ყვირილი (სრულად)

მინდოდა ყველაფერი მეთქვა. მდუღარე ცრემლების ფონზე, გულსაკლავი მიმიკებით, გულის ბოლომდე მოოეხებით. თუმცა ყველა გზა, რომელთა გავლა სურვილების ქმედებაში მოყვანას მიქადდა, უკვე მოჭრილი მქონდა. ამიტომ თავი ხელში ავიყვანე და ლამის ჩურჩულით ვთქვი:

ეშმაკი

ვიგრძენი რომ ოთახში ჩვენ სამის გარდა სხვაც იყო, იქაურობას თვალი მოვავლე და ზედა სართულზე ბიჭი შევამჩნიე. შავგვრემანი მაღალი და საკმაოდ სიმპათიური იყო, მაგრამ რატომღაც შიშისგან სხეული დამეჭიმა, ძალიან მკაცრი

მინდვრის ყვავილები (ნაწილი IV)

გაგა წავიდა თუ არა, იმ წამიდან თავში რამდენიმე გეგმის მოფიქრებას შევუდექი. სახლში მხოლოდ მე და ეს ხანშიშესული ქალბატონი ვრჩებოდით და ვფიქრობდი პროლემა არ უნდა ყოფილიყო ჩემი აქედან გასვლა. პირველი გეგმა

ენ ჯეინის პატარა ისტორია

მათ თვალებს ვაკვირდებით და ღიმილს ვდარაჯობთ.ღიმილი ისეთივეა, მაგრამ ჩვენი აღარ ჰქვია. მოულოდნელად, ავდექი და დავსნეულდი. მონატრებამ დამაავადა. ისე მომენატრა, თითქმის გადავირიე და თან იმანაც გადამრია, რომ ყველა განშორების მიზეზი მე ვიყავი.

არასდროს თქვა არასოდეს

მხოლოდ ამისთქმა მოასწრო და მანქანა  ხევში გადავარდ კარები, იღება და გოგონა,მანქანიდან ვარდება.გოგონა,ნელე-ნელა წამოდგა და.მანქანასთან მივიდა. უნდა ეჩქარა თორე სადაცაა აფრთქდებოდა.როგორღაც გადმოიყვანა ბიჭი და.. 

გაყიდული ღირსება (18 თავი)

ცოტნემ მიას შეხედა და მისი ალეწილი სახის დანახვისთანავე ტუჩის კუთხეში ღიმილი შეეპარა, მიამ ჯიუტად გაუსწორა მზერა მის ცისფერ აციმციმებულ სფეროებს

საკურას ცრემლში სიყვარული შემოხვდა სიკვდილს

სადღაც, კიოტოში, ნამგალა მთვარე კიაფობს ახლა..სადღაც კიოტოში ახლა ღამეა...მიჯრებად მიყრილ ბამბუკების ხეივანს, სტუმრად ორი აჩრდილი ახლავს... ერთი დაჭრილი.უსახელო თეთრი ხალათით..ისე ჩაუცვამს,

მკვლელი ანგელოზები. (5)

ყოველთვის მარტო იყო,ყოველთვის მარტოსული იყო,მის გვერდით მხოლოდ სიბნელეა,სხვა არაფერი...მხოლოდ და მხოლოდ სიბნელე!ალბათ მისი ნება რომ ყოფილიყო არ დაიბადებოდა როგორც დემონი და ადამიანი იქნებოდა.

დამსხვრეული (სრულად)

ეს წყეული მელოდიაც როგორ მომაბეზრებლად ჩხავის.ყოველ ჯერზე როცა მგონია უნდა დასრულდეს თავიდან იწყება.საათის ისარიც დაბმულივით ერთ ადგილასაა გაჩერებული და დაწყევლილ ერთსა და იმავე დროს უჩვენებს.ათასგვარი

ის, რაზეც არავინ საუბრობს თავი 12

-გააკეთებთ სვლას თუ დიდხანს გელოდოთ ქალბატონო?-მეკითხება ალექსანდრე წარბაწეული გამომეტყველებით.მიყვარს ჭადრაკის თამაში რაღაც ძალაუფლებას მანიჭებს, აქ ხომ ყველაფერს შენ წყვეტ და განაგებ ყოველ შენ