მხოლოდ შენ

შემოდგომის წვიმიანი დღე იყო, ფანჯარასთან ყავით ხელში ვიჯექი და ფერადი ფოთლების ცვენას ვუყურებდი, მალევე ტელეფონზე ესემესი მოვიდა და ჩემს სახეზე ღიმილი გადაეფინა, რათქმუნდა ეს იყო დათო. -რას შვები? -რავი ყავას ვსვავ,შენ? -არაფერს, დღეს სადმე გავიდეთ

მიყვარხარ

მე აღარაფერს აღარ გეტყვი ეს ერთი ვიცი... აღარ მწამს შენი სიტყვების და უგულო ფიცის! წავალ და შორით დავიღლები შენზე ოცნებით, როგორ მიყვარხარ მხოლოდ ერთმა უფალმა იცის.

არჩევანი თავი 3

დასაძნებლად წასულ მიშოს მოსვენება ვერაფრით ეპოვა როგორ აეხსნა პატარა დისთვის რომ მამამისმა დედამისის მოატყუა , რომ მისი მოშორებაც კი უნდოდათ ის ჯერ მხოლოდ 13წლის იყო მაგრამ იმასაც ხვდებოდა რომ აუცილებლად უნდა სცოდნოდა სიმართლე მარიამს ამ ფიქრებში

მთებშია თავისუფლება! (21–25) დასასრული

ტკივილი ბევრნაირია,თუმცა გიგრძვნიათ ტკივილი,რომელიც პირდაპირ მიწიდა ამოხეთქავს და შენს სხეულში იწყებს შემოსვლას? გიგრძვნიათ ტკივილი,რომელიც ფეხებიდან გულამდე მისვლას წამის მეასედში ახერხებს და პირდაპირ გულის ცენტრში დამანგრეველ ტკივილს გაყენებს? მე

მე შენამდე ( ნაწილი მეორე )

იმის თქმა მინდოდა,რომ იმ ორმა წუთმა,ჩემი ცხოვრება თავდაყირა დააყენა.დაახლოებით 10 წუთის განმავლობაში გაშეშებული ვიდექი,ყურები დაგუბებული და მუცელში საშინელი ტკივილი.მართლა არვიცოდი რა მჭირდა და ეს უფრო მაღიზიანებდა

მე, უშენოდ...(ნაწილი 13)

გილოცავ შენი შიშები გამართლდა. არც მე ვიცი ეს ამბავი როგორ უნდა მივიღო და ახლა რა უნდა გავაკეთო.გილოცავ მალე მამა გახდები - უკუსვლით წავიდა ნაკაშიძე და დაღმართზე დაეშვა

ამილახვარი (თავი 1)

-და ახლაც არ შესცვლია დამოკიდებულება? - ინტერესით შეაცქერდა მელანო. -არა, არასდროს. და ახლა მგონი ვხვდები კიდეც რატომ მექცეოდა ასე. ეგონა, რომ ჩემი დაბადებით მშობლების სიყვარული დააკლდა და მისი კუთვნილი წილიც კი მე მივისაკუთრე. მაგრამ, გეფიცები,

შენ ჩემში ხარ-4

-მართლა კარგად ხარ?დაეჭვებულმა კითხა ძმას და კარები გამოაღო... -რა სახე გაქვს ბიჭო რა იყო...რა სახე ჩამოგტირის...შესვლისთანავე მიახალა ვაკომ ძმაკაცს და მათეს ხელი ჩამოართვა...უკან მოყვა კოსტა და დათო.. -არაფერი რამე უნდა მჭირდეს? -მათე შენ მაიც

პრაღის ქუჩებში დავეძებდი დანიშნულ ტუჩებს...

მალე დაათოვს, იქნებ გვიან.. ნარინჯის ქუჩებს, და შემოდგომის მღვრიე სუნთქვას ფიფქებს დააფენს, პრაღის ქუჩებში დავეძებდი დანიშნულ ტუჩებს, ვიცი.. მოგძებნი და უსიტყვოდ გეტყვი ყველაფერს...

მარტოობის წყვდიადში

ქუჩა ცარიელი...კაცი მარტოსული...ლანდივით აყუდებულა ის საცოდავი,როგორც ლამპიონი,მაგრამ მის სულში სინათლე არასდროს იყო.მოჩვენებების გზაზე მისრიალებდა შავლაბადამოსხმული კაცი,რომელსაც თავზეც შავი შლიაპა ეხურა და ხელჯოხს ჯადოსნური კვერთხივით