ბუმერანგი.მეორე ნაწილი 14 თავი.

-ხანდახან მგონია,რომ კინოს გადასაღებ მოედანზე ვარ და ეს ყველაფერი რაც ჩემს გარშემო ხდება დასასრულს უახლოვდება,დასრულდება ყველაფერი და ძველებური ცხოვრება გაგრძელდება. -სცდები შვილო,სამწუხაროდ ეს არის ჩვენი რეალური ცხოვრება, ჩვენი სამყარო სიძულვილით

ახალი დღის დასაწყისი

ეს არის ჩემი ისტორია, რომელიც ვიღაცისთვის შეიძლება ნაცნობი სიტუაცია იყოს, ვიღაცისთვის უცხო, მაგრამ გიზიარებთ ჩემს ერთ მნიშვნელოვან დღეს.

ცრემლების პრინცესა (მერვე თავი)

წავალ... აღარ შეგაწუხებ ჩემი არსებობით შენ ცხოვრებაში. საერთოდ ვერ დამინახავთქო, მაგას არ დაგპირდები, მაგრამ რახან გინდა შორს ვიყო, ვიქნები. მაგრამ რაღაცას დამპირდი.... თუ ოდესმე ვინმეს დახმარება დაგჭირდეს, იცოდე რომ ჩემთან თამამად შეგიძლია მოსვლა.

მერე იბზარება გრძნობების საცერი

ვიცი გადიქროლებს ეს ცივი ქარები, სხეული უკუნეთ ტკივილსაც ეჩვევა, მერე იბზარება გრძნობების საცერი, ფანჯარას მიაწყდება ყინულის ჯარები

ტყუილით მოპოვებული ბედნიერება. სრულად

-მეც მიყვარხარ. -ხვალამდე.. -ხვალამდე ჩემო დედოფალო.- დაემშვიდობა ბიჭი. -ღმერთო დამეხმარე და ძალა მომეცი გავუძლო ამ ტვირთით ცხოვრებას, -დაიჩურჩულა და უკვე წამოსული ცრემლები მოიწმინდა. მერე კი გზას დაადგა ფეხით ახალი ცხოვრებისაკენ

შენელებული გულისცემა (თავი 19)

-მაგაზე არ მიფიქრია,მაგრამ თინიას რომ რაღაც ჭირს მეც ვიფიქრე, საღამოობით სანამ მოხვიდოდი ბევრს ვსაუბრობდით ხოლმე და ახლა ოთახშია გამოკეტილი. ჯანდაბა, ფიქრობ რამე მოხდა?

მე რომ მიყვარს (დიტო & ნათაი) /2/

-სად მიდიხარ? - გზაში გაოცებული დიტო შეეფეთა და მკლავში ხელი წაავლო -უბრალოდ ყურადღება მიაქციე - სევდით სავსე მზერა შეანათა და უკანმოუხეფავად დატოვა საავადმყოფო. დიტო ერთწამს გაკვირვებული იდგა, ხოლო შემდეგ გამოფხიზლდა და გოგოს მონახულება გადწყვიტა,

მთაწმინდის მთვარე {13}

-ეს არის ჩვენი საძინებელი, ხომ გახსოვს? - გქვედა ტუჩზე იკბიბა და საწოლზე მწოლს ზევიდან მოქცეულმა თვალებში ჩახედა. -გაჩუმდი! - სახე აწითლებულმა მაისური გახადა

ესპანელი მაფიოზები 2

დერეფანში მივრბოდი და წარმოდგენა არ მქონდა სად მივდიოდი.სხეული მიყვიროდა რომ გავქცეულიყავი რადგან ის ბიჭი თუ არ გათიშულა აუცილებლად გამომეკიდებოდა ან კიდევ რომელიმე ოთახიდან გამოვიდოდა ვინმე და შემეფეთებოდა.უცნაურია სანამ გასასვლელამდე არ მივედი

ნაცნობ უცნობს .../4/

მანქანაში ენერგიისგან გადაცლილმა ადგილი დავიკავე . მთელი გზა ხმა არ ამოგვიღია . არც მე არც მას . შორს არც წავსულვართ . წყნეთში ავედით . მაგრამ მხოლოდ მე, და ის . ის .... ირაკლი ამირეჯიბი ... ამირეჯიბის სახლში .... ვერ ვიჯერებდი , მაგრამ დაჩიზე