული 7 თავი

დილით ადრიანად გაეღვიძა ეკუნას. რა ქნას უცხო სახლში არაა მიჩვეული ძილს და... ფრთხილად წამოყო თავი ,რომელიც სანდროს მკერდზე ედო... ღიმილი მოჰგვარა სახეზე სანდროს მძირე სახემ... ერთი ფრთხილად აკოცა ოდნავ მოზრდილ წვერიან ლოყაზე და მერე უჩუმრად

სიძულვილიდან სიყვარულამდე...(თავი პირველი)

დილა მშვიდობის ქალბატონო ელიზაბედ,დიდი ბოდიში ასე ადრე ,რომ გაგაღვიძეთ ,მაგრამ ქვემოთ ქალბატონი ნინი არის და ითხოვს თქვენს -კარგი,ეხლავე ჩამოვალ ან ამოვიდეს რისი რცხვენია._ნამძინარევი ხმით უთხრა და მზის სხივების დახშობა ცადა.-ქალბატონო ელიზაბედ

შურისძიება თუ...?!(თავი VII)

პირველად ეძინა ასე მშვიდსა და უშფოთველს ორი კვირის შემდეგ..ვერცხლისფერი ბურთი თავზე "ედგათ" და ანათებდათ...მათ ნაკვთებს უფრო სხვანაირ ელფერს აძლევდა..ურცხვად დააცეცებდა მის თვალებს ორივეს სხეულზე და ალბათ შურდა კიდეც...

ეგოისტი ..18..

–ესენი მგონი რაღაცას აპირებენ, –თქვა დიტომ ნაცნობი ნომერი აკრიბა და ოთახი დატოვა...როგორც იქნა დადგა დღე რომელსაც ასე ელოდნენ ყველანი. ხვალ ნინის და დიტოს ქორწილია, ნინიმ მშობლებიც გადარია, ერთ საათში დიტოს მშობლები ჩამოფრინდებიან და ნინის ოჯახი

ქვეყანა საქართველო (სექსის თაობა) თავი მეშვიდე!

ტირილი დაიწყო და ჩაიჩოქა მაგრამ უხეშად რომ ვთქვათ უკვე მაგრად მეკიდა. წიგნები ავიღე და კარი გამოვიჯახუნე. სკოლაში გავიქეცი. გზაში ვფიქრობდი რომ მე მას ცუდად ვექცეოდი თუმცა დაიმსახურეს განა მათ ჩემგან მეტი? არა . როცა დრო იყო მაშინ უნდა გავეზარდე

ამბის დასასრულამდე წერტილიღა დარჩა

ამბის დასასრულამდე წერტილიღა დარჩა გახსოვს ჩვენი ერთად ყოფნის ბოლო დღე? -ამაზე რატომ მელაპარაკები? - როცა წავედი. წავედი ისე რომ უკან არც მომიხედავს , სახურავზე ავედი , ვგრძნობდი როგორ სუნთქავდა ნიავი ჩემით. ვგრძნობდი როგორ მეხეთქებოდა ზურგზე ქარი.

ფარულავა (ნაწ.2)4

ეგ ჩვენ გვეხება.. - მე რომ ვიცოდე? - არ შეიძლება.. - რატომ? - გეძინება..დილის ექვს საათზე კარზე ბრახუნმა გაგვაღვიძა, გაბრაზებულმა წამოყო თავი ფარულავამ და თვალებისფშვნეტით წავიდა კარისკენ. - რა გინდა ბიჭო?- დაებღვირა კარში აყუდებულ დუდას. - ბიჭო