"უშენოდ"

იცი, არის წუთები, როცა არ გინდა იფიქრო, მაგრამ მაინც ფიქრობ, გინდა არ გტკიოდეს, მაგრამ მაინც გტკივა. გინდა გაიცინო, თუმცა ცრემლები გერევა თვალებზე, ხმა გეცვლება და ამის დასაფარად ცდილობ ხმა არ ამოიღო. მინდა ახლაც ჩემს გვერდით იყო, როგორც შარშან,

შენელებული გულისცემა (4 თავი)

-ოჯახოო_შეძახილით შეაღო კარი და დაიხარა ფეხსაცმლის გამოსაცვლელად. -ჩემთან მოდი მა, დედაშენი არ გელაპარაკება_დაცინვით გადახედა ცოლს თამაზმა და ხელები გაშალა ქალიშვილის ჩასახუტებლად.

თოვს, წვიმს, ქრის

თოვს, აქ ისე თბილად თოვს, გული შენთან ყოფნას მთხოვს. შენთან ერთად მივდევ დროს. მიყვარხარ და არ ვცნობ ბრბოს. წვიმს, აქ ისე ნაზად წვიმს და შენს მსგავსად ტკბილად ცრის. მე ეს წვიმა სევდას მგვრის, შენი სახე ყველას ცვლის.ქრის, აქ ქარი წყნარად ქრის და დრო

ნუცუბიძის ქუჩა (თავი 6)

არ თქვათ ეხლა პატარააო, თორემ თავს მოვიკლავ. ისედაც ძლივს ვასწრებ (მაპატიეთ არ ვწუწუნებ) უღრმესი მადლობა რომ კითხულობთ და მელოდებით...

ერთადერთი 9

- ნინი გაბრიელი ჩემი ბიძაშვილია - ელენემ მითხრა სიცილით . გამიხარდა მაგრამ არ შევიმჩნიე მაგრამა აი აკოს კი ნამდვილად გახარებული სახე ქონდა ეტყობა ელენე მოეწონა ჩემს შტერ ძამიკოს - ნუ მაგას რა მნიშვნელობა აქვს ხუთში ჯოკერი არ გამოდის - დაუბნევლად

აკუტა გავა

მწერალი, თითქოს იაპონიაში ჭორების გახდა დავა ის ხომ გენიაა, აკუტა გავა.

სიყვარული და მემკვიდრეობა. ნაწილი 2

ყბა ჩამოუვარდა ახალკაცს და როცა უკვე ბოლომდე გაიზრა რა ხდებოდა და რა უთხრა გოგომ,მუხლებზე დაეშვა,წელზე შემოხვია ხელები,თავი მუცელზე მოადო,თითქოს უკვე ჩასახული ბავშვის გულისცემა მოისმინა და თვალცრემლიანმა აკოცა. მერე ცოლს მიანათა ანთებული თვალები და

''კლინიკა'' ( ნაწილი 1 )

'' ხუთი წლის ასაკში დავკარგე მამა. მაშინ კარგად არ შემეძლო დანაკარგის გააზრება. მართალია , ფსიქოლოგიური მდგომარეობა იმ დროიდან მოყოლებული, დღემდე არც თუ ისე სახარბიელოდ მაქვს და დაღი დაესვა ჩემი ცხოვრების გარკვეულ ნაწილს, რომელიც ვერასდროს

ბიჭი ფანჯრიდან 18 თავი

- და ახლა ამ ქალს უნდა რომ რამე ვაპატიო?... ისე შევარდა, რომ თითქოს მას გაეტარებინოს 5 წელი ტატოსგან შორს. თითქოს სხვა დრო არ იქნებოდა... იმის ნაცვლად, რომ შვილის გაცნობის საშუალება მიეცა მისთვის თვითონ შევიდა... - ისე იყო გაბრაზებული კატო იოსკას

თანახმა ვარ მოგიყვანო ცოლად(ნაწილი 2, თავი 7,)

უკვე ერთი თვე და ერთი კვირა გავიდა რაც გიორგი მისგან თავს შორს იჭერს. ნინომ სამუშაო დასრულადა გარეთ გამოვიდა. ფეხით მიუყვებოდა გზას. უცებ ვიღაცამ რომ ჩაავლო ხელი ერთი წამოიყვირა შემდეგ კი პირზე აფარეს ხელი. - ეხლა ხელს გაგიშვებ მაგრამ არ იყვირებ.-