გაუჩინარებული (სრულად)

- გეგი, ჩემი გვარი დაგავიწყდა? - ჯაფარიძე, თუ სწორად მახსოვს. - ჯაფარიძე უნდა გააცნო ოჯახს? - ოჯახსაც გავაცნობ და მთელ სამყაროს. ხო უნდა იცოდნენ, რომ თორნიკეს შვილი დავკერე და ყველაზე მაგარი ვარ ჯიშში.

სიზმარში ნანახი სიყვარული(თავი8)

-აააააააააა!!!არააა!ჯანდაბა,ამას არ გავაკეთებდი!ლუკას ახლა როგორ შევხედო თვალებში!მაგრამ ისე მაინც ხომ მომწონს!-თავს ამხნევებდა ლიზი.ასე ფიქრებში გართული ფანჯარასთან იდგა და ჰორიზონტს გაჰყურებდა როცა ცხელი სუნთქვა იგრძნო.

ცხოვრება პროცესია

არ უნდა ველოდოთ ქუჩაში მილიონის პოვნას, არც თეთრ რაშზე ამხედრებულ პრინცს, როგორც ამას ბავშვობაში ზღაპრები გვასწავლიდნენ ; ლოდინს მოძრაობა უნდა ვარჩიოთ და უსიამოვნო ვითარებაშიც კი ჩვენთვის დადებითი აღმოვაჩინოთ...

ძველი ბიჭის გოგო(დასასრული)

-სანდროს გააგიჟებ პირდაპირ გეუბნები, ისეთი პრინცესული ხარ ვერ წარმოიდგენ -ნერვიულობა მეწყება უკვე როცა ვიცი რომ მალე სანდრო მოვა და ერთმანეთი უნდა ვნახოთ, გული ისე მიძგერდება რამისაა ამომვარდეს -თქვენზე მაგარი წყვილი არ არსებობს ჩემთვის

სიცოცხლის ომი

რომ დავფიქრდეთ, ადამიანის ბუნება როგორი ძლიერია არა? გვტკივა ძლიერ გვაჭერენ მაგრამ მაინც არ ვნებდებით, არ ვამბობთ, რომ შეუძლებელია ამ ტკივილს გავუძლოთ.

და Შენ მოკვდები

- და Შენ მოკვდები. - და Ჩვენ ვიცეკვეთ პონტში არა? - არა. - აბა. ჯერ დაიხოცნენ Შემდეგ იქორწინეს?

ცხოვრება მოულოდნელობებით (ნაწილი 7)

მარიამის წასვლის შემდეგ სახლი მოაწესრიგა, სუფრაც აალაგა, ჭურჭელიც დარეცხა, ის იყო საქმეს მორჩა და დასაძინებლად უნდა წასულიყო, რომ ტელეფონმა დარეკა - კატო როგორ ხარ? - ყურმილში გეგას ხმა გაიგო

ვარდისფერ ცაზე

ვარდისფერ ცაზე ცისარტყელა მთვარეს გადაწვდა და ოცნებებმაც გაარღვია სივრცე და განი ახლა იმედი რეალობას თითქოს შეერწყა და მიწამ მთვარეს შვიდივ ფერით გამოსდო მკლავი

გიჟივით შეყვარებული (თავი 6)

თვალები დახუჭა და შარვლის გახდა დავიწყე,ნეტა გენახათ რა საწყლად ვიცვლიდი შარვალს,ჩემი ნატკენი ფეხის გამო დემნას დახმარება დამჭირდა.ბევრი ვიცინეთ და დაბლა ჩავედით იქ კი მისი "საცოლე"-ლილუ გასვიანი დაგვხვდა,წარმოდგენაც კი მიჭირს როგორ მდგომარეობაში

პაზლების ქურდი X /აჩრდილზე მონადირე/

- არ მინდა შენი მოსმენა, - მოსხიპა ცივად - უკვე ძალიან გვიანია! გაეთრიე აქედან და ძალიან ეცადე, რომ გზაზე აღარასდროს გადამეყარო, თორემ... ყველაფერი სხვაგვარად დასრულდება. - მომკლავ... - ეს არ იყო კითხვა, დუჩემ თავი მიაბრუნა და თვალი გაუსწორა.