და მაინც.

შენს სულში ერთდროულად ორივეა- ბობოქარიც და მშვიდი ზღვაც. და მიუხედავად იმისა, რომ ეს ყველაფერი ასე კარგად ვიცი, მზად ვარ დაუფიქრებლად გადმოვეშვა შენს ტალღებში... და მაინც

მეფური სიყვარული (თავი 2)

დედის სიტყები გულზე მალამოდ დამედო, როდესაც მისი გააფთრებული სახე დავინახე სიამაყით ავივსე მივხვდი, რომ არაფრის არუნდა შემშინებოდა. ამ დრომდე ვფიქრობდი, რომ დასაწყნარებელი მე გავხდებოდი, მაგრამ პირიქით დედა მუხლებზე ჩაიკეცა და გოდება დაწიყო.

პატარძალი 《დასასრული》

კიდევ ერთი გოგონა გახდა პატარძალი, რომელიც ცასთან ახლოს მთის წვერზე იდგა თეთრი კაბით. ზღვარზე ცასა და მიწას შორის. სულ ერთი ნაბიჯიც და უფსკრულისკენ დაეშვებოდა ან უხილავ ტახტზე დაჯდებოდა, ქალღმერთად იქცეოდა . ყველა პატარძალი დგას ამ ზღვარზე და

იზაბელა +18 {8}

იზაბელას ცხოვრებაში ახალ ეტაფთან ერთად ახალი ადამიანებიც გაჩნდნენ. ერთმა წუთმა საერთოდ შეცვალა ყველაფერი და უკვე ის აღარ იყო თავისუფალი ქალი, სულ მალე აფხაზავას ცოლი გახდებოდა და მისი ცხოვრება სრულიად შეიცვლებოდა.

გოზინაყი(სრულად)

გამარჯობა ჩემო მკითხველო! როგორი მადისაღმძვრელი სურნელი მოდის შენგან, ნუთუ თან გოზინაყს ჭამ და თან მკითხულობ?!

გამიზნული შხამი #17 (+18)

აი ადამიანი კი ნამდვილი სულიერი კანიბალია. სიტყვიერად, ან თუნდაც საქციელით, ისე რომ კბილსაც არ წამოჰკრავს ფიზიკურად შენს გულს და სხეულს, წამებში გაგინადგურებს უზომოდ წითელ, ოვალური ფორმის ორგანოს, ისე რომ შეიძლება ხმაც არ აუკანკალდეს და ნამუსმაც

ინორი.! (ლოცვა, ვედრება.) #5

ნავარჯიშებ სხეულზე, მკერდზე სვირინგი უჩანდა. განიერი მხრები, ხორბლისფერი კანი უბზნავდა და კაცის სურვილს უღვიძებდა აიანო მაისურაძეს. გულ-მკერდის თვალიერების შემდეგ ლავიწებზე გადაინაცვლა, შემდეგ ყელზე და სახის ნაკვთებსაც მიადგა. გვერდები დაბალზე

“ჯადოსნური ბიმა”

* * * ოთახის ღია ფანჯრებიდან გაზაფხულის ყვავილების მდიდარი სურნელი შემოსულიყო. იქვე მდგარ სავარძელში მოკალათებული ოლივია მონდომებით კითხულობდა სახლის ბიბლიოთეკაში ნაპოვნ წიგნს და თითოეულ წინადადებას თავის ცხოვრებას უკავშირებდა.

რატომ შენ?!(1)

-იოანე?!-ახლა დევდარიანს მიუბრუნდა. -ლილეს სახელი ახსენა.-ამის თქმა და ანდრიას გაცხარება ერთი იყო მაგრამ დინჯად ედგა მამამისს გვერდით. -კარგი, ლილესთან რა საქმე გაქვს დემეტრე? -მე ლილე კი არა ლილეს ბავშვთა სახლი ვახსენე! კარგად მოგესმინა და იქნებ

7:05pm

ვინ ვართ ჩვენ? პირველად, როდესაც შევხვდებით სწორედ ეს კითხვა შეგვიძვრება კანქვეშ და გამოფხიზლებისკენ მოგვიწოდებს, ალბათ საშინელება სწორედ ეს იქნება, როდესაც დაინახავ როგორ დაგცოცავს რაღაც კანქვეშ და გამოსასვლელს ვერ პოულობს, თითქოს შენ ხარ ლაბირინთი