მომენდე (მეოთხე თავი)

-რომ გაკოცო გამიბრაზდები? თითქოს ფეხქვეშ მიწა გამომეცალა,არ მოველოდი თუ ამას მეტყოდა.ჩემს პასუხს არ დალოდებიაა მისი ტუჩები ჩემსას შეეხნენ.სანდროს ხელები რომ არა ალბათ წავიქცეოდი.ძალიან ნაზად მკოცნიდა ,მე კი ამ სამყაროს საერთოდ მოვწყდი,მუცელში

სიყვარული

წადიო რომ ეტყვი და მაინც რჩება აი ეგა სიყვარული

მომენდე (მესამე თავი)

-სანდრო? -რაიყო მშიშარა? -ხვალ სკოლაში იქნები? - რა გრძელი ენა გაქ ვიკა ,რა შენი საქმეა იქნება თუ არა სკოლაში. ფიქრებში გამოვლანძღე ჩემი თავი. -აუცილებლად.- იყო სანდროს პასუხი და მე ბედნიერი გადმოვედი მისი მანქანიდან.

-ესე იგი, შეიძლება შეგიყვარდე კიდეც? -უკვე მიყვარხარ 3 თავი

ახლა ცოტას დავიძინებ, 4 საათისთვის გამაღვიძე რომ განცხადებებზე დავრეკო. მანამ შენ შენი ოთახი როგორც გინდა ისე მოიწყვე, შეგიძლია ჩემს ტანსაცმელს გადახედო და რაც მოგეწონება შენთვის დაიტოვე-ვეუბნები ღიმილით და ბალიშზე თავს კომფორტულად ვათავსებ....

სხვისი ქალი აივნიდან -10- [ დასასრული ]

მივხვდი იმასაც რომ ნიკიტას არა მხოლოდ ვაღმერთებდი, არამედ ყოველთვის მინდოდა მისნაირი ვყოფილიყავი. კაცი რომლის სიტყვასაც ფასი ექნებოდა, კაცი რომელსაც პატივს სცემდნენ, კაცი რომელსაც არაფრის ეშინოდა და მინდოდა ვყოფილიყავი კაცი რომელიც ყოველთვის სწორად

ქალბატონ ენს

ცხოვრება ეს ერთი დიდი დაუმთავრებელი მოგზაურობა სადაც ყოველ დიდ გამოცდილებას ძალიან დიდი ტკივლი მოსდევს. შენც ამ ტკივლებით სავსე აგრძელებ გზას და ცდილობ დაიმახსოვრო ის მონაკვეთი სადაც ტკივლი ჯერ ჯიდევ განცდილი არ გქონდა.

ფრინველის გათავისუფლება (თავი 2)

ანასტასია მაღაზიის გაახსნის შემდეგ ლიზასთან საუბარს და ჭორაობას იწყებს, რომლის დროსაც ლიზა აჩვენებს რამდენად საჭიროა, რომ მან მის ოცნებაზე უარი არ უნდა თქვას მხოლოდ მშობლების გამო და ურჩევს, რომ მოიტყუოს. ანასტასიაც უჯერებს და სასწავლებელში მიდის

ეტა-კილია თავი 1

მკრთალი მზის სხივი სახეზე ეცემოდა მოძრაობდა და მთელ ემოციებს ამ მოძრაობაში დებდა,ჰაეროვნად გადაადგილდებოდა სივრცეში,მუსიკას ტანს აყოლებდა,ყველა ვინც დარბაზში იყო აღფრთოვანებით შესცქეროდნენ,ის კი ამას ვერც ხედავდა იმას აკეთებდა,რაც ასე ძალიან უყვარდა

დედა გზაშია! /სრულად/

ედის ხელი ვიგრძენი წელზე და შევკრთი. ავწრიალდი და თავი დაღწევა მინდოდა, იმდენად გადაჩვეული ვიყავი მასთან სიახლოვეს, რომ დასხლტომა ვცადე. მაგრამ ის არაბუნებრივად უხეში და ძლიერი იყო. თავისკენ მიმიზიდა და ტუჩები ტუჩებზე მომაწება.

გაზაფხულის თვეა

გაზაფხულის თვეა, წვიმიან ამინდში ჰანგები ისმის ჩიტების, გარეთ დარია, ჩემს გულზე ყვავილი ხარობს, ისმის გლეხების ხმაური ნიჩბების, ჩიტი კი ბანს აძლევს, გალობს.