ერთადერთი (17)

- მიყვარხართ შეშლილებო - ვთქვი და გზა განვაგრძე - ჩვეენც - უკნიდან პასუხი მომაძახეს მეს ღიმილით წავედი სახლისკენ - ბუ - ჩუმათ მივდიოდი ჩემთვის ნუ სხვა დროს არ შემეშინდებოდა მაგრამ ახლა უბრალოდ მოულოდნელი იყო . ბევრი ფიქრი არც იყო საჭირო ადვილი იყო

და მაინც, რა არის ცხოვრება?!

ცხოვრება, დანიშნულება, იმედგაცრუება. რა არის ცხოვრება, რა არის ჩვენი დანიშნულება? რისთვის ვიბადებით? რისთვის ვიტანჯებით ხანმოკლე ბედნიერების შემდეგ, ან რაღა საჭიროა ეს ბედნიერება თუ შემდეგ ტანჯვა გველის?!  

არ დამივიწყო (თავი მესამე)

კართან გაშეშებული რამდენიმე წამს ვიდექი, მერე კარებს მოვშორდი, კედელს მივეყრდენი და კარი ღია დავტოვე იმის ნიშნად რომ სახლში შემოსვლა შეეძლო. შემოვიდა და პირდაპირ მისაღებისკენ წავიდა ბარბაცით,

ჩემი გულის მეპატრონე (2 ნაწილი)

ეს ისტორია ჩემთვის პირველია როგორც უკვე გითხარით,ამიტომ მინდა კარგი გამომივიდეს და გთხოვთ მითხრათ ის რასაც ფიქრობთ ამ ისტორიის შესახებ ,რომ შემდეგი თავი უკეთესი დავდო :) დღეები გადიოდა.ჩვეულებრივ დავდიოდი სკოლაში , ვნახულობდი ციცის და ჩემ კლასელებს

ქარს გატანებული წერილები (სრულად)

ქორწილში მომხდარი გატაცება... საბედისწერო შემთხვევა და მის გარშემო დატრიალებული აყალმაყალი... ვის ინტერესებს შეეწირა ნინო თადეშვილი და როგორ შეიცვალა ტიტე ავაზნელის ცხოვრება ავბედითი ღამის შემდეგ?..

ნუკა(1თავი)

აცრემლებული ვჯდები თვითმფრიანვში და საქართველოშუ ვბრუნდები. მთელი გზა მეძინა არაფერი გამიგია.ჩემს გვერდით მჯდარი შვთვალა გოგონა მაღვიძებს. ბარგს ვიღებ ბავშვს ხელს ვკიდებ და ინასკენ მივდიავრ გიჟივით ვეხუტები მონატრებულ მეგობარს... ამდენი წელი გავიდა

მახსოვს

ყველა კარგად ვცნობთ ჩვენთვის საყვარელი, ახლობელი ადამიანების ემოციებს... და რა ცუდია, როდესაც ისინი სხვისკენაა მიმართული მე კარგად მახსოვს მას როგორ უყვარს, ასე ბრწყინავდა მისი თვალები. . . მე კარგად მახსოვს, თუ როგორ თრგუნავს გრძნობა და გული

რელიქვიების მცველი

გამოქვაბულში წამიერი სუჩემო ჩამოწვა. არმაზის სახე სულ უფრო არაადამიანური ხდებოდა,ხოლო ქალის თვალები იმდენ ბოროტებას იტევდა აღწერა შეუძლებელი იყო. ივანმა არ იცოდა რა გაეკეთებინა, დაბნეული სახით ხან ერთს უყურებდა, ხან მეორეს. არავინ იცის რა

მე რომ მიყვარს (დიტო & ნათაი) /3/

-ცნობის დონეზე იცნობ მაგრამ რო შეგხვდნენ დარწმუნებული ვარ გამარჯობასაც არეტყვი არცერთს -რას იძახი - ისე შეიცხადა თითქოს ცილსწამებდა -ჩემი ხუთი თლილი თითივით გიცნობ საყვარელო, ცნობის დონეზე ნაცნობ ხალხს არ ესალმები ხოლმე, მაგათ კიარა მე არ მესალმები

ჩემი სასჯელი ხარ (10 თავი)

ანა ოდნავ შეიშმუშნა და თვალები გაახილა, რამდენიმე წამს ვერ გააცნობიერა რა ხდებოდა და ვეკოს მიაჩერდა კითხვა ჩამდგარი თვალებით, ვეკო დაიძაბა რადგან ანას თვალებში შიში ამოიკითხა -მაპატიე-ამოთქვა დაბნეულმა და ანას დახედა-მე უბრალოდ