ქრონიკულად ჩემში (ნაწილი მეორე)

ხელები არ მემორჩილებოდა, მობილური ამოვიღე და მისი ნომერი ავკრიფე. რამდენიმე წამი ზარი გადიოდა, შემდეგ მისი ხმაც გავიგე. არ ჰქონდა მძინარე ხმა, პირიქით საოცრად მშვიდი იყო. არ ვიცოდი რა უნდა მეთქვა, რისთვის ვრეკავდი, რისი იმედი მქონდა მაგრამ

მთებშია თავისუფლება! (5) კოშმარი

ღამის სამი სამი საათი იყო ქალაქში ხმაური,რომ ატყდა..ნერსე ბატონი თავისი ორმოცდაათკაციანი ამალით დაეშვა ფერდობზე..ჯიშკარიანი თვალებიდან ნაპერწკლებს ყრიდა და ცხენს მთელი სისწრაფით მიაქროლებდა სივრცეში.–ნერსე–ბათუ წამოეწია–დამშვიდდი

,,ზაფხულის ფერია'' -1

"ზაფხულის ფერია" ერთი პატარა გოგონაა, რომელიც ერთადერთ მტრებს, კრაზანებს გამოექცა შორს და ტყეში, მდელოსთან ახლოს მდგარ მუხის ხეზე თავის ორ მეგობართან: კალიასა და ფუტკართან ჩვეულებრივი და არაფრით გამორჩეული ცხოვრებით ცხოვრობს.

სიზმრების მცველი(3)

ამ ხნის განმავლობაში ანასტასია პირველად ხედავდა ასეთ მხიარულ ალექსანდრეს,ის არ გავდა იმ კაცს რომელსაც ცოლად გაყვა,არ იყო ჯმუხი და თავხედი,პირიქით მცრუნველი და კეთილი იყო,როგორ უნდოდა დაეჯერებინა რომ ეს ალექსანდრეს ნამდვილი სახე იყო და შეძლებდა

სასიყვარულო თამაშები ( თავი 2)

ნახევრად ჩაბნელებულ კლუბში, ერთფეროვან მუსიკას გუგუნი გაჰქონდა და თავს ატკიებდა. უკვე მერამდენედ გადაწყვიტა გონებაში, რომ ამდგარიყო და წასულიყო, მაგრამ რატომღაც ფეხს ითრევდა, თითქოს რაღაცას ელოდებოდაო. ბარის მაგიდასთან მაღალ სკამზე იჯდა, ვისკის

კლდის პირას

მაშინ როცა ცხოვრება ბედნიერების საშუალებას გაძლევს, უნდა იცოდე რომ ეს დიდი ხნით არ გაგრძელდება. მზად იყავი ყველაზე დიდი დარტყმისთვის, რომელიც ან სამუდამოდ გაგანადგურებს ან ცხოვრების ახალ სტიმულს მოგცემს...

ძმები (თავი 3)

-თითქმის სამი დღე გავიდა მამუკა, მგონი ბერდები_სიცილით მიარტყა ფაილიანი ხელი იოანემ კაცს ზურგზე და ოთახი დატოვეს. -პირველი სახლი თუ სექსუალური მატყუარა? -იოანე, ენას ვერ აჩერებ, მე სხვა იდეა მაქვს

იყო,არის და.. (თავი 2)

თუთს გაიღვიძე ,გავდივარ_ __მოიცადე სად მიდიხარ? _ უნდა ავიდე სახლში გადავივლო,აზრზე მოვიდე გამოვიცვლი და გამოგივლი

თეთრი ღამე

იცით რა საყვარელია როცა იცინის? ალბათ რომ დაინახოთ თქვენც შეგიყვარდებათ...

შიში

... ყველაფრის ბოლოს არაფერია, რომელსაც იდეალურობას ვეძახით და გვეზიზღება ჩვენი თავი, გვეზიზღება ის ვინც შიგნიდან ვართ , იმად რადაც ვიქეცით….