****

რაღაც ვერ გითხარი ალბათ როგორც უნდა შენ ვერ დამინახე ისე როგორც გსურდა ჩემი სიყვარული შენ ვერ დაგანახე შენზე ფიქრები კი მე ვერ გადავლახე

ყოფილი ნარკომანი (თავი 3)

მოსაღამოვდა, სახლში მარტო ყოფნით მოვიწყინე და გარეთ გავედი.ქუჩები როგორც ყოველთვის ისევ მიტოვებული და ცარიელია. ღამის ქალაქში მხოლოდ ლამპიონები და მთვარე ანათებს...???? მთვარე რომელიც ძალიან მოწყენილია ისევე როგორც მე.

ნოე ( თავი 3 ) 18+

არტოსული ადამიანი ყოველთვის მარტოა. განა გარეგნულად, არამედ სულიერად. შენი სხეული კანს წყდება და სადღაც შორს ცათა სასუფეველში იკარგება... უერთდება მარადიულ განსაცდელს და სულიერი სიმშვიდე წარსულის კვალს ეძლევა. შენი ცხოვრება შესაშური იყო, სხვისი

როდესმე დაბრუნდება....

როდის დაიწყო ეს ყველაფერი? ალბათ, იმ დიდ წამს რომ დაგინახე ვიძირებოდი ნელ-ნელა სხვაგან და შენს თვალებში ,,მე" დავინახე.

ქალი

ბევრი არ უვლია,იქვე ,ქალაქის ძველ უბანში,იტალიურ ეზოში შეუხვია და ნაცნობ სახლთან გაჩერდა.შესასვლელი კარი ძალიან ძველი იყო ,ალბათ : ასი,ორასი,სამასი წლის... "არა სამასის ვერ იქნება" , გაიფიქრა და უადგილო ფიქრმა ღიმილი მოგვარა.

სხვისი ქალი აივნიდან -5-

ხომ მქონდა გადაწყვეტილი მისთვის თავის არიდება და ჩემი ცხოვრების ჩვეულ რითმზე დაბრუნება, მაგრამ ერთი ზარით მაიძულა მისგამო სისულელები მეკეთებინა.

*სულის ტკივილი*

თავს მარტო სულად ვგრძნობ, თან ვარსებობ თან არა....ვიხრჩობი.....არ ვიცი ნეტავ ცოცხალი ვარ?ალბათ კი...ან არა.....ამ ტკივილთან გამკლავება გაუსაძლისი ხდება.... რატომ?.

მთვარე - ადამიანი /სრულად/

- იცი, არსებობს ასეთი ლეგენდა პლანეტებს შორის. მითი… - რაღაც ხერხით ადამიანად გახდომაა შესაძლებელი? - ჰო. - მაზე ფიქრობდი მას შემდეგ, რაც ლეგენდაზე გაიგე

თავდავიწყებით შემიყვარდი (თავი 16)

- ნიკა მიდის... -  ელეს სიტყვები ჩემს ყურებამდე ელვის სისწრაფით აღწევს და მაშინვე სიბნელეში აღმოცენებულ სინათლის ნაპერწკალს წარმოვიდგენ. იმედი მესახება, რომ ყველაფერი კარგად იქნება.

****

იმ დღეს ვიყავი მე ნამთვრალები და გამახსენდა შენი თვალები პატარა კოხტა ლამაზი ტანი რაღაცნაირად ოცნებას ჰგავდი