ოცნებებთან ასე ახლოს (12)

არ მინდა ერთ დღესაც გაიღვიძო და ინანო, შენთან ყოფნაზე მეტად არაფერი მინდა .. მხარზე აკოცა -იმაზე მეტი ხარ ჩემთვის ვიდრე შენთან სექსის სურვილი.. ანიტას ჟრუანტელმა დაუარა გული აუჩქარდა , აფორიაქდა

ბედის'მწერლები (სრულად)

-თავად დაიწყე ჩვენი ბედის’წერა -შესანიშნავი გამოდის , მეთანხმები? -დაგთანხმდი უკვე უთვალავჯერ - თვალებში სხივი ჰქონდა, ის ნათება პირველ დღეს რომ დაინახა მქრქალ წერტილად და ახლა სულს უნათებდა. გადაწერე ბედისწერა იმდენჯერ რამდენჯერაც საჭირო იქნება,

ოცნებებთან ასე ახლოს (11)

ცხოვრებაში ყველაზე ბედნიერი როდის იყავიო რომ გეკითხათ ამ ღამეს გაიხსენებდა , როცა ყველაფერი ლექსოს მოანდო, ყველაფერი საკუთარი თავის ჩათვლით.

ოცნებებთან ასე ახლოს (თავი10)

-როგორ მომენატრეთ… შორიდან მოკრა თვალი ანიტამ როგორ ჩაეხუტა აახალგაზრდა მაღალი გამხდარი გოგონა ლიას -ლილია შვილო… ლიამაც მოჰხვია ხელი , -როდის დაბრუნდი შვილო

მხოლოდ ღმერთმა იცის (9)

-არ მინდა ახლა ამაზე საუბარი და კიდევ რა შენი საქმეა ჩვენ შორის რა მოხდა ეგ მხოლოდ ჩვენ ორს გვეხება.- მკვახედ მიუგო და გაეცალა იქაურობას. უკან აედევნა, მაგრამ მოულოდნელად ადგილზე გაშეშდა, როდესაც მოშორებით გოგონა დაინახა იოანესთან ერთად ბიჭი

ოიზისი (X)

-რა იყო აპირებ გამოცადო მართალია თუ არა რომ 15 წამიანი თვალით კონტაქტის მერე ადამაიანებს ერთამნეთი უყვარდებათ?-ირაკლიმ გაიცინა და გოგოს შუბლზე აკოცა, მერე ისევ ძველ ადგილს დაუბრუნდა- არ გამოგივა რადგან მე შენზე ზუსტად ისე დავეცი როგორც ერთ დროს

ოცნებებთან ასე ახლოს (9)

-შეიძლება რაღაც გკითხო ? ფინჯარი მაგიდაზე დააბრუნა ანიტამ და მის წინ მდგარ მამაცაკს შეხედა , ალექსანდრემ მხოლოდ თავი დაუკრა -ჩემთან ყოფნა გინდა? ალექსანდრემაც დააბრუნა ყავის ჭიქა მაგიდაზე -მეგონა მაგ კითხვაზე პასუხი იცოდი -ლილია შენთვის აღარაფერს

მიშგუ დოშდულ (თავი მეთორმეტე)

სიყვარული რთულია,სიყვარული მოულოდნელია,სიყვარული არის ყველაფერი რასაც ვფიქრობდი რომ იყო და არა მხოლოდ. მის მიმართ გრძნობები ისე გაჩნდა როგორც ძილი მოდის,ნელა და შემდეგ ერთდროულად. მე ვიცი რომ სასწაულები ხდება მაშინ,როცა ამას ყველაზე ნაკლებად

ბრძენის ბოლო სამოსი

ზუსტად მაშინ,როცა ხეს,ის ბოლო, დამჭკნარი, ყვითელი ფოთოლი ჩამოუვარდა,ძალიან დამწუხრდა.

ჩუმი ბრძოლა

ცხოვრებას ღამე ვიწყებ, მაშინ, როცა ყველა იძინებს, მაშინ, როცა მარტო ვრჩები ჩემს ფიქრებთან ერთად და კალმითა და ფურცლით შეიარაღებული ვებრძვი მათ. ჩემს დარდს, წუხილს მელანს ვატან, უცოდველ ფურცელზე ვიყრი ჯავრს.