უბრალო სიყვარულის ისტორია(თავი 2)

სკოლის შესასვლელში დირექტორი დაგვხვდა.თბილად მოგვესალმა.და კლასისაკენ გაგვიძღვა.კლასში როდესაც შევედით მათემატიკის გაკვეთილი ტარდებოდა.დირეკტორმა მასწავლებელს სთხოვა რამდენიმე წუთი დაეთმო.მასწავლებელს და ბავშვებს ჩვენი თავი გააცნო და თავისუფალი

ჩემი მწვანეთვალება (1)

ჩემი დღე არ იწყება „ჩვეულებრივ“ არ მაღვიძებს დედა, არც მამა და არც ძმა..... მხოლოდ და მხოლოდ მაღვიძარაა, ჩემი დედა, მამა და ძმაც.... ვარ ნიცა ჯოხაძე 20 წლის, ვსწავლობ იურიდიულზე.. 2 კურსზე... ყოველთვის მომწონდა ეს სფერო თუმცა არადროს მიფიქრია

წვიმას თუ არა თავს მაინც შეგაყვარებ (4 თავი)

გოგონებს ჯერ კიდევ მეათე კლასში ჰქონდათ დადებული პირობა, რომ ყველას ქორწილში ბოლომდე იგიჟებდნენ. ლიკას ქორწილში ეს აისრულეს, ისეთი ამბები ატრიალეს სტუმრები ეჭვის თვალით უყურებდნენ და არც ნიას ქორწილში აპირებდნენ ნაკლებს. მითუმეტეს ნუცას საჩუქარს რომ

კრიმინიალი შემიყვარდა! (მეორე თავი)

*დღეს სკოლაში იღრბლიანი დღე მქონდა, სამი ათიანი მივიღე... გზაში გადავწყვიტე ფეხით წავსულიყავი... ჩემ თავს ვეწინააღმდეგებოდი მარა არ შემეძლო, მინდა თუ არა იმ ბიჭზე ვფიქრობდი, რა დებილი ვარ, სახელი მაინც მეკითხა ან ეხლა ციხეში ხომარ ზის? ამის

დაბრუნებას გილოცავ ეილინ (ნაწილი IV)

ვუთხარი ნათიას, მისაღები დავტოვე და ოთახს მივაშურე. დღეს მართლაც დავიღალე ამიტომ დასვენება არ მაწყენდა. ლოგინზე მივწექი და მალევე ჩამეძინა. ძილის სამყაროდან ვიღაცის ხმაურმა გამომაგდო და თვალები დავჭყიტე, რეზი იყო და მიღიმოდა, ჯერ სიზმარი მეგონა და

ფარულავა 22

- კარგი მორჩა ცირკი- მოთმინება დაკარგა დაჩიმაც- ყველასთვის აჯობებს მაგ საქმეში თუ არ ცაერევით ჩემს გასაკეთებელს მაინც გავაკეტებ და ეს შენ გეწინება თუ არა ფეხებზე .. თუ ვინმემ რამე ვერ გაიგეთ არც მაგაზე მაქვს პრობლემა გაგარკვევთ.. თუმცა არა ახლა,

ჩემი ცხოვრების ყოველ წამს გითმობ (7)

რამდენიმე კვირა გავიდა იმ ორიგინალური სიყვარულის ახსნის შემდეგ. ყველაფერი იმაზე უკეთ მიდიოდა, ვიდრე ნუცა და მათე წარმოიდგენდნენ. თვითონაც ვერ წარმოიდგენდნენ მათი დაწყებული ურთიერთობა (ალბათ გახსოვთ როგორ „ორიგინალურადაც“ დაიწყო) აქამდე თუ მივიდოდა.

დეკემბრის სუსხიანი საღამო

ვაკის პარკში მივსეირნობდი,ისევ ისე როგორც 2 წლის ოღონდ ახლა მარტო ვარ.ნაცნობი ადგილების დანახვისთანავე წარსულის სასიამოვნო მოგონებებიც ამომიტივტივდა.ხო აი ახლა სადაც ვდგევარ ჩემი პირველი კოცნა მივიღე.გამეღიმა ისევ ისე როგორც მაშინ,ადრე გულზე

ჩვენ ეს შევძელით...(10)

დღეები სწრაფად გადიოდა უკვე 2 სემესტრი დამთავრდა, სულ დასვენებაზე ვფიქრობდი ზღვა , მთა სოფელი... ლუკა კი ისე ხშირად ვეღარ მნახულობდა რაც სიმართლე ვთქვა მწყინდა , მაგრამ მაინც არაფელს არ ვიმჩნევდი, ვგრძნობდი რომ ნელნელა ჩვენი ურთიერთობა ცივდებოდა,

სიყვარული გიჟის ენაზე PART II

ცივად ვუთხარი და სააბაზანოსკენ გავემართე, დემეტრეს პასუხს არ დავლოდებივარ. აქ რა მინდა? აქ რას ვაკეთებ? არანაირი ფული, არც საცხოვრებელი ადგილი არ მაქვს, თან ალბათ ყველა პოლიციელს აქვს ჩემი სურათი ნანახი, გაქცეულ გიჟს ეძებენ, ყოველ შემთხვევაში იმედი