ისევ ოცნებები ფიქრში ამერია

ისევ ოცნებები ფიქრში ამერია,ჩემი მწუხარება რა სათქმელია,ცხოვრებას გავყურებ,გადის წამებია,ჩემს თმას უკვე ჭაღარა გარევია. ამ ხალხს რომ შეხედავ,გულის ამრევია, გაივლის,გამოივლის საქმე კი არ იციან.ჭკვიანს შეხედავენ ამბობენ -გიჟია

ყოველთვის ვერ გაექცევი გრძნობებს(თავი 4)

როგორც იქნა სანდრომ გახსნა ყუთი, რომელსაც ასე საგულდაგულოდ ინახავდა იმ წამამდე. სხვადასხვა ფერი, ერთმანეთში ირეოდა და ერთგვარი სიმშვიდეც კი მოდიოდა.

მოულოდნელი

შენი მონატრება შემომპარვია, განწყობაც წამსვე დაეშვა ქვევით, მე დღეს ვინატრე მერცხლობა წამით, რომ მომეფრინა შენამდე ფრთებით.

გიჟი გოგონები (5)

გააზრება ვერ მოვასწარი ისე დამარცხდა ტუჩებზე არვიცი ჩემს მუცელში მთელი ზოოპარკი იყო ბოლოს ჰაერი რომ აღარ გვეყო არცერთს გაჩერდა და დამტოვა გაშეშებული - გამოფხიზლდი პრინცესავ - შენ .. მოიცადე - გეხვეწები არ დაიწყო მია ისედაც თავი მისკდება და არ

ამელია-,,ჩემი საუკუნის შედევრი"

ამელიასგან მიტოვებული მხატვარი, რომელიც ეგზისტენციალურ კრიზისს ებრძვის, ცდილობს გადაწყვიტოს იბრძოლოს ცხოვრებისთვის თუ იქცეს არარაობად. რამდენიმე თვიანი პაუზის შემდეგ ფუნჯის კვლავ აღება მისთვის მიტოვებულ სიყვარულთან და ამავე დროს, დიდ ტკივილთან

რა იცი

სხვის ტკივილს რომ ვერ აღიქვამს ცივი გული, აღარც გვიკვირს კაცს გაუჯდა ბუნებაში.

მათანელ /თავი 1/

"- მე გხედავ შენ, ევა.- მითხრა მან და ცალი წარბი ზემოთ ასწია. - და რა ფერია ჩემი სამყარო, მათანელ? - გაზაფხულის მომლოდინე იმედისავით კიაფდება შიგადაშიგ ფერადი სხივი, თუმცა უმეტესწილად სიცივე ბუდობს შენში. თითქოს შენს სხეულში ძალიან ცივი ზამთარია. "

მეზიზღები არაბულო (3 თავი)

მოკლედ ველოდები თქვენს შეფასებებს და კომემტარებს. ალბათ ვერც კი წარმოოდგენთ რამდენად დიდი მნიშვნელობა აქვვს ჩემთვის თქვენ კომენტარებს, ლაიქებს და რავიცი... რაც შეიძლება მეტი აქტიურობა გთხოვთ რსდგან ასე უფრო დიდი სტიმული მაქვს, რომ გავაკეთომმეტი და

ურეკის მზის ქვეშ ( თავი II)

- ნუ დამცინი, ბოროტოო... - მეც მეცინება მის გამომეტყველებაზე. - ცოტათი ფრთხილად უნდა იყო ელზა, მენჯიდან არ ამოვარდე. - ამაზე უკვე ხარხარს ვიწყებთ. ირაკლი ახლოს მოდის და ხელს მიწვდის. ვხვდები რასაც მთავაზობს, ცოტა ხნით გაკვირვებული ვუყურებ, მაგრამ

Him and I(თავი 5)

იოანე მისამართს მიგზავნის გზაში კი ანდროს მესიჯისიც მომდის რომ ქეთი იქაა ვმშვიდდები ამასობაში კაფემდეც მივაღწიე. იოანეს ვხედავ და მასთან მივდივარ -ჰეი როგორ ხარ-მეუბნება,გადავკოცნე და ადგილი დავიკავე -კარგად შენ? -ასევე-ამბობს და იღიმის -აბა გისმენ