უეცარი ბედნიერება 6

სამზარეულოში შევედი და სკამზე კომფორტულად მოკალათებული სანდრო დავინახე, შევევედი ტუ არა მაშინცე შემეომხედა მე კი თვალი ავარიდ -რატო არ გძდინავს ? თუ ფიქრებმა ძილის საშუალებას არ მოგცეს?-მითხრა და ჩემკენ წამოვიდა -უბრალოდ წყალი მინოდოდა,-ვუთხარი

Давай за жизнь (5)

ტასო მთელი დღე უაზროდ იღიმოდა,ბევრჯერ გაუკეთა სხვებსაც მსგავსი,მაგრამ ამ წამს სხვა გძრნობა იპყრობდა და ძალიან მსოოწნდა ეს გრძნობა...მასაც შეიძლება გავუგოთ მთელი ცხოვრება მამიკოს ბიჭები „ეჩალიჩებოდნენ“და არცერთს არ გაუკეტებია ისეთი რამ რაც მას

დემონი დედამიწაზე(3)

კარებს ფრთხილად ვხურავ,რომ არ გაჯახუნდეს და მის სიტყვებს უკეთესად ვიაზრებ რაც დაახლოებით ასე ითარგმნება "თუ მეტს არ გადაიხდი შენს საწოლს მალე ახალ პატრონს მოვუძებნი", გამოდის რომ საძინებლისთვის უნდა გადავიხადო და აქამდეც ვიხდიდი. არავითარი

ჩემი ცხოვრების ყოველ წამს გითმობ (1)

მწველ მზერას ვგრძნობ ზურგში. ნაბიჯს ვუჩქარებ. სულ ცოტაც და მომიახლოვდება. უკვე შიშისგან ყვირილი უნდა დავიწყო, რომ ვტრიალდები და საკმაოდ სიმპათიურ ყმაწვილს „შევეჩეხები“

სიყვარულის მსხვერპლი (1)

ახალი ისტორიით დავბრუნდი ძალიან მინდა შემითასოთ, რატომღაც მომინდა ისტორია 90_იანების სტილში ყოფილიყო, არვიცი როგორი გა მოვიდა და თქვენი აზრი მაინტერესებს, არ დაგეზაროთ.გაზაფხულის მშვენიერი დილა იყო. თბილისის ერთ-ერთ ქუჩაზე "ბოშა" ქალებს მოეყარათ

მთვარე და ზღვა...

მთვარემ ბნელ ნისლში ჩაძირა ღამე, ზღვამ მოიტანა მრავალი წყენა... ხმა ამოიღე!მითხარი რამე! რომ გაიფანტოს ამ გულში სევდა...

მშვიდობით (უკვე მერამდენჯერ) თავი 2

საღამოს გავიღვიძე და ისევ ჩემს დაქალთან გავედი, მერე ზურამ გამომიარა მანქანით და გავისეირნეთ ასე გრძელდებოდა რამოდენიმე კვირა, თუმცა არა დითხანს.ერთ დღესაც გოგამ დამირეკა მისი ზარი არ გამკვირვებია რადგან ვიცოდი რომ უნდა დაერეკა, ყურმილი ავიღე და

გზა სიყვარულიდან სიძულვილამდე . მაფიის დედოფალი (2)

მიუხედავად იმისა რომ ასაფეთქებელი ხელსაწყო ექსპერტიზამ დაამტკიცა და სისხლის კოდექსის შესაბამისი მუხლი აღიძრა გამოძიება მაინც ნელა მიდიდოდა , საქმეს ჩამოაშორეს და ორმაგად ტკიოდა , ტკიოდა ყოველდღე დედა მამა და ყველაზე ძალიან ძმა , ტყუპისცალი , რომლის

ფსიქო კიბეზე

გაგრძელება იქნება .წაიკითხეთ და ისიამოვნეთ.იქნებ სმოკინგი ჩავიცვა და წვეტიანი ტუფლები?გაბრაზდა ბოლოს. -არა,არ მოეწონები,იფიქრებს რომ არ შემეფერები.-ვითომ ვერ მივხვდი რომ სერიოზულად არ უთქვამს.-აი ეს ლურჯი მაიკა და შავი ჟაკეტი,მორჩა შენ ის საყვარელი

განა დაგავიწყდება დიდფესვიანი კაკლები?

ყველაფერი 2008 წლის აგვისტოში დაიწყო.ულამაზესი დღე იყო,მზე განსაკუთრებულად აფრქვევდა სხივებს,თბილოდა,ჩემი სოფელი დვანი ძალიან ლამაზი იყო.მე ბავშვებთან ვთამაშობდი.უეცრად საშინელი სროლა ატყდა არ ვიცოდი სად უნდა წავსულიყავი ყველა სახლში შევიდა მე კი