მატარებლის ვაგონები

ცხოვრების თითქმის მეოთხედი სიყვარულზე წერაში გავატარე, მაგრამ ჩემი ცხოვრების ყველაზე დიდი არმოჩენა საკუთარი თავის შეყვარება ყოფილა...

*******

და აი, დაგდგა დღე, როდესაც განგებამ გადაწყვიტამ რომ ერთმანეთს უნდა დავეშორებინეთ. მაგრამ რატომ?-ამ კითხვაზე პასუხი, ვერავინ გამცა და ვერც გამცემს ვერასდროს. ისევ ბედის უკუღმართობას დავაბრალო? არ ვიცი,

მინდვრის ყვავილები (ნაწილი IX)

"ბიჭს გულში თითქოს რაღაც ჩასწყდა, საშინელი ტკივილი იგრძნო მკერდში, ფრთხილად მოიშორა მარიამი და ოთახიდან გაიყვანა.ბილეთი ხელებში ჩაუდო. ხმის ამოუღებლად შემოტრიალდა, კარი გადაკეტა. კედელს მიეყრდნო და ატირდა... "

უკქნასკნელი კოცნა (11 თავი)

ძალიან გავბარზებული ვიყავი თათიას სულელური საქციელის გამო მაგრამ თან მეცოდებოდა, ზუსტად ვიცოდი რა მდგომარეობაშიც იყო ახლა და რას განიცდიდა

დაგისაკუთრე ანგელოზო(თავი6)

სიმართლე რომ გითხრათ ჩემმა ტვინმა არ მომცა ნება, რომ მომხდარზე მეფიქრა, გაღიმებული მივაბიჯებდი კიბეებზე და როგორც კი კარები შევაღე კატოსთან მივედი და ბედნიერი ჩავეხუტე-რა მოხდა სეს?კატომაც ბედნიერმა

შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/7}

ადამიანები, მხოლოდ ცხოვრების წესებს ვწერთ, ცხოვრების კანონები კი, თავისით იწერება და მას სიმშვიდეში გაჩენილი ქაოსი, ან სიჩუმის-ხმაური ჰქვია!

ვინ დაგვაფასებს ან ვინ დაგვიფასებს?

ვინ დაგვაფასებს ან ვინ დაგვიფასებს?ეს კითხვა ხშირად უნდა გაუმეოროთ ხოლმე საკუთარ თავს.იმიტომ ვაკეთებთ იმ რაღაცას,რომ შემდეგ შედეგი გამოიღოს ესეიგი სასურველი ხარისხი დავდოთ და დაგვიფასდეს ეს ჩვენი ნაწვალები,ნაშრომი.

მიუწდომელი სიყვარული-ნაწილი 4.

-რა გავაკეთო? ვიცეკვო? ვიკითხე გაღიზიანებულმა,რაზეც ჩაიცინა. -ჯერ არა. ჯერ არა!?

სასრულეთი (თავი 25)

ვეღარ მოვითმინე და მის ტუჩებს ნაზად შევეხე თითებით და მერე ვაკოცე. თავადაც ამყვა. პირველად ვკოცნიდი კაცს ჩემივე ინიციატივით და ეს საოცარ სიამოვნებას მანიჭებდა. თითქოს სიზმარი, რომელიც ვიხილე, ღრუბლებში ერთმანეთში გადახლართული ჩვენი სხეულები ცხადში

იისფერი განთიადი-თავი პირველი

...ყველა ადამიანს, განსაკუთრებით კი ჩვენ, თინეიჯერებს ფეტიშებით სავსე გვაქვს ყოფა... ეძღვნება ჩემს ნ-ს,გოგონას, რომელსაც იისფერი ძლიერ უყვარდა...