თმენის ვალდებულება - II

-ეს იყოს?- მეკითხება ღიმილით გოგო და ხელთათმანებიანი ხელით, დიდი უზარმაზარი მახინჯი ბეჭედი აქმოაქვს. -დიდია, მაგრამ მახინჯი.- ვანდობ ჩემ ფიქრებს- ნუ ცდილობთ ძვირადღირებული ნივთი შემომტენოთ თქვენი ბონუსების გამო. მომყიდეთ თუნდაც ძვირადღირებული,

განსხვავებულნი (14)

-არ მჯერა,რა სალომე? -სიცილს ვერ ვიჩერებდი-ანანო არც მე არ ვიცოდი,ვიცი რომ ძალიან რთული იქნება ეს შენთვის,მაგრამ დამიჯერე რომ არაფერი არ მოხდება ჩვენს შორის,ეხ ხო დიდი სისულელეა? ახსნაც არ უნდა დამჭირდეს -ჩემი სახე ხელებში მოიქცია

განქორწინებულის დღიური (თავი 6)

-მინდიხარ ! - ჩემკენ იწევს, მოკლე კაბის ქვეშ ხელებს მიცურებს, ვგრძნობ, როგორ მშორდება საცვალი, უცნობის ხელები კი თეძოებზე მეხება.. ეს ყველაზე ჩემი ცხოვრების ყველზე უგრძნობი შეხებაა. არ ვიცი, რამ დამამახსოვრა ეს დეტალები.

ცხოვრების გზები (5-6-7-8 თავი)

- რას ქვია გაიტაცეს ნიკოლას, ვინ გაიტაცა? შენ სად იყავი? გეძინა? ჩემი საწყალი გოგო, - კარებთან ბავშვივით ატუზულ ნიკოლასს თავი დაბლა დაეხარა და ახსნას ვერ უძებნიდა მომხდარს, უფროსმა ერთბაშად იმდენი კითხვა მიაყარა დაიბნა, რომლისთვის

კომა. თავი 3.

სადღაც ორ სამყაროს შორის...როიალზე ბოლო ბგერა გაჟღერდა. თვალები გავახილე.ბგერა ექოსავით გავრცელდა მკვდარ ქუჩაში.სად ვარ? რა შენობაა? ვინ უკრავდა? ქუჩა თითქოს უსასრულოდ იწელებოდა. აივანს მივაშტერდი. თითქოს უცნობი, მაგრამ

მესროლეთ ტყვია

გთხოვთ, მე მესროლეთ ეგ ტყვია შუბლში, რომ გამინელდეს მე ეს ტკივილი. ჩემს გულს, მუდმივად სხვათა გულს ვუშლი და არ მეშვება ეს სიმძიმილი. გთხოვთ, მე მესროლეთ ეგ ტყვია შუბლში და შემიქმენით მე დღეს ნათელი. თქვენ ჩამაფურთხებთ მე კვლავაც სულში და ვერ იქნებით

მე ის მომთხოვს ლოდინს

ვერ ვივიწყებ მე მას,გული, მტკივა, ისევ,მინდა მანაც შემიყვაროს,თავს ვერ ვუყრი ფიქრებს.ჩემი გული უკვე მხოლოდ,მხოლოდ, შენ ერთს, გნატრობს,მხოლოდ შენი სიყვარული,არმეღირსა ვატყობ.და ეს სიყვარული ხდება,შავ-თეთრ და ბნელეთს ფერის,

შეუძლებელი (ნაწილი 3)

გაზაფხულის საშინელი დღეები იყო. წვიმები ისე მიეწყო ერთმანეთს თითქოს გადაღებას აღარ აპირებსო. სამსახურისკენ ტაქსით გადაწყვიტა წასვლა ელენამ. ციხის შენობასთან ჩამოსვლას აპირებდა ლამაზად ჩაცმულმა ქალმა რომ მიიქცია მისი ყურადღება. ქალი ამაყად მიდიოდა

შენ ჩემში ხარ-10

ყველა სირთულესთან და ტკივილთან ერთად ახლა მოუწევდა კვლავ თავიდან განეცადა ის უდიდესი ტკივილი და სიყვარული,რომელიც ერთმანეთს ერწყმოდა....დამიანეს გამოჩენამ კვლავ უდიდესი კვალი დატოვა მის ცხოვრებაში...ძლივს დაწყობილი საქმე კვლავ აიხლართა,დაოკებულმა

თმენის ვალდებულება

ვამჩნევ რომ მატყუებენ, მაგრამ არ ვიმჩნევ, თითებს უაზროდ, უხმოდ ვაკაკუნებ მაგიდაზე და თვალებში ურცხვად ვუყურებ. -ბევრს ითხოვენ ფართში, მაგრამ ისეთი ადგილია, რომ ღირს. -თუ კარგი იქნება რესტორანი ვფიქრობ რომ ადგილს მნიშვნელობა არ აქვს,- საუბარში