არა და არა

უკაცრავად და ქართველი ხალხი, იმათ ვეძახით ჩვენ პიდარასტებს, იმასაც ვხედვათ, აქ თქვენნარიებს, როგორ ატენით ფულების დასტებს.

თემა

არიფიქროთ ცრემლები სირცხვილია კაცის თვალზე, ცას შევყურებთ ცისარტყელა გვიფერადებს ყალბ სინათლეს, სიზმრად ვნახე სიყვარულს რომ მე ველოდი გემზე ოცნებები ტალღებივით მოდიოდა ჩემსკენ...

თავდავიწყებით შემიყვარდი (სრულად)

- მადლობებს ასე არ ვიღებ. - ამბობს და მიცინის. ვერც კი წარმოიდგენთ როგორი საყვარელია. ხელით ლოყაზე მეფერება და ტუჩის კუთხეში ნაზ კოცნას მიტოვებს. - ახლა ხვდები როგორ ვიღებ მადლობებს? - ამბობს მაცდურად.

მთა ,წვიმა და მოგონებები

მთაში ვარ,წვიმს მე კი იქით-აქეთ დავრბივარ..ვსველდები და მიხარია ბავშვივით მიხარია როგორც მაშინ ჩემს სახლში ,ჩემს ეზოში ,რომ დავრბოდი ხოლმე..ვიცინოდი.. ყოველთვის წვიმის დროს ასევიცოდი ხოლმე.

ცხოვრება მოულოდნელობებით (ნაწილი 2)

თვალი რომ გაახილა თეთრხალათიანი სასწრაფოს ექიმი დაინახა, რომელიც წნევას უზომავდა. ოთახში მიმოიხედა და ფანჯარასთან გაფითრებული და სასოწარკვეთილი ქმრის სახის დანახვისას ყველაფერი გაახსენდა.

ტურისტი

არ ვმოგზაურობ და ვარ ტურისტი ვერ მიპოვნია მე ჩემი კერა. გზა აბნეული დავდივარ თითქოს მაგრამ სიშვიდე მიხილავს მჯერა.

ჩემი ადამიანი! (1)

7 წლის ვიყავი როცა, დედა გარდამეცვალა, მამას კი რატომღაც დამაშორეს ჩემთვის გაურკვეველი მიზეზების გამო. ერთ-ერთ პანსიონატში მოვხვდი სადაც ძალიან გამიმართლა და არც ცუდი მეგობრები და არც ცუდი დირექტორი არ შემხვედრია.

პაზლების ქურდი III

- რა? რას იზამ? - გაცეცხლებულმა მკერდში ძლიერად ვუბიძგე - გგონია უფლება გაქვს, როცა მოგესურვება მაშინ შემოიჭრა ჩემს ცხოვრებაში და თავგზა ამიბნიო? გგონია უგრძნობი თოჯინა ვარ, რომლითაც დროებით გაერთობი, მერე კი, მობეზრებული, გვერდით მოისვრი? ვინ

არ შეგიყვარებ.2 ნაწილი 11თავი.

კარი იღება, წამით მიყურებს მერე კი საგიჟეთიდან გამოქცეულივით მახტება და წონასწორობის შესანარჩუნებლად ჩარჩოს ხელით ვეჭიდები. ის კი დაბლებზე დგას, ფეხის წვერებით, რომ გამიტოლდეს...

ლურჯი ზღაპარი

ფანჯრიდან ჟონავს ვნების ბგერები ალბათ, ვერასდროს ვერ შეგეხები ისე შორსა ხარ და ისე ახლოს ვერ გაგიბედავ "შებმას" ხელებით