Never us(თამაში"LOVE") - 5

- მედე, რაზე ჩაფიქრდი?- მხარი გამკრა ყურადგების მისაქცევად. - რაზე თამარ და დავითაშვილზე.. - აუ რაზე ვჩხუბობით ..- მიხვდა და გაეცინა. - აბა გოგო, ეგ ტრიპაჩი რამ მოგვაწონა სანათესაოს. - გემოვნებაზე არ დაობენ დაო.

ახალი ისტორია ( სრულად )

- უყურებდა თავის საწოლში მწოლს, მის მაისურში გამოწყობილს, მკლავებით მის ბალიშს მოხვეულს და სხეულში შემოჩენილ უჩვეულო, თითქოს დიდი ხნის წინ გადავიწყებულ გრძნობებს და სურვილებს მთელი ძალით ებრძოდა...

ცხოვრება იმედგაცრუების გარეშე

რამოდენიმე დღეა რაც უაზროდ ვფიქრობ ჩემს ქმედებებზე და წარმოვიდგინე თუ რა იქნებოდა, რომ ადამიანებს საკუთარი ქმედებების დაფასება შეგვეძლოს. ხშირად მესმის სიტყვები- ადამიანი როცა საკუთარი თავით უკმაყოფილოა ეს კარგია, რადგან საკუთარი თავით უკმაყოფილება

კეკე (სულ. ეღირსა როგორც იქნა)))

_ვერ წავა! განა მზისგან მიდიან?! და თუ წავა, ესეიგი ტვინი არ ჰქონია და არც დარდად ღირს მაშინ!_ ყურსასმენი მოირგო. დილის საყვარელი სიმღერა ჩართო და სახლისკენ გაიქცა, იმაზე სწრაფად, ვიდრე მანამდე სჩვეოდა ხოლმე.

ოცნენებთან ასე ახლოს (20)

შეყვარებულები არ ვართ -მართალია , ჩვენ უბრალოდ გვიყვარს ერთმანეთი მაჯაში ხელი ჩაავლო ლექსომ და უკან გამოაბრუნა წინ წასული გოგონა -ძალიან მნიშვნელოვანი საქმე შეგვაწყვეტინე ძმაო, ამიტომ სჯობს ეგ შამპანური სხვასთან ერთად გახსნა !

ოიზისი(XI)

-შენი ბრალი არ არის. ქეთის ხმა დამამშვიდებელია. -რა არ არის ჩემი ბრალი? მარიტა მისკენ იხედება, მწუხრი დგება, ლამპიონები ანათებენ და გარემოც,ვერ გაიგებ ხელოვნური განათება საჭიროა თუ არა

მხოლოდ ღმერთმა იცის...(12)

– ყველაფერი კარგად არის, დამშვიდდი..-ამშვიდებდა ბიჭი.- რა მოხდა კოშმარი დაგესიზმრა? – ძალიან შემეშინდა... იმდენად რეალური იყო.- ამოიტირა,მის მკერდზე. – ასეთი რა ნახე?

ოცნებებთან ასე ახლოს (19)

უკაცრავად ? ისევ დადო ჭიქა , -შენ შენს პირველ შეყვარებულს უფრო მეტზე არ თანხმდები? -ანიტა! მიუახლოვდა გოგოს. -ცდილობ სამაგიერო ასე გადამიხადო? თვალებში ჩააშტერდა -თავი დამანებე ლექსო!

პარტნიორი დანაშაულში (2)

ადგილიდან ვერ ვიძროდი. ისეთი დაძაბულობა ჩამოწოლილიყო ოთახში, რომ შესვლას ვერ ვბედავდი. ჰაერისგან დაიცალა სახლი და ანდროს მძიმე სუნთქვამ გაავსო იქაურობა. სახეზე ეტყობოდა, როგორ ებრძოდა ნერვებსა და ერთიანად მოწოლილ ემოციებს.

ოცნებებთან ასე ახლოს (თავი 18 )

რა ჯანდაბას მიკეთებ! გოგონამ მწვანე ამღვრეულ თვალებში ჩახედა -მენატრებოდი! ლექსო ისევ ძლიერად დააცხრა ტუჩებზე , ყველაფერს ერთად იტევდა ეს კოცნა , მონატრებას , სიბრაზეს , ვნებას , განშორებას , ვერც კი გაიაზრა წყვილმა ისე შეაღეს ჯერ სახლის შემდეგ კი