სიმართლის ტრიუმფი.თავი 1

-ვეღარ უძლებ, გთხოვთ ჩემი შვილი გადაარჩინეთ. დიდი სისწრაფით მიდიოდა და წითელზედაც გადავიდა რამდენჯერმე, საავადმყოფოში მივიდა თუ არა სასოწარკვეთილმა იყვირა.

სხივი

შიშველი დგომა ,მზის სხივის ქვემოთ შიშველი ყოფნა ,ჩემს მკლავებს ქვემოთ

მონატრება

და მარტოობა დღეს თუ არ შემცვლის და უთქვენობას დღეს თუ მე ვძლიე, ხვალ თვითონ მოვალ და თვითონ გეტყვით, რომ თქვენ მიყვარხართ ყველაზე ძლიერ…

მარადისეული

მარადისეული ფიქრები ჭარბობს გედები იწევს მაღლა და მაღლა, გზა არის ხსნისა, ილია ამბობს ნუთუ არ ვიცით რა არის დაღლა,

მოპარული გული

როგორც მომპარე ჩემი გული, იმ დღისის დარზე, ისე მოვითხოვ დაბრუნებას უკან ვალისას, რადგან იწვება ჩემი გული, ლოდინის ალზე, მხოლოდ ფიქრები ტრიალებენ, შენზე თრობისას

დაბადება

თვალებქვეშ უფსკრული სქელი. ნაჭვრეტი უძილობის. მზიანი დღეები სველი. დღეები - ლოცვის და დნობის. თებერვლის სიმოკლე ვნების, ლოდინის უგონო პულსი. მხურვალე გაშოლტვა თმების. ხმაური- თოფის და ქურის.

სიდა (სრულად)

ისეთი უცხო იყო თბილისი, სიდას სუნთქვა შეეკრა. განათებულ ქალაქს, ბევრი ხალხითა და მაღალი შენობებით სავსეს, უნდობლად შეხედა. სოხუმში არც ამდენი ადამიანი და არც ამდენი მანქანა დაიარებოდა, მშვიდი და წყნარი იყო ხმაურიან დედაქალაქთან შედარებით. არც ზღვა

ან დასასრულს შესავალი რაღად უნდა?!

იდგა ღამე.. შიში, მწველი როგორც ვეფხვი.. წყვდიადისფერ ქარში ქროდა თმები შელლის, მოგენატრე.. მომელოდი.. მაგრამ ვერ თქვი, უჩემობას სხვადასხვებით რომ ვერ შველი..

...შენ მაიძულე მეცხოვრა... (მეთორმეტე თავი)

40 წუთი ველოდებოდი მეტროს ამოსასვლელში. ჩვენი შეხვედრის ამბავი იცოდა ჩემმა უახლოესმა მეგობარმა კესომ. გადავწყვიტე დროის გასაყვანად მისთვის მიმეწერა.

გერგეთისკენ მიმავალნი 2 (თავი 13)

- ახალბედებს უმართლებთ. - გაიღიმა არაბულმა. - უკბილოდ ხუმრობ. შენ მართლა არაფერი დაგვიწყებია. ისევ ის ჰოლანდიელი ხარ!