ვერის უბანი

ვერა არის ადგილი სადაც დავიბადე, გადავდგი პირველი ნაბიჯები, გავიზარდე დავიწყე ფიქრი იმაზე თუ რამდენად შავ-ბნელი იყო რეალურად ეს სამყარო და მივხვდი რომ დრო იყო მომეხსნა ვარდისფერი სათვალეები.

სასჯელი. თავი 1

შეეცადა, შეეცადა ყველაფერი დაევიწყებინა და დიდი იყო სურვილი სიკვდილის სპეტაკ ბილიკს ვახოსთან ერთად გაჰყოლოდა აქაც ხელი-ხელ ჩაკიდებული, მაგრამ ეს ყველაფრი შორეულ წარსულში დარჩა და თავად კი საყვარელი ადამიანის დაკარგვით ტკივილმა უჯრედ-უჯრედ დაშლილი და

ბავშვობიდან ერთად

დავიწყებ იქედან რომ ბავშვობიდან მქონდა ჩემ საყვარელ ადამინთან კონტაქტი სულ ერთად ვიზრდებოდით, არცერთი წუთი არ ვშორდებოდით ერთმანეს რაცუფრო ვიზრდებოდით უფრო ვატყობდით იმას რომ რაღაც შეიცვალა. რაღაც ისეთი ხდებოდა როსიც მეშინოდა და ამავდროულად

როგორ დავგეგმოთ დღე?

ზოგიერთი ჩვენთაგანისთვის დროის მენეჯმენტი მნიშვნელოვანია,დიდ ყურადღებას ვაქცევთ და უფრო მეტიც ყოველი დღე დაფუძვნებული და აწყობილია დროის მენეჯმენტზე.

ჩემთვის ელა, ჩემთვის იცეკვე...

ცეკვავდა თავდავიწყებით, კანი ეწვევადა, სისხლი უდუღდა, ტუჩები მისი მხურვალე ბაგეების შეხებას ითხოვდა, ოღონ ახლა ეს მომხდარიყო და ჯანდაბაში გაისტუმრებდა ყველას და ყველაფეს.

შემიყვარებ! 22 თავი

გაღიზიანებული თორნიკე დიდხანს უყურებდა თვალებში სახე ალეწილ გოგონას, რომელიც განზრახ, ჯიუტად უფროდაუფრო უახლოვდებოდა მის სახეს

უმისამართო წერილი

ტრადიციულად, 7 მარტია, მე კი ისევ წერილს ვწერ შენთვის, უმისამართო წერილს, მერამდენე წერილია უკვე ხელის თითები აღარ მყოფნის, იმდენი წელი გავიდა...

სტიმელა (სრულად)

ოთხ კედელში გამომწყვდეულ მართკუთხა საწოლზე სახეარეული,ძონძით მოსილი,უსულოდ ვდევარ და, კანზე ამოცოცებულ მარტოობას მკლავებს ვხვევ.

დრო ყველაფრის მკურნალია

დრო ყველაფრის მკურნალია, ოღონდ ჩემი არა. საოცარი უნარია დარდი წარა-მარა.

შემიყვარებ! 21 თავი

ალექსანდრე თვალს ვერ წყვეტდა მარიანას, რომელიც თეთრ საქორწილო კაბაში გამოწყობილი ბრწყინავდა, მაგრამ მისი თვალები, იმდენად ცარიელი იყო