კურიერი და ლამაზმანი ნაწილი პირველი

ალი გადაწყვეტს რაღაც უჩვეულო საიტზე დარეგისტრილებას, შემდეგ კი ის ბრმა პაემანზე სხვა ქალაქში მეგობართან ერთად გაემგზავრება. გზაში კი ავარიის მსხვერპლი ალი ხვდება მეგობრულ წრეს, რომელებიც გარდაცვლილი

აკრძალული სიყვარული (დასასრული)

პრაღა...ქალაქი სადაც თაფლობის თვე უნდა გაგვეტარებინა... ვიცოდი იქ იმაზე ლამაზი იყო ვიდრე პარიზში... ნუ ეს რა თქმა უნდა ჩემთვის, თორემ თქვენთვის შიძლება კარლის ხიდზე ლამაზი და საინტერესო ეიფელია... ჩემთვის??? ჩემთვის პრაღა

რომ არა შენ... V

-ძალიან გთხოვ, რაც შეიძლება მოკლედ... -ხმა გაუწყდა და თავი შეიკავა.-მომწონხარ... შეიძლება უფრო მეტიც.გოგო დაბნეულობისგან თვალებს ვერ უსწორებდა გიორგის, აღელვებული თითებს აწვალებდა.

ყველა დედა დედაა?

უბრალოდ ერთი ადამიანის მწუხარება დედა-შვილობის თემაზე,რამდენად ჯანსაღია დედასთან ურთიერთობა და სწორი მიმართულებით ვზრდით თუ არა ჩვენს შვილებს?რატო არ ესმის დედას ჩემი? რატომ ვუყვები დაქალს და არა დედას?

კომა. თავი 8. დასასრული

საავადმყოფო...მედიკამენტებით გაჟღენთილი თეთრი კედლები...დაზარალებულების განწირული კივილი...ტკივილი... -რა მოხდა?-ყვირის ექთანი. -ავტოკატასტროფა. -სასწრაფოს ექიმმა ხმამაღლა მიუგდო პასუხი.-გაამზადეთ ყველაფერი!

ჯაშუში.(სრულად)

არ ვიცოდი რა რეაქცია ექნებოდა ქალდანს ჩემს დანახვაზე. ფრთხილად გავაღე კარი და წამში მეცა ნაცნობი და მონატრებული სურნელი. თავბრუ დამეხვა და კარის სახელურს ჩავეჭიდა. მერე ფრთხილად გადავდგი ნაბიჯები საწოლისკენ და მის გვერდით დავწექი. სხეული შეარხია და

იცოდეთ რომ

იცოდეთ, რომ დღეს მე მაინც გადავლახავ ტალღებს, ის მღელვარე, ის მღელვარე სიკვდილის კარს აღებს. მე ვიცი, რომ ვერ მერევა და პირიქით, მავსებს. სიყვარული, ეს გრძნობა ხომ ყველა კანონს არღვევს. იცოდეთ, რომ დღეს მე მაინც არ მოვკვდები, არა. მე ამ მძიმე

ჩემი ადამიანი (სრულად)

სიყვარული ეპიდემიაა და ბედნიერია ადამიანი რომელიც ამ ეპიდემიით ავადდება, დიდი განძია როდესაც დედამიწაზე პოულიბ შენს ნახევარს, შენს ადამიანს დაგებულიბ სიყვარულის ტკბილ გემოს. და მაინც ბედნიერიააა ადამიანი რომელსაც გვერდით ჰყავს თავისი ადამიანი,

ცოდვების ხარჯზე... (თავი 7)

-მაგარი ამბავი მაქვს გაბრიელი_იოანე შეუვარდა ერთ დღესაც ძმას ოთახში. -გისმენ_თავიც არ აუწევია გაბრიელს. -ჩვენს დავითას რესტორანი აქვს_საქმიანი სახით ჩამოუჯდა ტყუპს წინ.

არჩევანი თავი 11

მივდიოდი თუმცა სად არ ვიცი , მინდოდა სადმე მშიდი ადგილი მეპოვნა სადაც საკუთარ თავთან მარტო დავრჩებოდი , უცებ ვიღაცას შევეჯახე -ფრთხილად, გოგონი -ბოდიში გიო იყო ის ხუჭუჭა ბარში რომ შემხვდა -რატომ ტირი ?