ზოი. თავი 3

]მათე ადამიანების სულიერი გაპარტახების დიდოსტატი და ზოის განუყრელი მეგობარი გახლდათ. მან ზოის შესახებ ყველაფერი იცოდა; რაღაც ისეთი ძალა ჰქონდა, რომლის მეშვეობით სხვებს აიძულებდა ყველაზე ღრმად მიმალული საიდუმლოებებიც კი გაემხილათ. ზოიც ამ ძალის

თემო არაბული-შველას ითხოვენ თათ!

შველას ითხოვენ თათ!ჩემი თითები,შველას.ნისლი შეჰყრია მთათ,თოვლი დაედო მწვერვალს.ახლა ღამეა თათ,დილა თეთრ კაბას იცმევს,შენ ჩამობნეულ თმათ იბნევ პერანგის ღილზე.გამო(ვ)იღვიძე თათ! თვალებზე თითებს მისმევ. არ გაუგია მათ,

შენ რას გრძნობ?!(7)

-დარწმუნებული ხარ? -შენ ხარ? -მე კი. -მეც.-მის გამოწვდილ ხელს, ჩემი შევაგებე და სწრაფად გავიქეცით ბავშვებისკენ, ლუკა ეჭვის თვალით გვიყურებდა, მგონი ხვდებოდა ჩვენი აფორიაქების მიზეზს.

არ დამივიწყო /თავი 8/

ამ სიტყვების გაგონებაზე გავშეშდი.ყველაფერს ფარდა აეხადა და მხოლოდ ის ვერ გავიგე ნიკმა როგორ დაიწყო ურთიერთობა გოგოსთან,რომელიც მისი მტრის მეგობარია?იქნებ მხოლოდ მიყენებდა და ჩემთან ურთიერთობით მიკის გამწარებას ცდილობდა?

მწარე რეალობა

ერთ კალიასკაში გაზრდილი საგვარეულო და ერთ ფურთხში ჩატეული პატარა შავ როლინგიანი ბიჭების მომავალი. ბიჭების რომლებიც ნაირნაირი ტრაკების ყურებაში იზრდებიან, სხვანაირად არც გამოვა !

პატარძალი 《3》

_როგორი ლამაზი ხარ ... ვგიჟდები რომ შენთვის მაინც ვერაფერი გავაკეთე . ისევ თავად გიწევს ყველაფრის გადაწყვეტა და მოგვარება . მაგიჟებს ეს უძლურება . როგორ მინდოდა შენთვის ტვირთის მოშორება და არაფერი გამომივიდა _ნუ ამბობ ასე შენ ერთადერთი ხარ რაც

ჩვენებური სიყვარული- სალომე ფროდიაშვილი

უბრალოდ, ისეთი მეოცნებე ხარ, რომ შენთვის მთავარი ისაა, შენ რომ გიყვარს და სხვა არცაა შენთვის მნიშვნელოვანი. არც ის, ისიც იმავეს გრძნობს შენს მიმართ, თუ არა, არც ის, გაგივლის და ქარიშხალივით დატყდომიდან მალევე გაქრება,

ზოი. თავი 2

რა სასტიკი არსებაა ეს ქალი! როგორ შეუძლია ასეთი უგულო იყოს? რა მარტივად გადაწყვიტა, რომ ტყუილი თქვას და ვინ იცის რა მარტივად მოახერხებს ამას?! იმ ადამიანს, რომლის გამოსახულება სულ ახლახანს თვალწინ ედგა, თვალებში ჩახედავს,

უშენობა

..უშენობა მტკივაო არ გითქვამს , მაგრამ ვიცი რომ ხორცზე მეტად სულზეაგტკივდი, მე არ მოვსულვარ .... არა ... შენ წახვედი ...

მშვენიერი ღამე

გაზაფხულის ერთ მშვენიერ ღამეს,ცას გამოჩნდა მშვენიერი მთვარე,ჩემი გული კვლავ დაიწყებს ტირილს,და როგორღაც აღვმოვჩრები ბაო,ბარბით უკრავს მთვარეს კაცი,ავარა ვარ ჩუმად მღერის მუდამ,ენამზეს და ელეგიას თავს დამატეხს, არ მიცოდებს,